Kryjówka Łaków.

[Kubeł1001]

Kuba1001

O ile Twoi kompani próbowali zachować kamienną twarz i nawet im się to udało to już pozostali ryknęli basowym śmiechem, choć widać po nich, że ani na chwilę nie odsłonili się lub nie okazali, że nie są gotowi do podjęcia walki.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Gadamy czy walczymy? Wybór należy do was.
Rzekł do oponentów cichy wódz drużyny.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie chcemy walki, ale porozmawiać z Waszym panem. ‐ odrzekł najemnik, prawdziwy przywódca grupy.
‐ Zgładziliście wielu naszych braci. ‐ zaoponował jeden z Łaków.
‐ W obronie własnej. ‐ dodał Magnus, co chyba wystarczyło, bo szereg dzików i wojowników zaczął się powoli rozstępować, zapewne przez Maga, który właśnie się do Was kierował.
‐ Poszło gładko. ‐ mruknął Nag, wbrew swoim słowom zaciskając nerwowo dłoń na rękojeści swego miecza.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Witam serdecznie Pana Maga. My tu w sprawie pewnego przedmiotu… Może napijemy się herbaty, posłuchamy czegoś miłego dla ucha, zjemy coś smacznego i dopiero wtedy rozpoczniemy negocjacje? My, Niziołki jesteśmy pokojową rasą i zamiast wyciągać szable, wolimy omówić temat na spokojnie. To jak będzie Wielki Czarodzieju?
Zapytał grzecznie zakładając łuk na plecy. Udawanie miłego, śmiesznego i głupawego osobnika szło mu bardzo dobrze.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Mój czas jest cenniejszy niż życia Was wszystkich razem wzięte, więc radzę się streszczać. ‐ odparł Mag beznamiętnym głosem.
Tymczasem mogłeś go dostrzec pośród tłumu swych podwładnych, z pewnością to człowiek, choć niewiele więcej można stwierdzić przez sięgający ziemi, ciężki płaszcz z kapturem w srebrnej barwie.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Otóż nasz pracodawca, Czarodziej tak potężny, że wymówienie jego imienia w zwykłej rozmowie byłoby obrazą przysłał nas po pewien artefakt. Winieneś o tym ciut wiedzieć.
Powiedział miło kładąc ręce za plecami. Uderzył pięściami w siebie by drużyna wiedziała, że ma przygotować się do walki. Gwizdnął.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie mogliście powiedzieć tak od razu? Wtedy obyłoby się bez zbędnych ofiar. ‐ odrzekł i pstryknął palcami, a jeden z Łaków posłusznie ukłonił się i odszedł gdzieś, zapewne po ten Wasz nieszczęsny artefakt.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Nie bez zbędnych, ale bez ŻADNYCH. Znałem już kiedyś człowieka który tak żonglował słowami.
Rzekł przypominając sobie brata dziewczyny którą wtedy zbrzuchacił.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Zbędnych, żadnych… Co za różnica? Oni stworzeni są, aby zginąć w mojej sprawie. ‐ powiedział z dozą pogardy głosie, mając oczywiście na myśli Łaków.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Oni są stworzeni po to by żyć, kochać i nienawidzić.
Powiedział.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Oni są stworzeni, aby żyć tak, jak im każę. Lub umierać tak, jak im każę. Nie mam racji? ‐ spytał zgromadzonych wokół, a Ci oczywiście przytaknęli, choć niezbyt chętnie.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐“Istoty niezdolne by walczyć o wolność nie są jej godne.”‐ Reden Van Serrake.
Zacytował.
‐Wykonamy zadanie i już nas nie ma.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Mądre słowa. ‐ odrzekł i może nawet dodałby coś jeszcze, ale powstrzymał się na widok Łaka, który wrócił ze starą, pożółkłą i oprawioną w skórę księgą, którą to Wam wręczył.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐To miał być jakiś miecz, ale księga też się przyda.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Księga przyda Wam się bardziej niż miecz, ale jeśli go chcecie, to musicie odebrać go tym, którzy obecnie go posiadają.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐A wie Pan może kto go ma?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Wiem tylko, że został skradziony, a moje Łaki, które miały zabrać go do znajomego Maga, zostały zabite. Więcej nie powiem, co najmniej, że było to jakieś pięć kilometrów stąd, na rozstaju gościńca.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Dziękujemy, o Wielki Magu. Powiadomimy naszego Pana o twojej szczodrości.
Powiedział wychodząc z księgą. Przygonił do siebie drużynę.
‐Dawno nie prowadziłem negocjacji.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Widać. ‐ mruknął najemnik, choć Mag i Nag wydawali się darzyć Cię odrobinę większą sympatią, niż wcześniej. Odrobinę.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Mówi to człowiek który podczas całej naszej wyprawy powiedział maksymalnie 20 wyrazów. Na pewno dyplomata z ciebie świetny.
Odchrząknął przeglądając księgę i kierując kroki ku wyjściu.