Siedziba Księcia Krasnoludów

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Znajdziesz mi nekromantę który wskrzesi moich ludzi, i najlepiej mojego dziadka nieboszczyka, tęsknię za nim .‐ powiedział wbijając nóż w nogę księcia ‐. I oczywiście daj mi swoją koronę a cię zostawię .

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Aaaa!!! Przestań, do cholery! Co ja Ci zrobiłem, że tak mnie traktujesz?!

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Oddaj mi koronę, a odejdę . Inaczej będę musiał zabrać ją z twego trupa, a przecież obydwoje tego nie chcemy ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A bierz ją! PO co mi ona! ‐ krzyknął rzucając Ci koronę.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Baron złapał ją w locie

‐ Dziękuję . Jak mówiłem odchodzę . Walon, książę jest twój ‐. Baron wyszedł z jaskini nie odwracając się, skierował się w stronę kobiet ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ CO?! NIE! NIE! NIEEEEEE!!! ‐ krzyczał książę słysząc imię Walona i widząc jego samego z toporem w ręku…
Kobiety były tam gdzie je zostawiłeś.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Teraz to ja potrzebuję waszej pomoc .‐ powiedział z już założoną na głowę koroną ‐. Znacie jakieś wyjście stąd ?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Niestety nie, ale pewnie można by kierować się tą rzeczką. Musi gdzieś prowadzić skoro Książę chciał nią uciec.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Dobra… poczekajmy na Walona, może mu to chwilę zająć .

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ale co on właściwie robi? ‐ zapytała córka.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Żegna się z księciem .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Popatrzyły po sobie nie ukrywając lęku, ale nic nie powiedziały. Walon w końcu wrócił.
‐ Tak jak? Idziemy?

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Oczywiście, możemy pójść wzdłuż rzeki, książę chciał tak uciec więc i my raczej damy radę .

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Lepsze to niż cofanie się prze grotę pełną pająków i dół z lawą.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Więc chodźmy ‐. i zapewne cała grupa radośnie idąc wzdłuż rzeki starała się znaleźć wyjście ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

I szliście tak aż trafiliście na… wejście do fosy otaczającej pałac. Wystarczyło tylko popłynąć.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Ugh… muszę zdjąć trochę pancerza bo utonę ‐. Baron zabrał się za zdejmowanie ciężkich części pancerza, robił tak aż nie został w samej kolczudze, zbroję schował do torby i zabrał się za przepływanie .

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ale ja nie umiem pływać. ‐ powiedziała jedna z kobiet.
‐ Ja też. ‐ mówiła druga.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Hmm, przytrzymajcie się mnie gdy będę płynął, tylko postarajcie się mnie nie utopić .

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jedna niech płynie z Tobą, a druga ze mną. Wtedy może się udać. ‐ powiedział Walon.