Enklawa Magów Powietrza

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nadal ciemno, ale też nic się nie wydarzyło. Ogółem spokój.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

//Tak w ogóle, ten smok co mag/mistrz mi go podarował jest tu ze mną?//
Dalej szedł powoli szukając ściany.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//No właśnie nie :V Musisz przynieść do Ostrze, żeby go dostać.//
Mogłeś się tego nie spodziewać, ale byłeś w korytarzu i po Twoich bokach były dwie, wspaniałe ściany.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

//Aaaa, ok :P//
Szedł, więc wolno przed siebie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Idziesz dalej. Mija sporo czasu nim zauważasz światło na odległym końcu tunelu.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Idzie dalej, bieg byłby tu długi gdyż spodziewa się pułapek.Próbuje lepiej przyjrzeć się światłu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Światło było jadowicie zielone i niemal oślepiające.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Zasłonił się jedną ręką i począł patrzeć nie w samo światło, które przed którym i tak się zasłonił, lecz w pod swoje nogi idąc dalej.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Trafiłeś do czegoś na kształt pieczary. Prawie cała zajęta była przez jezioro kwasu. Wąskie, kamienne pomosty prowadziły do środka jeziora gdzie było coś na kształt piedestału.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Przejechał oczami po pomostach by sprawdzić, który wygląda na najlepszy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wszystkie były identyczne. Nie miałeś pewności, że któryś z nich nie zawali się gdy będziesz po nim szedł.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Szedł, więc pierwszym lepszym polegając na szczęściu i patrząc się pod nogi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pomost zaczął się walić. Na szczęście nie uszedłeś daleko. Może zdążysz wrócić.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Zawrócił szybko tracąc wcześniej uzyskany spokój.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało Ci się wycofać na bezpieczne podłoże w chwili, gdy pomost zapadł się w otchłań kwasu. Pozostało z niego tylko kilka kamieni.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Wziął jeden z tych kamieni(Największy) jeśli się dało i rzucił nim na drugi pomost by sprawdzić wytrzymałość.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Kamień uderzył w pomost, a ten wytrzymał.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Powoli, więc zaczął iść przez owy most.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Idąc powoli znalazłeś się już na środku pomostu. Wtedy usłyszałeś:
‐ Zguba. Zguba. ‐ głos nasilał się i po chwili połączył się w jedno, wielkie wycie
‐ Zguba! ‐ krzyczeli niewidoczni prześladowcy.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Rozejrzał się dookoła kładąc dłoń na rękojeści miecza.