Karczma "Pod Jajami Wroga"

[Kubeł1001]

gulasz88

Biły tak samo, mocno i namiętnie. Ich serca wiedziały czego im trzeba, i głośno okazywały swoje potrzeby. Savo znając ich język, posłuchał ich ochoczo. Ruszył dalej, ale nie przestał jej całować. Po prostu z ust zszedł powoli na jej szyje.

//Ty, Killer, to jednak masz gracje knura w paśniku, jeśli sądzisz że seksting to tylko “ha ha r*chańsko”. A co do przechodzenia na PW, to dopiero jak sprawa zrobi się bardzo gorąca. Czyli za jakieś dwa posty

[Kubeł1001]

Attero

// gulasz i killer. Zaraz waszej dwójce wpie**ole, aż zęby będziecie zbierać z podłogi.

Instynktownie odchyliła głowę, ułatwiając mu całowanie jej. Mimo i tak krótkich włosów odrzuciła je dłonią do tyłu. Savo może usłyszeć jak najpierw spokojny oddech miarowo przyspiesza, razem z pomrukami z przyjemności.

[Kubeł1001]

gulasz88

To była dla niego jak symfonia, prawdziwy hymn pochwalny. Kochał to, kochał ją, kochał wszystko. Ten moment go porywał, ale chciał więcej. Powoli, metodycznie, nie odpuszczając pocałunku, przemieszczali się razem w stronę łóżka.

//No, teraz możemy przejść na PW :3

[Kubeł1001]

Attero

// Jak ja czegoś nie zrobię, to nikt nie zrobi.

Urocza chwila, dwoje śpiących, wtulonych w siebie osób, które teraz nie przypominają tego co chwilę temu…

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Ależ nie przeszkadzajcie sobie, budźcie się i w ogóle, ja tu na razie jestem zbędny.//

[Kubeł1001]

gulasz88

Nie chciał budzić siebie, ani tym bardziej jej. Leźał sobie w spokoju, w półśnie obok Ruby.

[Kubeł1001]

Attero

W końcu się powoli przebudza. Przeciera oczy i podnosi się, żeby się przeciągnąć. Rozgląda się dalej zaspanym wzrokiem, a całkowicie rozbudziła się po spojrzeniu na dalej śpiącego Savo i na siebie.
‐ Szlag. ‐ szepcze do siebie i najciszej, żeby nie obudzić go, wstaje z łóżka i ubiera się, po drodze szukając ubrań.

[Kubeł1001]

gulasz88

Savo i tak ledwie spał, a ruch z twojej strony był tylko pretekstem do otworzenia oczu. Spojrzał na dziewczynę zbierającą ubrania z podłogi i uśmiechnął się.
‐ Hej. ‐ Powiedział zaspany.

[Kubeł1001]

Ether

//Oboje źle piszecie dialogiiiii!!1!1!

[Kubeł1001]

Attero

Prawie podskoczyła i odwróciła głowę w jego stronę.
‐ Dobry. ‐ odpowiedziała cicho i powróciła do zbierania swoich rzeczy. Phew, koszula się znalazła, jeszcze reszta i gotowe.

[Kubeł1001]

Ether

//Mam Was uczyć do cholery? Chociaż Wy piszcie dobrze…
www.fantastyka.pl/hydepark/pokaz/2112

[Kubeł1001]

gulasz88

‐ Hej, skąd ten pośpiech? ‐ zapytał obserwując dziewczynę, uśmiechając się wesoło ‐ Mam ten pokój wynajęty na całe życie, nie musisz uciekać.

[Kubeł1001]

Attero

‐ Huh? Przepraszam, długo nie mogę usiedzieć na jednym miejscu. ‐ siada na krawędzi łóżka i uśmiecha się do Savo.
‐ Jakie gładkie… ‐ przeczesuje dłonią jego włosy i drapie za uchem. Na koty to przynajmniej działa

[Kubeł1001]

gulasz88

Uśmiechnął się i położył swoją dłoń na jej.
‐ Dziękuje. Twoje też są miłe w dotyku…‐ i na dowód tego obrócił w palcach kosmyk włosów opadający jej na ramie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wzajemne pieszczoty i komplementy przerowano Wam dość dobitnie: Co prawda daleko temu było do pojawienia się uzbrojonych po zęby zamachowców, ale walenie ciężką pięścią w drzwi zrobiło swoje.
‐ Savo?! Savo! ‐ darł się ktoś po drugiej stronie drzwi. ‐ Wyłaś, do ch*ja Demona, Ty je**ny lowelasie! ‐ dodał ten sam głos, z całą pewnością poznałeś w nim teraz głos swego krasnoludzkiego druha, który wcześniej brzmiał nieswojo, bo bez przekleństw.

[Kubeł1001]

gulasz88

‐ Nosz w piz… ‐ mruknął pod nosem i krzyknął w stronę drzwi. ‐ Czego chcesz Karthal, wiesz która jest godzina? Ja tu gościa mam a ty mordę drzesz!

[Kubeł1001]

Attero

Odwraca się w stronę drzwi i wydaje się jakby nastawiała czujnie uszy.
‐ Twój przyjaciel zawsze jest taki… Temperamentny?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Twoi koledzy wrócili… Wyłaź, albo powiem im, że nie będę musieli płacić za roztrzaskane drzwi, a jakby Ciebie uszkodzili, to też się szczególnie nie pogniewam. I chj mnie to obchodzi, kogo tam teraz dupczysz, wyłaź, to moja karczma, mały kuwiu!

[Kubeł1001]

gulasz88

‐ Choć raz byś zachował odrobinę przyzwoitości. Raz! ‐ spojrzał na dziewczynę i pokręcił głową. ‐ Już idę, daj mi chwilę.
‐ Przepraszam cię za niego. ‐ zwrócił się do dziewczyny i zaczął się ubierać. ‐ To dobry krasnolud, ale krasnolud pełnej krwi.

[Kubeł1001]

Attero

‐ Nic się nie stało Savo. ‐ uśmiecha się ciepło do niego.