Średniej wielkości zamek "Królestwo Centaurów"

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Magia Wody? I kamienie? Tylko mi tu coś nie pasuje?//

[Kubeł1001]

Majestatyczny_Mors

//Chodziło o magię ziemi, sorki

[Kubeł1001]

Kuba1001

Kamieni było dość mało, a jeśli już to niewielkie, więc nie robiło to na stworze wrażenia. Oderwał się od posiłku z Goblinów, dopiero gdy jeden z nich trafił go w kolec na kręgosłupie. Teraz postanowił zabić Was.

[Kubeł1001]

Majestatyczny_Mors

Zmienił taktykę na ataki podjazdowe. Wycofał się wykorzystując swą szybkość, wykorzystał też że łoś kieruje się w jego kierunku, wyciągnął łuk i postanowił strzelać stworowi w najmniej umocnione miejsca. I tak cały czas, wycofywać się ‐ strzelać, wycofywać się ‐ strzelać. Któraś z tych strzał w końcu musi trafić.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wiele z nich trafiło, ale nie robiły na nim żadnego wrażenia. Doścignął Cię i zamachem przedniej łapy ściągnął Ci z pleców jednego Goblina.

[Kubeł1001]

Majestatyczny_Mors

//To coś jest OP, chyba odpuszczę sobie walkę z nim XD

Użył magii cienia aby zniknąć na chwilę, później z jednym goblinem na plecach starał się uciekać jak najdalej w kierunku “Królestwa Centaurów”, czyli zamku.

Syknął w myślach: Ja tu jeszcze wrócę, poczwaro… Wrócę….

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Ja cały czas próbowałem Ci to uświadomić :V//
Udało Ci się uciec, ale penie dlatego, że bestia nie była zainteresowana pogonią. Być może, była w stanie doścignąć Centaura w pełnym galopie, ale któż to wie? W sumie, to też lepiej tego nie sprawdzać…
Niemniej, trafiłeś pod bramę zamku, co musiało uspokoić Twoich towarzyszy, który czekali w środku.

[Kubeł1001]

Majestatyczny_Mors

Wszedł do zamku i poinformował centaurów.

‐ Jakieś ścierwo zabiło nam goblinów! Mutant w kształcie łosia, czy coś. Został mi tylko jeden, na grzbiecie udało mi się go odratować. I co my teraz zrobimy? Trzeba powiadomić po pierwsze orków żeby wyplenili to gówno, w końcu to ich ziemia i ich las. Chyba pojadę do miasta i wykupię nowych służących, może sprzedają gdzieś jakiś dobrych, niewolników na targu. Bez taniej siły roboczej nasza osada runie. Aha, i przesłucham tego jednego goblina jeszcze później.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Więc powiedziałeś to. A po słowach, warto wziąć się za czyny, nieprawdaż?

[Kubeł1001]

Majestatyczny_Mors

Na początek spytał goblina:

‐ Kim wy jesteśta, co? Jakie imię mata? Jesta wojownikiem czy kucharzem, bo już żem zapomniał. I chceta coś robić u nas w zamku jeszcze czy mam puścić was wolno?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie odpowiedział na żadne pytanie. Najwyraźniej był zbyt przerażony by logicznie myśleć. Szybko z Ciebie zsiadł i uciekł, korzystając z dobrodziejstw otwartej bramy.

[Kubeł1001]

Majestatyczny_Mors

‐ No i uciekł. A niech by go to ścierwo dorwało! Niewdzięcznik jeden!

Ale pomyślał sobie, że nie ma mowy. Że najpierw go przesłucha ‐ inaczej nie ma innej opcji że go wypuści. Postanowił go dogonić i złapać. I tak też zrobił.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jednak nie zrobił, bo zgubił go gdzieś w lesie. Znaczy mógł go przeszukać dokładniej, ale czy był to na pewno dobry pomysł, zwłaszcza jeśli bierze się pod uwagę tę bestię?

[Kubeł1001]

Majestatyczny_Mors

//Taka mała istota zdążyła uciec do lasu przed ponadprzeciętnie szybkim centaurem

//A co tam, najwyżej moja postać zginie

Postanowił jeszcze raz wybrać się do lasu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Znalazłeś go w lesie, a mianowicie na drzewie. Najwidoczniej sądził, że ten okazały dąb zapewni mu odpowiednie schronienie.

[Kubeł1001]

Majestatyczny_Mors

‐ Skacz że głupi idioto na grzbiet i spierdzielamy tu stąd ‐ powiedział do goblina. Chyba nie chcesz zostać tak zmasakrowany jak tamci?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ja tu byndę bezpieczny! ‐ odparł Goblin, ani myśląc zejść z drzewa.

[Kubeł1001]

Majestatyczny_Mors

‐ Widziałeś to coś, dla niego nie będziesz nawet przystawką, a to twoje śmieszne drzewko rozwali raz dwa, razem z tobą. Wskakujesz?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Dość długo zajęło mu namyślenie się, ale w końcu posłusznie zszedł z drzewa.

[Kubeł1001]

Majestatyczny_Mors

Z goblinem na barku postanowił szybko uciekać z tego nieprzyjemnego lasu znów w stronę zamku.