Mroźna Osada

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ To daleko. Nawet bardzo. A widziałeś…
‐ Anna daj mu odetchnąć! ‐ powiedział jeden z chłopów po czym dodał: ‐ Zjesz coś… ‐ Właściwie jak się nazywasz?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐ Ja być Borys Duum. Ja nie chcieć zabierać wam czasu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Eee tam. Zjedz coś, a możesz wyruszyć potem.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Dziękuję.

[Kubeł1001]

Vader0PL

//eee

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Ku*wa, nie tu. Nie zwracaj na to uwagi ;‐;//
Chłop podał Ci wielki, wypieczony udziec łosia.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Dziękuję.
Zaczął go powoli jeść.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Mięso było doprawione, soczyste i bardzo smaczne.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Dokończył, a następnie spróbował wstać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Chwiałeś się i musiałeś podtrzymywać się ściany, ale się udało.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Niedługo będę wyruszać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jak wolisz. ‐ odpowiedział jeden z chłopów.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Spróbował ustać na dwóch nogach i wyjść z pomieszczenia.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Obie akcje się udały. Na dworze zimno w luj i śnieżyca.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Sprawdził kątem oka, co ma na sobie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Tylko ubranie. Żadnej broni.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Gdzie moja broń?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Broń? A ta, ta. Zabraliśmy, bo nie wiedzieliśmy kogo pod dach wpuszczamy. ‐ powiedział jeden z chłopów. Poszedł na górę i stamtąd zabrał całą broń jaką Ci zabrał. Oddał Ci wszystko.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Przymocował ją do pasa, a następnie sprawdził, czy wytrzyma mróz.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Broń tak. Ty tak średnio.