Żelazne Kuźnie

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Zdrada nie leży w naszej naturze.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Jednak leży w jak najbardziej ich naturze, prędzej czy później okażą się problemem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Decyzję pozostawiam Tobie, Książę.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Westchnąwszy głęboko spojrzał na Thane podnosząc jedną brew.

‐ Mimo wszystkiego co mają w sobie to jednak dobre chopy… no dobrze. Dzień kiedy Krasnolud zostanie nazwany zdrajcą nie nadejdzie…

[Kubeł1001]

Kuba1001

Skinął głową, a po chwili ostatni żołnierzy pokonał kamienny most.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Tak więc wciąż prowadził swych poddanych ku coraz głębszym podziemiom.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wreszcie usłyszeliście typowe odgłosy walki: ryk Ogrów, Trolli i zapewne Minotaurów, o których już czytałeś, krzyki walczących, rannych i umierających oraz szczęk broni.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Baron obróciwszy się i spojrzawszy po swojej kadrze dowódczej zawołał

‐ Ruszajcie do swoich oddziałów, przygotujcie się do walki.‐ i parł dalej na przód, teraz już z dobytą włócznią ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zeszliście w dół, miejsce oświetlone pochodniami. Była to po prostu wielka jaskinia, której sklepienie ginęło w mroku. Widziałeś całe tabuny Orków i Worgenów walczących ze sobą na krótkim dystansie za pomocą mieczy, toporów, maczug i buław, Gobliny stawiające włócznie i piki tak, by odstraszyć wielkie pająki, których tu jeszcze nie spotkałeś, lecz przypominały one to, z jakimi miałeś okazję walczyć wcześniej, Ogry dzielnie wspierały swoich towarzyszy, używając w walce buław, toporów i młotów. Poza nimi do walki dołączyły też Trolle, lecz te bestie rzucały się we wrogów bez żadnej taktyki, jedynie oszczędzając swoich. Poza tym zauważyłeś jak z mroku jaskini wylatują świecące się na srebrzysto strzały, które masakrowały Orków i Gobliny. Ogry i Trolle były w miarę bezpieczne, jednak niektóre miały już w ciele po kilka, a nawet kilkanaście, strzał.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Wycelowawszy włócznię w sklepienie nad owym mrokiem ryknął na cały głos
‐ Lakis !‐ licząc że włócznia da pełen pokaz swej mocy a gdy to zrobiła spojrzawszy na swoje szeregi które zapewne już się przygotowały stanął między nimi ‐. Bracia Krasnoludy ! Za przodków, za bogów za nasze rodziny ! Ze mną !.‐ wykrzyknął licząc że okrzyk poniesie się pomiędzy żołnierzami, żeby dodatkowo dodać sobie aury dowódczości uniósł włócznię licząc że owa zaświeci mocniej i ruszył do przodu prowadząc swych poddanych do wsparcia Orków ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Strzał z włóczni rzeczywiście miał moc taką, jak nigdy wcześniej i sprawił, że srebrne strzały przestały lecieć z jednej części jaskini, ale z drugiej posypały się prosto na Was. Poza tym atak idzie sprawnie, większość strzał przyjęli na siebie idący przodem Orkowie, lecz dość szybko dołączyli do walki.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Baron dumny z efektu ruszył zatem do przodu wraz ze swą armią dzierżąc nowo‐zakupiony zaklęty ogniem topór licząc że ów się zapali się dając popisowy efekt ‐ a gdy zetknął się w twarzą w twarz z Worgiem da i popisowy efekt wykonując potężny cios skierowany w jego brzuch.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Cios wszedł głęboko we wnętrzności Worgena, który po chwili…zajął się ogniem. Zaraz zaczęło palić mu się tłuste futro porastające ciało i z przeciwnika została jedynie żywa pochodnia. Zanim jednak zdążyłeś go dobić, sam padł jakieś dwadzieścia metrów dalej, bo tylko tyle przebiegł.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Tak też dumny ze swego efektu władca Krasnoludów ruszył do przodu aby stanąć do walki z kolejnymi przeciwnikami ‐ a jeśli ich znajdywał…niezbyt trzymał się obronnej taktyki atakował z furią używając płomieni jako kolejnego efektu którym miał odstraszać Worgenów.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Efekt przyniósł skutek aż za dobry, bo na Twój widok czmychali wszyscy wrogowie. No, prawie wszyscy, gdyż jednemu z wielkich pająków nie przeszkodził strach, jaki sobą prezentujesz, i zaszarżował wprost na Ciebie.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Zatem Baron postanowił wykorzystać stary dobry trik z jaskini księcia ‐ wbił tył topora w podłogę i zaparł się przygotowując ostrze do przyjęcia szarży bestii

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pająk był o wiele większy, więc też wyższy, i nie dałbyś rady tak go sieknąć. Zresztą, nie miało to znaczenia, bo widząc topór zatrzymał się i niespodziewanie splunął w Ciebie kwasem.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Nie był do końca pewien co zrobić więc i po prostu cisnął topór w swego przeciwnika licząc że kwas nie dotrze do jego skóry przez grube pancerzysko

Dotknął także ostrza swej włóczni

‐ Romin Signul…‐ szepnął i dobył mniejszego topora jednoręcznego który znajdował się przy jego pasie ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Rzeczywiście, pancerzy wytrzymał, choć ma teraz na sobie brzydką plamę od owego kwasu, która przeżarła zewnętrzną część pancerza. Zaklęcie się przydało, bo pająk znów splunął kwasem. Co ciekawe, rzut Twoim toporem był perfekcyjny i trafiłeś go prosto w łeb, ale najwidoczniej on jeszcze nie ma ochoty umierać.

[Kubeł1001]

Bilolus1

W takim razie niewidzialny doskoczył do pająka jak najszybciej i wbił owy topór z zamiarem odrąbania lub chociaż uszkodzenia kończyny i od razu skoczył na ów dwuręczny aby uaktywnić jego magię a potem go wyrwać.