Głazogarby

[Kubeł1001]

FD_God

//A wciąż są tutaj ich wierzchowce?//

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Mógłbyś się rozejrzeć lub poszukać :V//

[Kubeł1001]

FD_God

Wchodząc na miejsce, z którego tu przybyli czym prędzej rozejrzał się za swoimi ogarami, musieli przecież jakoś szybko się stąd ewakuować.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ogary ukryły się w małej pieczarze, przy murach.

[Kubeł1001]

FD_God

Podszedł nieco ogarów, po czym zagwizdał ciszej by te zwróciły na niego uwagę. Raczej nagle nic z nieba czy ziemi nie powinno się zerwać na nich zważywszy na wciąż toczący się bój.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pewnie nikt i nic nie usłyszałoby tego gwizdu. Poza Ogarami. Słysząc wezwanie swych planów pobiegły i wspięły się po murach. Niewiele czasu minęło nim znaleźliście się obok nich.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Misja prawie wykonana, teraz opuścić teren zagrożenia i będzie pięknie wykonana robota.‐ Powiedział do swoich, po czym dosiadł swojego ogara. Bądźcie gotowi by strzelić z kuszy, mogą nam przeszkadzać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pozostali dosiedli wierzchowców i przygotowali kusze.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Gotowi? Gotowi. To ruszajmy.‐ Powiedział, po czym przodem wyruszył z zamku drogą powrotną do Pustki, a za nim cała reszta.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Demony walczyły zajadle i być może wdarłyby się do zamku i zniszczyłyby warownie Stalowych Ludzi, lecz niespodzianie przybyli Magowie Światła. Zwykli Magowie Światła, nie Paladyni czy Kapłani. Skuteczne ranili lub osłabiali Demony, a łucznicy i Gryfy kończyły dzieło. Gdy demoniczna armia zdała sobie sprawę ze swego położenia i z tego, że już uciekliście sami salwowali się odwrotem.

[Kubeł1001]

FD_God

Zapewne do tego czasu opuścili już strefę rażenia lub Stalaki nie mogły wyruszyć w pościg z powodu odniesionych ran, udali się więc czym prędzej ku Pustce.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Podróż będzie dość długa.
//Powiem jak będziecie na miejscu.//

[Kubeł1001]

Kuba1001

FD_God, Bilo, Rafael:
Wasza wesoła gromadka trafiła wreszcie na ścieżkę u stóp okazałego pasma Głazogarbów, a także celu Wasze wędrówki, który podobno może zadecydować o losach świata.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Czyli co, wkrótce już będziemy na miejscu czy jak?

[Kubeł1001]

Rafael_Rexwent

Rafael nic nie odpowiedział na zapytanie. Ta długa konna przejażdżka go nużyła i tylko dzięki zwierzęcej krwi w żyłach jeszcze nie usnął. Ale na horyzoncie był już płomyk nadziei. A właściwie wypiętrzone pasmo Głazogarbów ‐ celu tej wyprawy. Może wreszcie nadarzy się okazja do rozruszania kości i przydania się towarzyszom. Rexwent wciąż miał w pamięci sytuację z karczmy, gdzie wpierw odebrano mu możliwość wymierzenia sprawiedliwości, a potem nie dano radośnie powalczyć. Samolubne stworzenia. Z tej drużyny Rafaelowi najbardziej podoba się głównie Elfka (może to przez wygląd i znajomość urzekających pieśni) oraz hobbit.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//No to jeszcze tylko Dildolius.//

[Kubeł1001]

Bilolus1

Manfred spojrzał na góry, splunął i stwierdził z pełnym zrezygnowania głosem.

‐ Nienawidzę, ku*wa gór.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Rumaki zostawiono u stóp wzgórza, a Drow i Van Helsing ruszyli przodem, żeby wybadać ścieżkę.
‐ Tu kończy się nasza droga. ‐ rzekła Elfka. ‐ Prawdopodobnie teraz, choć ani my, ani nikt inny nie zdaje sobie z tego sprawy, ważą się losy całego Elarid… Wszyscy wiecie, na co się piszecie, więc nie będę mówić więcej. Niech Pradawni mają nas w opiece.

[Kubeł1001]

FD_God

‐A to nie jest tak, że jakiś czas temu ogromna armia wyruszyła na ziemie nieumarłych i teraz tak jakby powinni walczyć o tę przyszłość?

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Niezbyt zrozumiałem. Znaczy, wiem że chodzi o Heresh, ale dalej już się zgubiłem.//