Gospodarstwo zielarza

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Idź po rożen. Powinien być w magazynie. A jak będziesz wracać to zabierz dla mnie trochę tytoniu. ‐ powiedział zielarz.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Dobrze panie Andersen.
Poszedł do magazynu, zabrał tytoń i rożen.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Kiedy wróciłeś zielarz doprawił już część dziczyzny.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Uśmiechnął się pod nosem.
Ustawił rożen i podał Zielarzowi tytoń.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Rożen zawiesił nad ogniem i zaczął piec pierwsze kawałki mięsa. W międzyczasie nabił fajkę tytoniem i zaczął palić.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Poczekał, aż mięso będzie gotowe.
W tym czasie zdjął maskę i położył ją na bok.
Ukazał w ten sposób krucze włosy, podłużną twarz bez rys od walk i siwe oczy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Na rożnie było siedem kawałków, wszystkie już usmażone.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Maniery nakazywały, aż starszy pierwszy się poczęstuje, drugi kawałek weźmie Xavier.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zielarz wziął najbardziej wypieczony kawałek mięsa i zaczął jeść.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Wziął drugi, trochę mniej upieczony, następnie kawałek urwał i rzucił wężowi na kolację.
Sam zaczął jeść.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ty, wąż i zielarz zjedliście. Pustelnik zaczął smażyć kolejne kawałki mięsa.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Powtarzał to dalej.
Pierwszy zielarz, drugi Xavier.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ostatecznie wszystko zostało usmażone, a wy byliście najedzeni.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Posprzątam
Jak powiedział, tak zrobił.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie miałeś z tym problemu. Większość mięsa nadawała się do dłuższego przechowywania, ale kilka kawałków zielarz zabrał do domu.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Po posprzątaniu wspiął się na starą jabłoń i usiadł na największej gałęzi.
To było jego ulubione miejsce, przychodził tutaj bardzo często.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Słońce było już nisko, ale jeszcze nie zachodzi.
Siedziałeś tak chwilę aż Twój wąż wpełzł na drzewo i “usiadł” na gałęzi.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Witaj ponownie mały, nie sądzisz, że za kilka lat będzie czas na daleką podróż?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wąż zasyczał tylko cicho i popatrzył na Ciebie oczami takimi jak u każdego gada ‐ ciemnymi, zimnymi i bez wyrazu.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Jednak za tymi oczami chowała się przyjaźń, wychowywałem go od jego urodzenia, a nawet wcześniej jego jajko. Teraz jest mym przyjacielem, prawdopodobnie jedynym, nie licząc Pustelnika.