Heresh

[Kubeł1001]

FD_God

‐Zdecydowanie za blisko…‐ Powiedział wzdychając, a teraz ruszył jakoś po ziemi już ku obozowi medyków, może teraz będzie mu to dane.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Tym razem trafiłeś tam bez problemu, zaś Twój znajomy medyk, Liszaj, akurat nie był chyba niczym zajęty.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Trochę nie doceniłem tego Czarta.‐ Powiedział, gdy już do niego podszedł. Chyba będę tutaj stałym klientem.‐ Dodał jeszcze lekko się śmiejąc.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie wygląda to źle, ale pewnie jak zdejmiesz zbroję, to nie będzie już tak różowo, co nie?

[Kubeł1001]

FD_God

‐Jak skończę to trzymać magią, to też nie będzie tak ładnie. A tu jeszcze trzeba dalej walczyć…

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Do ostatniego żołnierza, tak? ‐ spytał, wskazując na wolny stół operacyjny, w międzyczasie szykując narzędzia.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Uther ma swoją dumę, na pewno się nie wycofa. Trzeba czekać na dotarcie naszych sojuszników…‐ Powiedział od razu ruszając ku stołowi, by na nim usiąść czy też się położyć.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Obawiam się, że gdy tu dotrą, pozostanie im pogrzebać lub opłakać zmarłych i odejść.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Póki co sytuacja nie jest chyba, aż tak tragiczna… Co prawda ja zarządziłbym odwrót połączony z walką, ale oni dalej wolą utrzymywać pozycję.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Tylko Uther tego nie chce, a wielu zachodzi w głowę, na co on jeszcze czeka. ‐ odparł i wrócił do Ciebie z słoiczkiem jakiejś maści i skalpelem. ‐ Sam pozbędziesz się zbroi czy ja mam to zrobić?

[Kubeł1001]

FD_God

‐Uther jest wyjątkowo uparty, pewnie nawet jak już miałby tam zostać sam to dalej by walczył…‐ Powiedział, a następnie począł zdejmować swoją zbroję z torsu, bo innej raczej nie będzie musiał.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Od zawsze był taki? ‐ spytał, jednocześnie studiując Twoje obrażenia.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Cóż, lepiej poznałem go tylko w czasie tej kampanii, ale widać że sprawia wrażenie upartego i kogoś kto prędzej zginie, niż się podda.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Oby wyszło mu to na dobre. ‐ mruknął, wstając. ‐ Nie jest źle, może i rana jest głęboka, ale ominęła wszystkie ważniejsze narządy, więc nie będę mieć z tym dużo roboty. ‐ dodał, odstawiając trzymane dotąd przedmioty na bok i mamrocząc powoli zaklęcie, które poskutkowało wypuszczeniem z palców mlecznobiałej mgły, która, po dotarciu do rany, przyniosła falę ulgi.

[Kubeł1001]

FD_God

‐No to co, kiedy znowu mogę wracać do walki?‐ Powiedział zaśmiawszy się nieco, rzecz jasna rzucił to dosyć ironicznie, bo wcale nie musi to zbyt szybko nastąpić.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jeśli użyję swoich najmocniejszych zaklęć? Choćby zaraz.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Cóż, skoro jest na to opcja… Jakieś ryzyko się z tym wiąże?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Raczej żadne, choć nigdy nie przeprowadzałem swoich operacji na istocie o tak wielkim potencjale magicznym i nie jestem pewien co to może spowodować.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Czyli eksperymentujemy? Chyba nie mamy za wiele do stracenia…

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie odpowiedział, ponieważ po chwili od rozpoczęcia Twojej wypowiedzi zaczął magiczną inkantację, aby po jej zakończeniu przyłożyć otoczoną zieloną poświatą dłoń do Twej rany. Przez jakiś czas nie czułeś nic, potem dopiero zaczęła się stopniowa ulga w bólu i mogłeś niemalże poczuć, jak rana się zasklepia.