Wioska goblinów

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Na drzewa!
Jeśli był już w lesie to wspiął się na drzewo po czym wyciągnął nóż, a włócznię schował.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Wyszła ze swojego golema, wydając rozkaz otwarcia włazu, po czym stanęła na ziemi.
‐ Roboty szukom! Mogo rozmowioć z szefo?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Michał:
Wszystkim udało się wejść na drzewa i byliście w miarę bezpieczni.
Sanskryt:
‐ Szefo poszedł. Ale jest szaman!

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ To mogo wejść mnie czy sziomon wyjdzio? ‐ spytała, spoglądając na fort i orientując się w jakim jest stanie.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Czekał, aż podjadą aby na nich zeskoczyć. O ile podjadą.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Michał:
Niestety, przodem ruszyli zwykli piechurzy.
Sanskryt:
W odpowiedzi z fortu wyszedł zielonoskóry szaman w typowej dla tej profesji szacie. Był uzbrojony jedynie w kostur, ale za nim coś lazło. Był to Golem o pół metra wyższy od Twojego. Ciało miał nierówne i nieforemne, a całe pokryte było święcącymi się symbolami. Dwa małe punkciki, które musiały być oczyma, świeciły się na ten sam kolor. Za uzbrojenie służyły mu dwie łapy w kształcie maczug, do tego nabijane stalowymi kolcami.
Widać było, że szaman sprawuje nad nim kontrolę za pomocą Magii, a także musiał w ten sam sposób powstać. Natomiast sam fort nie był w dobrym stanie.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ Zajebioszczy golym murzyn z kolcyma zamiost łap ‐ pochwaliła goblinka i bez zbędnych ceregieli przeszła do rzeczy. ‐ Jestem Piro i szukom roboty, ja pracowała w Czarnej Górze, ale mnie wyrzucić. Ja pobiła orka golymem bo się znęcać nad kolegami. ‐ poinformowała, opierając się łokciem o nogę swojego golema z tym niewinnym goblińskim uśmiechem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Szaman zdawał się bardziej zaciekawiony Tobą niż Golemem, albo i propozycją.
‐ Ja bym się zgodził, ale szefo musi wrócić. On wtedy podejmie decyzję.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ Tylko gdzie być szefo i kiedy wrócić? I jaki jest wasz szefo? ‐ dopytywała. ‐ Ładny chocia czy ma krzywy ryj?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Sama ku*wa zobaczysz. ‐ mruknął. ‐ A poszedł we ściśle tajnych sprafach.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ Łaaaa! Poszed w ściśle tajnych sprafach ‐ i tutaj właśnie uruchomił się mechanizm kobiety, zadający pytanie: czym są te sprawy. ‐ Pefnie poszed zniewalać brzydkie ludzkie kobiety albo pojechoł walczyć jak na szefo przystało ‐ zgadywała Piro, po czym zmieniła temat.‐ So w waszej wiosce inżynierowie albo dziefczyny?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Dziefczyny so, ale inszynierów nie mamy, bo nam nie byli potszebni. Chłopaki umieli bramę czy mury naprawić.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ To byndziemy tak stoć i czekoć na szefo? Czy przyniesie jaki alkohol i urządzą sobie sparing golemuf? ‐ zaproponowała goblinka.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Wycofać się drzewomi!
Jak rozkazał tak sam zrobił biegając po gałęziach jak najdalej od piechurów.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Michał:
Wasza przetrzebiona grupa zdołała wrócić pod bramę. Stał tam już szaman i jego Golem. I ktoś jeszcze.
Sanskryt:
Już miał odpowiedzieć, ale wskazał sękatym paluchem na północ.
‐ Szefo wraca.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Nie pozostało jej nic innego jak spojrzeć na północ, opierając się plecami o swojego golema, i poczekać na to, co powie szefo.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Nosz ku*wen machen…
Szedł przed siebie wkurzony w stronę bramy, paplał pod nosem i pluł ile sił.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Piro uznała najładniejszego i najprzystojniejszego goblina za szefa, uniosła dłoń w górę i pomachała mu.
‐ Szefo! Ja chce dołoczyć do Ciebie!

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐A kim jesteś?
Warknął jeszcze wściekły porażką i spojrzał na nieznanego mu goblina.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ Ja być wielka inżynier i alchemik Piro Śrubołapa, a to być moja golymo! ‐ stuknęła pięścią w golema, o którego się opierała. ‐ I umiem zamienić woda w grog!