Las Nieznandia [ZIEMIA?]

[Andreas D.]

Woj2000

-O ku*wa… moje gnaty. - skomentował, po czym powoli zaczął rozglądać się po okolicy. Mimo wszystko, Andy może się cieszyć, że przeżył. Oraz, że w samolocie nie było paliwa, bo w przeciwnym wypadku już od dawna by się tu smażył.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Andy zobaczył ciężko dyszącą, ale przerażoną Perydot stojącą kilka metrów od niego oraz wrak swojego samolotu. Tyle wspomnień poszło w piu… Rękę Andy’ego też poszła w piu! Swoją drogą, ta Perydot jest wyjątkowo wytrzymała jak na kogoś tak drobnego.

[Andreas D.]

Woj2000

Można to wytłumaczyć tylk i wyłącznie kosmicznym pochodzeniem. Lecz Andy aż tak bardzo się nad tym nie zastanawiał. Zamiast tego spróbował wygramolić się z wraku, używając do pomocy swojej zdrowej ręki. Podciągnął się na niej i z całej sily ,przerzuca się" ze zniszczonego kokpitu, wiedząc, że tak specyficzne wyjście najpewniej zakończy się upadkiem na ziemię.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Na całe szczęście udało bez wywoływania większego bólu ręki. Pomogło w tym wypadku również to, że Perydot pomogła Andy’emu się wydostać z potrzasku.
-O gwiazdy! Nic Ci się nie stało, Andy?!-spytała się zmartwiona.

[Andreas D.]

Woj2000

-Mam rozwaloną rękę. - odpowiedział, spoglądając się na uszkodzoną kończynę - Na całe szczęście nie ma złamania otwartego. Ale to nie problem. Tylko fakt, że… straciłem wszystko. Ten samolot to wszystko, co miałem…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Najważniejsze jest to, że żyjesz, a nie jakiś tak samolot! - odpowiedziała Perydot stanowczo - A teraz chyba musimy znaleźć jakieś schronienie. Były tu jakieś osady jak ostatni raz tutaj byłeś? Jakaś kaplica, tawerna?

[Andreas D.]

Woj2000

-Były, były. Tylko… muszę sobie przypomnieć. - odpowiedział nieco niepewnie - Ja… ja sobie przypomnę, a czyty mogłabyś poszukać w międzyczasie czegoś sztywnego? Muszę czymś usztywnić rękę…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perydot najpierw zdjęła sobie gogle do latania, a potem zdjęła to zielone coś, co miała na oczach. A więc to były gogle? W każdym razie, podała je Andy’emu.
-Proszę bardzo.

[Andreas D.]

Woj2000

-Dzięki. - odpowiedział, po czym rozpiął kurtkę i zaczął mocować się z podkoszulką za pomocą zębów i jednej ręki, chcąc podrzeć jej część na paski potrzebne do umocowania tych ,temblaków".

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

O dziwo, udało mu się. Nie spodziewał się, że jest taki wygimnastykowany oraz tego, że ma aż takie mocne zęby. W każdym razie, osiągnął sukces.

[Andreas D.]

Woj2000

Postarał się nieco wyprostować złamaną dłoń, po czym odezwał się do swojej towarzyszki niedoli.
-Teraz weź mi przytrzymaj te swoje gogle tuż przy ręce. Czas to wszystko związać.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perydot stabilnie i delikatnie złapała złamaną rękę Andy’ego. No to czas wykazać się umiejętnościami medycznymi… Jeśli Andy takowe posiada, oczywiście.

[Andreas D.]

Woj2000

Może nie ma umiejętności medycznych, ale szkoląc się na pilota przeszedł także kurs pierwszej pomocy, na którym uczą takich podstaw jak prowizoryczne usztywnienie ręki. Dlatego też na tyle, na ile może jedną ręką, związuje gogle podartymi kawałkami koszulki, tworząc swoiste ,szyny", będące zamiennikiem temblaka.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Świetnie. Teraz przynajmniej będzie mógł do minimalnego stopnia normalnie funkcjonować. Swoją drogą, ten las to zadupie jakich mało, a Andy był w wielu zadupiach. Nie widać nawet minimalnego śladu cywilizacji, poza… Bladym światłem, które nagle doszło do oczu Andy’ego spomiędzy drzew. Może to jakiś obozowicz?

[Andreas D.]

Woj2000

//Już się domyślam, do czego to zmierza//
Gdyby wersja z obozowiczem była prawdziwa, Andy uradowałby się z kilku powodów. Nie tylko oznaczałoby to, że ktoś usłyszał ich katastrofę lotniczą, ale także pozwoliłoby jemu i Perydot na uniknięcie bezcelowej wędrówki za śladami cywilizacji, które Andy sobie mętnie przypominał (karczma z dziwnymi ludźmi, młyn czy wielka, kilkusetletnia posiadłość), jak również ma oszczędzenie jednej z flar, których normalnie DeMayo by użył w celu zasygnalizowania miejsca katastrofy. Dostrzegając światło, zwraca się do swojej towarzyszki.
-Mamy szczęście, ktoś tu jest. Ty wyciągnij ocalałe rzeczy z samolotu, a ja go zawołam.
Zaraz potem odszedł kilka kroków i krzyknął w stronę przebijającego się światła:
-EJ! EJ, TUTAJ! POTRZEBUJEMY POMOCY!

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perydot wyszła wykonać polecenie, podczas gdy Andy jakieś kilka sekund po krzyku Andy’ego z krzaków niepewnie wyszedł jakiś łachmaniarz. Przez mrok tego lasu widać tylko tyle, że ma długie, jasne włosy oraz jaskrawe oczy. Niebieskie albo jasnoszare. Przy pasie ma chyba topór, a źródła światła to najwyraźniej ognisko, bo do oczu Andy’ego wciąż dochodzi światło spomiędzy krzaków oraz drzew. Spokojnym, przyjemnym dla ucha głosem spytał się:
-O, to pan narobił tyle rumoru. Jak widzę… Nie jest pan w najlepszym stanie. Skoro potrzebuje pan pomocy, to może mogę pomóc w czymś konkretnym? - wymawiając to, spoglądał na wrak samolotu Andy’ego przez ramię jego właściciela.

[Andreas D.]

Woj2000

-Tak. Niech pan nas zaprowadzi do cywilizacji i lekarza, proszę. - odpowiedział nieco gburowatym tonem, wyrażającym irytację z tarapatów, w które się wpakował - Ewentualnie niech pan zadzwoni na policję, bo nie można tu tego wszystkiego tak zostawić.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Mężczyzna chrząknął kilka razy.
-Nikt na terenie całego lasu nie ma telefonu. Zasięgu też nie ma… Elektronika tu przeważnie szwankuje. Sugerowałbym klapnięcie przy moim obozowisku. To największe skupisko cywilizacji w okolicy…

[Andreas D.]

Woj2000

-Cóż, i tak nie mam gdzie się teraz podziać… - odpowiedział nieco smętnie, po czym szybko odwrócił się i krzyknął - PERYDOT, SPRĘŻAJ SIĘ! MAMY FARTA!

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

I w tej chwili zobaczył, jak Perydot idzie w jego stronę ze wszystkim co pozostało. Pół plecaka, w nim trochę rozgniecionego, a trochę całego jedzenia, uszanka Andy’ego oraz jakiś album ze zdjęciami oprawiony w metalową okładkę. Z jedzenia najlepiej tą katastrofę lotniczą wytrzymała kukurydza, najmniej pomidory. Tajemniczy obozowicz zaczął tym co miał przy pasie, a jest to teraz już na pewno topór, czyścić z gałęzi i wystających korzeni małą ścieżkę do ogniska, żeby Andy mógł spokojnie przejść bez zruszania ręki.