Chata pośrodku lasu.

[Kubeł1001]

Historyjka

‐Będę coś z tego miała, jeśli pójdę?‐ zapytała chłodno.
Mieszkała w tym lesie od dość długiego czasu i nie lubiła go opuszczać.
Nie interesowały ją zbytnio sprawy innych Wampirów. W końcu opuściła swoich.
Las był dla niej korzystny. Łatwe ofiary, cisza i spokój. Czego chcieć więcej?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Możliwość służenia swojemu władcy, własną kwaterę w Angabandzie, jedzenie i wszystko czego dusza zapragnie. No i obowiązki.

[Kubeł1001]

Historyjka

Skrzywiła się lekko na dźwięk słowa “obowiązki”.
Między innymi po to żeby ich uniknąć zrezygnowała z przynależności do swojego Klanu.
Drugim takim słowem, które nigdy nie przeszłoby jej przez gardło było “odpowiedzialność”.
‐A stanie się coś jeśli odmówię?‐ zapytała.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Wtedy mam Cię zabić. ‐ powiedział z rozbrajającą wręcz szczerością.

[Kubeł1001]

Historyjka

Skinęła głową, zamyślając się na chwilę.
W sumie nie zależało jej na życiu, ale nie zależało jej też na jego braku.
‐W takim razie chyba nie mam wyboru…‐ powiedziała ‐Pójdę.‐
“Co nie znaczy że nie odejdę przy najbliższej okazji…” przemknęło jej jednak przez myśl.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ucieczka też raczej nie wchodzi w grę. Oczywiście możesz spróbować mnie pokonać.

[Kubeł1001]

Historyjka

Zaśmiała się lekko.
‐Nie myślałam o ucieczce, lecz odejściu. Jestem zwykłą Wampirzycą, więc wątpię bym była długo potrzebna…‐ powiedziała zgodnie z prawdą.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ U Nosgotha każdy Wampir jest ważny. Ja też byłem nikim, ale po wstąpieniu do jego armii… ‐ powiedział po czym machnął ręką i jedno z ciał powstało na równe nogi, przeszło kilka kroków i znów upadło kiedy Wampir zabrał rękę ‐ …nauczyłem się tego i wielu innych rzeczy.

[Kubeł1001]

Historyjka

Wzruszyła ramionami.
‐Wolę prowadzić spokojny tryb życia, a takie sztuczki nie są mi specjalnie potrzebne…‐ powiedziała.
Może z tym spokojnym trybem życia trochę przesadziła. Doskonale w końcu wiedziała że nie wytrzymałaby dnia bez zabicia czy chociażby okaleczenia jakiejś żywej istoty. Wolała jednak działać na własną rękę, a nie dołączać do jakiejś armii. To oznaczało zobowiązania, a tego słowa też nie potrafiła wymówić. Była raczej wolnym duchem, a nie jakimś żołnierzem. Samotnym skrytobójcą…

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jak wolisz. Ale Nosgoth stwierdził jasno: Kto nie jest z nami ten jest z Wyklętym. A każdy lojalista Wyklętego zasługuje na śmierć. Ale jak rozumiem nie wiesz nawet o powrocie Wyklętego, czyż nie?