Las Nieznandia [ZIEMIA?]

[Andreas D.]

Woj2000

-Na pewno? - dopytał - Wiesz, że jeśli okaże się to jakimś szwindlem, to będziemy siedzieć razem, prawda?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Wiem… Właśnie dlatego chcę tam iść razem z tobą. Nie zostawiła bym Cię nigdy! - odpowiedziała Perydot zmartwiona.

[Andreas D.]

Woj2000

Mimo całego, niezbyt przyjemnego kontekstu tej sytuacji, Andy i tak ucieszył się w duchu, że jego niewysokiej, kosmicznej krewnej tak bardzo na nim zależy.
-W takim razie… wejdźmy do środka. - oznajmił, po czym wyciągnął pistolet sygnałowy na wypadek niebiezpieczeństwa i odezwał się do konia:
-Posłuchaj mnie, czworonogu. Jeśli to jakiś szwindel, to nie ręczę za siebie.
Kiedy to powiedział, wszedł jako pierwszy do środka.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Koń w odpowiedzi parsknął tak jak to robił wcześniej.
Perydot weszła tuż za swoim wyższym dosłownie przyjacielem do środka szopy.

[Andreas D.]

Woj2000

A tymczasem Andy wystawił rakietnicę przed siebie i w ten sposób zaczął podchodzić do szafy, sppdziewając się w każdej chwili usłyszeć dźwięk zatrzaskiwanych drzwi wejściowych do szopy.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Do tej pory nic takiego się nie stało. Perydot podąża za Andym, a koń stanął w progu i obserwuje tą dwójkę.

[Andreas D.]

Woj2000

Mimo wszystko, lepiej dmuchać na zimne. W każdym razie, Andy dalej idzie w stronę szafy, a kiedy do niej dociera, to prosi Perydot, aby ją otworzyła. Sam ma rakietnicę przygotowaną do obrony siebie i krewniaczki.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perydot trochę niepewnie podeszła do szopy, a następnie powoli zaczęła wyciągać swoje krótkie rączki w jej stronę…

[Andreas D.]

Woj2000

A tymczasem Andy był gotowy wpakować flarę o wagomiarze pocisku do strzelby każdemu niebezpiecznemu cholerstwu, które może wyskoczyć z tej szafy.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perydot zbliżyła drżącą dłoń do klamki szafy i zbiera się w sobie, żeby za nią pociągnąć.

[Andreas D.]

Woj2000

-Nie obawiaj się, tylko ciągnij. - pwoiedział w stronę Perdyot, siląc się na pewność siebie - Jeśli siedzą tam jakieś Bestiusze, to posmakują flary.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perydot zakryła oczy jedną ręką i się odwróciła, a drugą nacisnęła klamkę i zaczęła powoli otwierać szafę.

[Andreas D.]

Woj2000

W międzyczasie Andy pewniej zacisnął dłoń na rakietnicy, gotowy do obrony siebie i swojej kochanej krewniaczki.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perydot energicznie otworzyła drzwi i odskoczyła z piskiem, tylko po. To, żeby… Ukazać pustą szafę. Koń parsknął oburzony.

[Andreas D.]

Woj2000

Andy odwrócił się wielce zdziwiony w stronę tego najwyraźniej pogrywającego sobie zwierzęcia.
-Ej, to co ma znaczyć, co?! W co ty sobie z nami pogrywasz?!

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Koń parsknął obrażony, a następnie się odwrócił.

[Andreas D.]

Woj2000

No, to teraz ta szkapa porządnie wyprowadziła Andy’ego z równowagi.
-No świetnie! - parsknął szorstko i gniewnie - Teraz się obraź i wyjdź! I zostaw potrzebujących w… potrzebie!

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Koń zgodnie wyszedł, zostawiając Andyego i Perydot samych sobie w tej szopie.

[Andreas D.]

Woj2000

W reakcji na to Andy cicho warknąl, po czym schował broń i mruknął pod nosem.
-Pusta szafa… głupi koń…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perydot zaczęła natomiast obchodzić szafę dookoła, opukując ją przy tym.
-A może tu jest jakiś ukryty mechanizm? - spytała się jakby samą siebie.