Gospodarstwo zielarza

[Kubeł1001]

Vader0PL

Ruszył do lasu, wspiął się na jakieś w miarę wysokie drzewo i czekał ze strzałami i z łukiem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Dwugodzinne czekanie i nuda zapewne zostaną w końcu zrewanżowanie, gdyż zauważyłeś dorodnego dzika, który szedł w Twoim kierunku.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Dzik, no i luj. Powierzchownie sprawdził, czy drzewo wytrzyma, a następnie wycelował i starał się trafić w głowę dzika.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Trafiłeś, ale groty były z kamienia (nie próbuj nawet jęczeć, jakbym miał gorszy humor to strzały byłyby tylko naostrzonymi patykami), więc dzik przeżył i gdy ustalił gdzie jesteś, ruszył by Cię stamtąd ściągnąć.
//Jeden gracz miał dostać fajnego NPC, ale że nie gra to Ty dostaniesz. Cieszysz się?//

[Kubeł1001]

Vader0PL

///Jej, każda moja postać powoli dostaje własną historię! A nawet ja myślałem, że te groty to naostrzone patyki ;‐;

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Znaj moją łaskę.
I daj odpis.//

[Kubeł1001]

Vader0PL

Więc zaczął go ostrzeliwać z góry.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zmarnowałeś wszystkie strzały, a on nadal żył i był coraz bardziej wku*wiony. Nagle jednak usłyszałeś przeciągły gwizd i z krzaków po prawej stronie dzika wyleciała wielka strzała, która ugodziła go w bok i położyła trupem.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐W imieniu swoim dziękuję i przepraszam za głupotę sytuacji. A strój nie ma powiązania ze złą magią!

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie usłyszałeś żadnej odpowiedzi, nikt również się do Ciebie nie pofatygował.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Ah… to ten…

[Kubeł1001]

Kuba1001

Powiedziałeś to.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Czekał.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nic się nie wydarzyło. Chyba możesz wreszcie zejść.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Zszedł więc, ale pozostał ostrożny.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Martwy dzik jest, no cóż, martwy, więc raczej nie zrobi Ci krzywdy.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Rozejrzał się, bo coś tu ewidentnie śmierdziało.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zwłoki dzika?

[Kubeł1001]

Vader0PL

To też. Waasi zaczął się powoli wycofywać z tego miejsca.

[Kubeł1001]

Kuba1001

No i uszedłeś, choć żal zostawiać taką dorodną sztukę, nieprawdaż?