Ciemna Grota (Wioska Scharim) [Podmrok]

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Raz miałem pół na pół spirytus i krew w organizmie, i jak widzisz stoję prawie, że prosto.
Odpowiedział opierając się na swoim kosturze.
‐Działo się coś?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Niezbyt, niby taka wielka zawierucha w Podmroku, a nikt nas nie zaatakował.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Więc ją wykorzystamy i my zaatakujemy.
Powiedział ocierając ręką ryj z potu.
‐Wygram wybory i zorganizuję armię. Potrzebuję tylko twojego głosu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Masz mój głos, narąbany idioto. Zapomniałeś, że nie masz głosów reszty?

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Ale mam bimber!

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie każdego kupisz bimbrem, a jak oddasz któremuś coś z moich udziałów z Goblinów to pożałujesz.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Nie potrzebuję każdego, trza mi większości.
Poprawił Skrela.
‐Wiesz dlaczego demokracja jest ch*jowa? Bo jak jesteście w trójkę zamknięci i dwóch zagłosuje za wpie**oleniem na obiad trzeciego, to jest to prawnie legalne.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ja tam bym nie narzekał, chyba że byłbym tym trzecim, wtedy to rzeczywiście ch*jowo.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Dlatego potrzebujemy władcy z jajami.
Odrzekł wychodząc.
‐Później się zobaczymy.
Poszedł do domu, wziął kolejne 2 butelki i poszedł do kolejnego członka rady.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie zastałeś go, podobnie jak innych podczas robienia pielgrzymki z bimbrem, więc byli na obradach lub u arcyszczura.

[Kubeł1001]

bulorwas

Też tam poszedł, oczywiście z bimbrem.
‐Co tu się odwala?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Widać, że coś im przerwałeś, bo siedzieli razem, blisko siebie, i rozmawiali iście konspiracyjnym szeptem.
‐ Eee… No, my tak tu sobie o tych… No… O podatkach gadamy. ‐ wyjaśnił jeden ze Skavenów, inni poparli go kiwnięciami głów. ‐ A co?

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Ch*jać to ja, a nie mnie!
Krzyknął
‐Albo wyjawicie mi o czym tak skrycie pie**oliliście, albo każdego naszprycuję taką ilością Pocisków Mroku, że zdechnie zanim zdąży upaść na ziemię! Gadać!
Krzyknął przygotowywując kostur do rzucenia zaklęcia.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ No to chyba, kuwa, mówimy, że o podatkach! ‐ warknął ten sam Skaven, wstając z miejsca i dobywając przytoczonego do pasa mieczyka. ‐ Chyba wiesz, że wojna idzie, trzeba nam złota, żeby nie dać się wyrżnąć dla sąsiada.
‐ U Ciebie dają podatki normalnie, po chj nam było Cię wzywać? ‐ spytał inny, nieco spokojniejszym i bardziej pojednawczym tonem.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Jak byście mówili o jenych podatkach to ta konspiracja byłaby ch*ja nie potrzebna! Chcecie zajeć mnie i Skrela!
Kłócił się gotów wystrzelić smugę Mroku w skavena z mieczem.
//Walczyć czy nie?

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Jak chcesz, w sumie jak zawalczysz to będzie szybciej i zabawniej.//
‐ Że my łżemy? A może to Ty jakieś chjnie z tym całym Skrelem na boku odpi**alasz, żeby przejąć władzę? ‐ gorączkował się Skaven z mieczem, postępując do przodu nawet kilka kroków.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Zdychaj.
Powiedział po czym skupił się na wystrzeleniu smugi Mroku w Skaveński łeb.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Na zdobytym kiedyś przez Ciebie pucharze Szarych Krasnoludów widniał ciekawy napis: “Zabij jednego, a przerazisz tysiące,” który idealnie zilustrował to, co stało się właśnie w pomieszczeniu: Pocisk dosłownie rozerwał na strzępy kruchą, skaveńską czaszkę, a posoka, resztki mózgu i tym podobne obficie zrosiły ściany, meble i stojących najbliżej trupa Skavenów, a nieco mniej tych z tyłu i Ciebie.

[Kubeł1001]

bulorwas

Oblizał swój pyszczek z resztek mózgu oponenta, biorąc to do ust, po chwili udawanego rozmyślania nad smakiem splunął z sadystycznym uśmiechem.
‐Za grosz w tym smaku nie było inteligencji. Mam nadzieję, że wy okażecie jej więcej.
Wlepił gały w Arcyszczura, nie były to gały, tak jak wcześniej, zdradliwe i gotowe dźgnąć w plecy w każdej chwili, teraz były to oczy zdobywcy, patrzącego na swą ofiarę. Taka zmiana nastąpiła w Szachraju, poczuł władzę, po raz kolejny to właśnie magia mu ją dała, ta magia uważana przez wielu za niegodną i plugawą. Ta magia, która nie raz uratowała mu życia. Teraz to zrozumiał, zrozumiał, że chce patrzeć tym wzrokiem na każdego, a w odpowiedzi dostawać ich wzrok, pełen strachu, przerażenia i bojaźni. Użył magię by zwiększyć ich strach i respekt, który czuli teraz wobec niego.
‐Klękajcie przed nowym Arcyszczurem, a może daruje wam życie.
Lustrując ich najbardziej złowrogim wzrokiem, jaki mogli zobaczyć w tej części Podmroku

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wszystko poszło sprawnie, może poza użyciem Magii, aby stworzyć tak potężny pocisk mroku zmarnowałeś sporo energii, więc wpłynięcie na tak wielu Skavenów na raz było niemożliwe.
Niemniej, wszyscy poza jednym ze Skavenów i Arcyszczurem uklękli. Ten pierwszy zaczął jednak giąć kolana, aby nagle wyszarpnąć spod płaszcza nóż i sztylet. Tym pierwszym w Ciebie rzucił, a z tym drugim zaatakował, ściskając go oburącz nad głowa i drąc mordę jak opętany.