Więzienie Raft [ZIEMIA, NOWY JORK]

[Andreas D.]

korobov

-No to było podibnie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Kor:
-Och…

[Andreas D.]

korobov

-Także widzisz… Czasem nie można się dogadsć nigdy.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Kor:
-Po prostu idźmy dalej…

[Andreas D.]

korobov

Idzie dalej.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Kor:
Po chwili doszli oboje do wyjścia.
-Skoczymy na chwilę do banku? Muszę wypłacić pieniądze dla cioci.

[Andreas D.]

korobov

-Jasne, spokojnie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Kor:
-I tak na przyszłość… Skąd masz pieniądze w swoim klejnocie?

[Andreas D.]

korobov

-Wytworzyłam i sprzedałam Diamenty Jubilerom.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Kor:
-Teraz już jestem pewien, że nie chcę używać tych pieniędzy.

[Andreas D.]

korobov

-W sensie moich? A dlaczego niby?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Kor:
-Bo czuję się przez to jak pospolity złodziej. Na pieniądze trzeba zapracować.

[Andreas D.]

korobov

-Wykorzystałam swoje umiejętności, hy zarobić. Nie ma nic w tym złego. Równie dobrxe mogłabym leczyć ludzi oddechem i pobierać opłaty.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Kor:
-To co innego… Całkiem co innego.

[Andreas D.]

korobov

-O co chodzi?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Kor:
-Po prostu nie używajmy nigdy więcej twoich pieniędzy.

[Andreas D.]

korobov

-Jak chcesz, ale tego nie rozumiem. Kupcy Asgardu nie mieli problemu.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Kor:
-A ja mam z tym problem i koniec tematu.

[Andreas D.]

korobov

-D9brze, spokojnie.

[Andreas D.]

Woj2000

Nie zastanawiając się już nad przywarami czy obawami względem współspiskowców, Strucker ponownie się skupił i rozpoczął kolejne mentalne połączenie, tym razem z umysłem córki Otto Octaviusa.
-Witam, panno Octavius. - odezwał się w jej umyśle głosem spokojnym, pełnym kurtuazji należnej kobiecie - Proszę wybaczyć za to ,wtargnięcie", ale chciałbym z panią porozmawiać.