Martwe Bagna

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Dzień dobry?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie odpowiedział, dziwnie jak na humanoidalną sylwetkę w krysztale.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Rozejrzał się.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nic się nie zmieniło.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Obserwował sylwetkę w krysztale, starając się wyłapać ruchy, które były najtrudniejsze do ciągłego unieruchomienia. Takie jak mruganie, ruchy palców, klatki piersiowej przy oddychaniu itp.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nic, ale podczas takiego wpatrywania się dostrzegłeś na krysztale różne wzory i symbole… Jakbyś gdzieś je już widział. Ach, no tak: Na kamieniach, które Cię tu przywiodły. I sztylecie na piedestale nieopodal.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Testy, nienawidzę testów.
Podszedł do sztyletu.
‐Świetne narzędzie szpiegowskie.
Zbadał sztylet.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Sztylet jak sztylet, poza owym symbolem nic nie wyróżniało go na tle setek i tysięcy innych w całym Elarid.

[Kubeł1001]

Vader0PL

I tyle w temacie. Sprawdził dokładniej pomieszczenie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nic szczególnego.
//Vader, no dawaj ;‐;//

[Kubeł1001]

Vader0PL

//No co? Mam się zabić?

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Danina krwi.//

[Kubeł1001]

Vader0PL

//Serio?

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Serio, wystarczy naciąć dłoń i posłać na kryształ kilka kropel, potem będzie dziać się Magia. Dosłownie i w przenośni.//

[Kubeł1001]

Vader0PL

A więc wykonał instrukcje, których tak naprawdę nie było, ale były, gdyż zostały oznaczone w trochę inny sposób.
Znaczy się, naciął dłoń i posłał kilka kropel swojej krwi na kryształ.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Początkowo nie dawało to większych efektów, ale z czasem krew zniknęła, a w miejscu, gdzie spadła na kryształ zaczęły pojawiać się pęknięcia, stopniowo obejmujące całą strukturę. Całemu procesowi towarzyszyły też gwałtowne rozbłyski zielonego światła.

[Kubeł1001]

Vader0PL

//Tyle razy prosiłem o dwa odpisy dla Waasiego, ale zamiast dla Xaviera dostałem dla jego brata.
‐No nieźle, co znowu zrobiłem?
Odsunął się.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Jak odpis liczę taki, który jest odpisem fabularnym, a więc nie taki informacyjny, zamknięty między “//”//
Odsunięcie się było dobrym pomysłem, w razie gdyby wszystko eksplodowało. Ale na szczęście się tak nie stało, acz kryształ pękł na pół, aby po chwili zacząć gwałtownie topnieć, tworząc na podłodze jaskini wielkie kałuże ciemnozielonej cieczy.
Teraz w miejscu kryształu stał nieco zdezorientowany, a zapewne niezwykle słaby, człowiek, który rozcierał sobie dłonią kark.
‐ Komuś się wreszcie udało. ‐ powiedział, komentując Twój wyczyn, gdy tylko Cię zauważył. ‐ Gratuluję.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Podziękowałbym, ale może najpierw poproszę o wyjaśnienie, kim jesteś i dlaczego byłeś w tej… substancji.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jestem Magnurth Dildrat, ale za sprawą Paladynów i im podobnych najpewniej przeszedłem do historii pod pseudonimem Plugawiec lub Magnurth Plugawy. Przez moje długie, bo w dniu domniemanej śmierci miałem dwieście czterdzieści siedem lat, życie zdołałem opanować w różnym stopniu Magię Wody, Krwi i Elektryczności, a przede wszystkim Alchemię i Mutagenizm. Zapewne podczas drogi przez bagna natknąłeś się na wiele moich dzieł… Ta substancja, jak ją nazwałeś, to również moje dzieło, kryształ hibernacyjny, który pozwala zamkniętej wewnątrz osobie przetrwać w niezmienionym stopniu nawet kilkaset lat. Ja się przedstawiłem, Twoja kolej: Kim jesteś, jak tu trafiłeś i czemu mnie wybudziłeś?