Galera "Czarny Jastrząb"

[Kubeł1001]

Kuba1001

Dwaj tubylcy padli, a za chwilę w ich ślady pójdzie reszta. Chyba, że ktoś powstrzyma marynarzy od mordu.

[Kubeł1001]

FD_God

A czemu ktokolwiek miałby ich zatrzymywać? Raczej nikt nie przychodzi sporą grupą by wpaść na herbatę i ciastka, więc tylko sobie zasłużyli.

[Kubeł1001]

Kuba1001

I tym sposobem wszyscy z pokładu zginęli. Z wyjątkiem jednego, którego zostawili dla uzyskania zeznań. Tych w wodzie wystrzelali z kusz i łuków.

[Kubeł1001]

FD_God

‐No ładnie panowie, teraz tylko doprowadzić tego koleżkę przed oblicze kapitana, który to już sobie porozmawia z kimś takim, o ile zechce rzecz jasna mówić.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ My go zachęcimy. ‐ zapewnił jeden z wartowników i, wraz z parą towarzyszy, postanowił zaciągnąć tubylca do kapitana.
A na pokład wszedł Krasnolud z wiadrem i mopem.
‐ To mnie zawsze każą tachać trupy. ‐ mruknął wywalając jedno z ciał za burtę.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Przynajmniej więcej ich chyba nie będzie.‐ Rzekł pomagając krasnoludowi osobno wyrzucając trupy do morza.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Krasnal mruknął coś po czym razem skończyliście wywalać trupy z pokładu. Nimi zajęły się rekiny i inne mięsożerne stworzenia, w tym coś na kształt pięciometrowego krokodyla, a Krasnolud zaczął ścierać mopem krew.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Dobra, ja wracam do siebie.‐ Rzekł do krasnoluda wchodząc na swoje bocianie gniazdo by kontynuować robotę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Kurdupel skończył robotę i wrócił do swojej kwatery. Zostałeś Ty plus dwóch wartowników. Reszta poszła przekazać jeńca kapitanowi.

[Kubeł1001]

FD_God

No to wrócił do ponownego pełnienia warty, takie przecież miał zadanie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Spokój, aż… Para strażników zwaliła się nagle na pokład.

[Kubeł1001]

FD_God

‐No i co jest z nim, chłopy?

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Chodziło o to, że Ci którzy pełnili z Tobą watę nagle padli na pokład.//

[Kubeł1001]

FD_God

//No to teraz już rozumiem :v Tego wcześniej nie było. //
‐Trucizna, może mieli ją na włóczniach lub to była tylko dywersja.‐ Postanowił przykucnąć w swoim bocianim gnieździe by uniknąć ostrzału. Alarm! Mają broń z jakąś trucizną! Nie wychodzić!‐ Krzyknął mówiąc do swoich, licząc że nie wyjdą teraz jak głupi na pokład. Wróg nie mógł być jakoś daleko ze względu na niezwykle krótki dystans w strzelaniu ze strzałek, więc nadal są gdzieś na statku. Postanowił przez chwilę nasłuchiwać okolicy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bardzo cicho. Nic nie słychać, nic nie widać.

[Kubeł1001]

FD_God

Nie można tak czekać w nieskończoność, jednak też nie warto się wychylać, bo szybko może zostać martwy. Postanowił wtedy użyć swojej muszli by zadąć w nią.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Uzyskałeś tym dwa efekty.
Pierwszy: Małe łódki lub płynący wpław tubylcy zatonęli pod naporem spienionych fal.
Drugi: Strażnicy wbiegli na pokład i także ukryli się, czekając na ponowny atak.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Ilu ich może być… Niestety jestem w najgorszej pozycji.‐ Rozmyślał tak w miejscu. Jak sytuacja na pokładzie?‐ Powiedział głośniej do strażników o ile coś udało im się zobaczyć gdy wyszli.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Tamci dwaj martwi. ‐ odkrzyknął ktoś. ‐ A tubylcy nie mają zamiaru się zbliżać. Na razie.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Zaraza… Jacyś byli w polu widzenia czy na pokładzie?