Miasto Argent

[Kubeł1001]

Kuba1001

Czerwony:
‐ Świątynia w centrum, którą poświęcono samemu Elivatarowi, jest nawet starsza od miasta, gdyż to je później “dobudowano” wokół tego budynku.
Vader:
Nie do końca, gdyż i Tobą jakaś się zainteresowała, a mianowicie taka o długich, czarnych włosach, sporych krągłościach i fiołkowych oczach.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ Bądź zdrów. ‐ pożegnał się i ruszył do świątyni.

[Kubeł1001]

Vader0PL

///Nie ta postać, inna miała mieć okazję. Ten ma za dużo.
‐Cholera

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
//Inna? Która niby?//
‐ Och, witaj. ‐ zamruczała i usiadła obok Ciebie. ‐ Jesteś Magiem, prawda?
Czerwony:
Skinął głową i mruknął coś na pożegnanie, aby ruszyć w swoją stronę, tak jak Ty ruszyłeś w swoją. Wskazówki mieszczanina były dość dokładne, gdyż bez problemu trafiłeś na świątynię, chyba największą w swoim życiu, z charakterystyczną kopułą, kolumnami i najróżniejszymi zdobieniami. Sama zaś wykonana była z białego marmuru, a za ozdobę użyto cedru, srebra, złota i nielicznych kamieni szlachetnych. Poza wiernymi i zwiedzającymi, było tam też nieco strażników.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Tak.
//Przydzielanie postaci tamtej suki? Pamiętasz?

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Coś tam pamiętam.//
‐ A nie wyglądasz mi na stereotypowego Maga, wiesz?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Gdyż?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nim odpowiedziała, pojawił się Twój znajomy, który postanowił wybawić Cię z opresji. Na szczęście mu się udało i to z nim kobieta poszła do pokojów na górze. Nie ma to jak przyjaciele, prawda?

[Kubeł1001]

Vader0PL

Odetchnął z ulgą.
‐I prawidłowo…

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Pozwolił sobie podziwiać przez chwilę architekturę, następnie porzucił podziw dla priorytetów. Skierował się do wnętrza świątyni.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
Może i tak, ale teraz czujesz się trochę takim piątym kołem u wozu.
Czerwony:
Nikt Cię tam nie zatrzymał, strażnicy raczej służyli odganianiu wandali, pijaków i tym podobnych, więc sam wkroczyłeś do wnętrza… Robiło wrażenie jak z zewnątrz, może nawet większe: Po Twoi bokach stały w równym szeregu białe kolumny, kunsztownie ozdobione i wzbogacone płaskorzeźbami. Kopulasty sufit na górze zdobiły liczne freski, zaś ściany ‐ witraże i malowidła. Do tego przed sobą miałeś ołtarz, również bogato rzeźbiony, a także różnorakie rzeźby i posągi.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Gdyż?

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Zaprawdę piękne potrafią być dzieła ludzkie, jednak nie po to tutaj przybył Wilhelm, na podziwianie przyjdzie jeszcze w życiu czas, dlatego mężczyzna podszedł do ołtarza i kleknął na kolanie.
‐ Matko doradź mi, bo nie wiem którędy droga ku udowodnieniu twego powrotu, jeśli w ogóle jakaś wiedzie wedle woli twojej.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
Gdyż wszyscy się tu dobrze bawią, ponuraku.
Czerwony:
Święta Pani wyjątkowo milczała, choć ciężko jednoznacznie stwierdzić, dlaczego.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Odrobina kontrastu nikogo nie zabiła.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie, ale nuda już tak. Chociaż nie, w sumie nuda też nie. Ale, z drugiej strony, zawsze możesz poświęć na coś ten zmarnowany tutaj czas.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Na przykład dokończenie książki i jej zwrot.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Wilhelm postanowił jeszcze nieco poklęczeć i poprowadzić chociaż monolog.
‐ Spotkałem dzisiaj piękną kobietę, czasami zbyt prędko ulegam pięknym damom. Najwidoczniej tak mam i muszę z tym walczyć, zanim się obejrzę, a jakaś zjawa mnie uwiedzie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
Na przykład. Lub trening, albo próba dowiedzenia się, co się właściwie kroi.
Czerwony:
Inni wierni nie zwracali na to uwagi, lecz Święta Pani niestety też. Jednakże nawet taka forma próby kontaktu z nią to zawsze coś, nieprawdaż?

[Kubeł1001]

Vader0PL

Najpierw książka. Wściekła Bibliotekarka to zło, którego boi się sam Melkis.