Jama Aragotha

[Kubeł1001]

Kuba1001

Szkielety Aragotha ruszyły do swojego salonu.

Melkor miał dwie drogi do wyboru:
Pierwsza prowadziła przez Góry Mgliste i wiodła niemal pod stoki Czarnej Góry, ale zajęła mu by tygodnie. W najlepszym wypadku.
Była też druga. Krótka i prosta. Wystarczyłoby zejść z gór i pójść przez Martwe Bagna. Ale jak mówi nazwa nie byłoby łatwo.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Postanowił zejść z gór i iść przez bagna, może i groźniej ale ten mężczyzna był tak blisko zemsty że nie dał by rady wytrzymać tyle czasu .

[Kubeł1001]

Kuba1001

A więc Melkor ruszył w nieznane.
//Kontynuujesz na Martwych Bagnach. Znaczy się kiedy je dodam.//

[Kubeł1001]

Bilolus1

Aragoth radośnie otrzepał śnieg z głowy i przebudził się z kilkutygodniowego snu . Pierwszą rzeczą jaką zrobił było rozejrzenie się za swymi Szkieletami .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Szkielety nie potrzebowały snu, jedzenia czy rozrywki, więc siedziały niemal tak samo jak zostawiłeś je kilka tygodni temu.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Wstał powoli i ruszył do sali w której trzymał zapasowe szkielety

Zawsze przydadzą mu się nowi żołnierze, pod Rhun kilku ich stracił .

[Kubeł1001]

Kuba1001

W magazynku miałeś sporo różnych szkieletów i kości zapasowych.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Nie tak dawno temu miał okazję ciąć orka, postanowił stworzyć silniejszego szkieleta . Złożył normalnego orkowego szkieleta jednak zaczął do niego dodawać różne kości żeby go wzmocnić .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Miałeś głównie kości ludzi i Elfów. Były one mizernie słabe w porównaniu do masywnych kości Orka.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Tak czy siak starał się wzmocnić nimi szkieleta, takie trafienie w bezużyteczną kość tylko osłabi siłę ciosu .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Można powiedzieć, że zrobiłeś Szkielet w zbroi z kości. Brzmi dość głupio, ale może się sprawdzić.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Będziesz dowodził resztą .‐ stwierdził po czym ruszył w stronę drzwi do “salonu” żeby przyjrzeć się mapie świata ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Była dość stara, ale rozpoznałeś tam zarówno kontynenty i poszczególne Księstwa, tereny wolne czy Cesarstwo.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Manfred i jego ludzie zobaczyli już cel swej podróży

Von Carstein przetarł nos ręką i spojrzał z ukosa na swoich ludzi w większości żółtodziobów przyznanych mu przez zakon .

Pie**olone dzieci szlachty i kupców, niczego w życiu nie doświadczyli…a będą walczyć z upiorem‐ przeszła mu myśl gdy obserwował trzęsących się z zimna żołnierzy .

Powoli parł na przód w stronę wlotu jaskini .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wejście do jaskini było kilka metrów wyżej, wystarczy się wdrapać. Nie widać było żadnych strażników, ale w końcu przeciwnikiem był Mag i upiór. Pewnie zostawił jakieś zasadzki.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Aragoth

‐ Niedługo wyruszymy na kolejną wyprawę mój drogi orku…szkielecie . stwierdził nawet nie licząc na odpowiedź ‐. Zbierz szkielety i przygotuj je do wyjścia . Chciałbym zwiedzić Karak’a’Kes .

Manfred

‐ Uważajcie żeby na coś nie wdepnąć jak już tam wejdziemy ‐. zaczął się wspinać a gdy był na samej górze rozejrzał się po śniegu szukając znaków czyjejś obecności i jakiejś bardziej “przetartej” ścieżki którą mogli poruszać się słudzy upiora .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Szkielet kiwnął głową, a właściwie czaszką, i poszedł do pokoju, w którym przebywała reszta podobnych mu stworzeń.

Nie było nic, co sugerowałoby, że któryś ze sług Maga wychodził stąd w przeciągu ostatnich kilku dni.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Manfred

‐ Zaszył się gnojek…‐ stwierdził po czym wszedł na górę i ruszył najkrótszą drogą do wejścia jaskini, ta opcja wydawała mu się najlepsza ‐. Idźcie po moich śladach .

Aragoth

Zebrał potrzebne mu rzeczy, swój miecz i tarczę oraz sakwę monet po czym czekał na szkielety .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wszystkie zgromadziły się wokół Ciebie, czekając na rozkazy.

Żołnierze ostrożnie ruszali za Tobą, a wejście stało otworem. Ale jedno słowo ciągle dudniło Ci w głowie: Pułapki.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Aragoth

‐ Zaraz wyjdziemy na zewnątrz i ruszymy na bardzo długą wyprawę, od tak . Nie chcę mi się tu spędzać całej wieczności .‐ stwierdził ruszając w stronę wyjścia od jaskini ‐.

Manfred

Jeśli nie praca to ten pie**olony stres mnie zabije…

Łamiąc się w sobie parł do przodu w stronę wejścia, bardzo ostrożnie stawiając każdy krok .