Krasnoludzki fort rozbójniczy

[Kubeł1001]

Kuba1001

Niezbyt, możesz po prostu stanąć lub usiąść gdzieś w pobliżu, innej opcji zbytnio nie ma.

[Kubeł1001]

Vader0PL

A to usiadł z boku.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Trochę to trwało, ale po zajęciu się tymi poważniej rannymi lub zamknięciu im oczu, gdy zmarli podczas oczekiwania lub mimo wysiłków to w końcu podszedł do Ciebie.
‐ Wyliżesz się. ‐ mruknął, najwidoczniej nie oceniając rany na zbyt poważną i przy okazji zajmując się takimi czynnościami jak odkażenie rany, zatamowanie krwawienia i założenie opatrunku.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Wiem. NIe szkoda mi ucha.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jak znajdziesz jakiegoś porządnego Maga nim to zgnije to masz jeszcze szanse. ‐ powiedział i odprawił Cię, gdy wszystko było gotowe, a sam wziął się za kolejnych rannych.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Wyszedł.
No, teraz czym mógłby się zająć?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Właściwie to chyba niczym, chociaż Krasnolud może znaleźć Ci zajęcie, gdyż idzie w Twoim kierunku. Chyba.

[Kubeł1001]

Vader0PL

No cóż, sam do niego podszedł.
‐I jak?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Chjowo, kuwa. ‐ odparł i usiadł na jakiejś skrzyni z głębokim westchnieniem, później zaś dobywając piersiówki i pociągając solidnego łyka. Widać, że chce podjąć temat, jednakże zbiera myśli przy alkoholu, przy okazji sugerując Ci wzięcie łyka.

[Kubeł1001]

Vader0PL

A więc go wziął.
‐Naprawimy to.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Fort nie ucierpiał, ale morale chłopaków? Bardzo… Musimy znaleźć nowych rekrutów, postawić na nogi zgraję, która przeżyła, przygotować fort do odparcia kolejnego ataku no i dowiedzieć się, który ku*wa stoi za tym atakiem, żebym mógł mu wbić toporzysko między oczy.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Masz jakieś podejrzenia co do tego?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Na pewno nie konkurencja albo podrzędni najemnicy, za dobrze wyszkoleni… Musiał nasłać ich ktoś konkretny: Kartel, Czarne Słońce albo ta cholerna Gildia Kupców… Mógł to też być Legion Chaosu… Tak czy tak, sprawa ma się ch*jowo.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Rzeczywiście, słabo.
Uśmiechnął się.
‐Jednakże, można skombinować machiny i wykopać wilcze doły. W szczególności, że tylko my będziemy o tym wiedzieć.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ No to zajebiście. ‐ powiedział i wstał, klepiąc Cię po plecach. ‐ Cieszę się, że zgłosiłeś się na ochotnika. ‐ dodał, odchodząc i rzucając jeszcze przez ramię: ‐ Wytyczne dostaniesz jutro.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Uśmiechnął się kwaśno.
‐Ma się rozumieć.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Lordu już odszedł, więc teraz możesz się czymś zająć lub zwyczajnie pójść spać czy coś w tym guście, bo posiłku raczej nie będzie…

[Kubeł1001]

Vader0PL

Wolał pójść spać, co też zrobił.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Obudziłeś się rankiem, dnia następnego rzecz jasna. Tak czy inaczej, spało Ci się w miarę dobrze, choć nie tak jak zawsze, z racji świeżych wrażeń po bitwie i stracie ucha. Po przebudzeniu zdałeś sobie sprawę z tego, że ciała już dawno pogrzebano i/lub spalono, a bandyci wciąż spali, jedli jakieś śniadanie, rozmawiali lub stali na wartach.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Ruszył na śniadanie.