Laboratorium i chata na uboczu

[Kubeł1001]

FD_God

‐Rzucać w niego czymś do ch*ja, o ile możecie!‐ Powiedział starając się usilnie rzucić toporem w jego odsłoniętą głowę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Poruszenie tutaj głową lub dłonią to jest wysiłek, a więc o rzucaniu czymkolwiek nie ma mowy. Jednakże zaklęcie to nie mogło długo Was trzymać, Paladyn stopniowo opadał z sił, choć kilkanaście lub kilkadziesiąt sekund możecie tak jeszcze powisieć.

[Kubeł1001]

FD_God

Jako, że był dobrym strzelcem to chociaż chciał go bardziej zdenerwować czy też przerwać zaklęcie poprzez naplucie mu na głowę, a konkretniej do oka tudzież do ust.

[Kubeł1001]

Kuba1001

O Twoich zdolnościach plucia do celu krążyły legendy po całej Pustce, Tym Wymiarze i podobno Wymiarze Demonów. Jednakże nawet celne trafienie go śliną w oko nie zmieniło nic w Waszym obecnym stanie. Dopiero później zaklęcie zaczęło słabnąć, a Paladyn sięgnął po miecz, uformował w drugiej dłoni świetlistą tarczę i przerwał inkantację, by zacząć z Wami kolejną, i zapewne ostatnią, walkę.

[Kubeł1001]

FD_God

Cała grupa była wyczerpana tak jak i on, ale miał zasadniczy problem jakim był brak hełmu. Ścisnął więc mocniej swój topór oraz tarczę i wraz ze swoimi szybko zaszarżował na niego z każdej strony, by miał małe pole do uników, a także każdy miałby się wtedy przysłonić tarczą.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Sam musiałeś przyznać, że stawał dzielnie i przez kilka minut walczył równie dobrze, co wcześniej. Jednakże przewaga liczebna, rany i zmęczenie zaczynały dawać o sobie znać i w końcu padł on od twego topora, wcześniej jeszcze raniąc Zdrajcę. Rozłożył się na kamiennej posadzce, a ta zaczynała czerwienić się od jego krwi. Po chwili podniósł głowę, spojrzał na Ciebie i powiedział coś, czego nie zrozumiałeś. Później uśmiechnął się i wyzionął ducha, ginąc z owym uśmiechem na ustach.

[Kubeł1001]

FD_God

Dla pełnego bezpieczeństwa kazał on swoim ludziom jak i samemu sobie stamtąd jak najszybciej uciekać, nie było to najpewniej zwyzywanie go w jakimś języku, a najpewniej czar.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Uciekliście, jednakże nic się nie stało.

[Kubeł1001]

FD_God

I tak nie mieli co tutaj podwędzić, więc ruszył on rozejrzeć się z całą tą gromadką co dzieje się na zewnątrz, może już jego ludzie odnaleźli maga.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ze wszystkich Twoich ludzi brakowało dwóch, ale pozostali zdołali schwytać dwie persony w szatach z kapturami.

[Kubeł1001]

FD_God

‐A gdzie reszta?‐ Spytał patrząc po zebranych. No i co to za jedni.‐ Wskazał jeszcze na kapturników.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Rycerz i Pan Ognia poszli po Ogary, żeby gonić jakieś osoby, co uciekły z grodu. ‐ wyjaśnił Demoniczny Marszałek. ‐ A Ci dwaj zarzekają się, że obaj są Magami, choć Centaur wspominał nam tylko o jednym i zastanawiamy się, którego zabić. Ale jak na Was patrzę, to chyba lepiej będzie jak przetestujemy ich zdolności na Was.

[Kubeł1001]

FD_God

‐A chociaż powiedzieli w czym są czarami, wolę uniknąć bycia testerem kul ognia czy czegoś, w dodatku zawsze jeden może być jakimś uczniem drugiego… No to kto sprawdza jako pierwszy?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Obaj mówią, że są Magami Leczenia, a szef ze wszystkich wygląda najgorzej.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Dobra, ku*wa… Dawać mi tu jednego, a drugi do Zdrajcy i niech mi plecy wyleczy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Tobie trafił się starszy człowiek, zgarbiony wiekiem i być może jakąś chorobą. Niezdanie spróbował sięgnąć swoją ręką Tej rany, ale że mu to nie szło, to powiedział w końcu:
‐ Mógłbyś się schylić? Całkiem spory jesteś.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Żeby mi przy okazji jeszcze kręgosłup nie wypadł. Przeszukaliście ich?‐ Spytał jeszcze swoich nim się nachylił.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ta, mieli tylko jakieś ziółka i buteleczki. ‐ wyjaśnił Marszałek. ‐ Zabraliśmy, nie wiadomo czy to nie jakaś trucizna czy inna ch*joza.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Mądrze.‐ Powiedział już klękając na jedno kolano, oczywiście plecami do tego domniemanego maga leczenia.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jesteś Demonem, prawda? ‐ spytał starzec, nim zaczął zabieg.