Dom Billa Deweya

[Andreas D.]

Woj2000

Kiepski los, być do kogoś tak przywiązanym. W każdym razie, nie mogący nic na to poradzić Dewey postanowił w końcu udać się do ogródka, by poopalać się w doborowym towarzystwie. Lecz zanim to zrobił, zabrał jeszcze ze sobą biografię Abrahama Lincolna, żeby mieć co sobie czytać, jak rozmowa z Perełką nie będzie się kleić.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Dość nietypowa lektura do czytania kosmicznej przyjaciółce, ale może być. Perełka dalej jest wygodnie rozłożona i się Opala.

[Andreas D.]

Woj2000

Bill nie planował czytać tego jej, tylko tak sam dla siebie, po cichu. Taki zestaw awaryjny. W każdym razie, Dewey także się wygodnie rozkłada. Leżąc tak sobie, w końcu rozpoczął rozmowę.
-To jak się czujesz, Perełko? Faktycznie podoba ci się na Ziemi?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perełka odwróciła głowę w kierunku Billa. Jest uśmiechnięta od ucha do ucha.
-Tak, bardzo mnie się tutaj podoba. Chcę tutaj mieszkać na stałe. Razem z tobą, oczywiście…

[Andreas D.]

Woj2000

-I nie będzie z tym problemu, moja kochana Perełko. Kiedy Buck się stąd wyprowadził, ten duży dom stał się po prostu pusty. Ale z twoim towarzystwem będzie inaczej. - powiedział radośnie, również odwzajemniając uśmiech.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-A wiesz co jest zabawne?-wtrąciła przyjaznym tonem Perełka-Klejnoty nawet nie mogą się opalać, bo nie mamy w ciele żadnych komórek. Ja tylko się nagrzewam, ponieważ temperaturę możemy odczuwać.

[Andreas D.]

Woj2000

-Oj, to lepiej ciebie przez jakiś czas nie dotykać, bo można się sparzyć! - oznajmił żartobliwie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Tsssk!-syknęła dla żartu Perełka i się wesoło zaśmiała.

[Andreas D.]

Woj2000

Dewey róywnież się zaśmiał, po czym jeszcze bardziej rozłożył się na leżaku, po czym zaczął swój wywód.
-Wiesz co, Perełko? Może kosmiczne przygody i zwiedzanie świata jest fajnie, ale nic nie zastąpi uczucia, jakie daje spokojne, beztroskie spędzanie czasu z bliską osobą. To jest coś naprawdę dobrego, a nie jakieś walki, statki kosmiczne i rozprawy sądowe za piractwo, którego nawet sie nie popełniło.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Dokładnie, Bill. Chociaż, moim zdaniem wszystkie te rzeczy są RÓWNIE przyjemne co leniuchowanie w twoim ogrodzie… Oczywiście wszystko musi być z umiarem, bo inaczej każda czynność może się przejeść, zgodzisz się ze mną w tej sprawie, Bill?

[Andreas D.]

Woj2000

-Tak, mogę się z tym zgodzić. Jest nawet takie ludzkie przysłowie: ,co za dużo to niezdrowo". - oznajmił, jednocześnie uważając w myślach w pełni poważnie, że diamentowe czułości to jedna z tych niewielu rzeczy, których nigdy dosyć.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

No chyba, że te czułości kończą się uzależnieniem oraz kryzysem wewnętrznym.
-Tak… Dawno Ci tego nie mówiłam ale… Kocham Cię.-Perełka się jeszcze weselej niż wcześniej uśmiechnęła do Billa.

[Andreas D.]

Woj2000

Bill niespecjalnie wie, o co może chodzić z kryzysem wewnętrznym, ale nie na tym się teraz skupiał. Zwracał uwagę na jej słowa.
-Ja… ja ciebie też Perełko. - oznajmił, również się uśmiechając - I to nawet bardziej od wszystkich innych osób, które kochałem wcześniej. Bo przecież, w przeciwieństwie do innych, ty zawsze byłaś przy mnie i nigdy mnie nie zawiodłaś. Szkoda tylko, że zdarzało mi się zawodzić Ciebie…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Nic się nie stało, Bill, naprawdę. Jaka się z tym wszystkim pogodziłam, nawet Cię trochę rozumiem. Co powiesz na to, że zapomnimy o wszystkich nieprzyjemnych rzeczach jakie pomiędzy nami zaszły i po prostu będziemy dalej żyć?-zaproponowała pół poważnie pół wesoło Perełka.

[Andreas D.]

Woj2000

Dewey zaskoczyła ta propozycja, ale od razu odpowiedział.
-Oczywiście ,że się zgadzam. Dla ciebie wszystko, moja Perełko.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-To świetnie, Bill. Teraz od razu będzie nam lżej na sumieniach!

[Andreas D.]

Woj2000

-To prawda. To co, przytulas na zgodę? - zaproponował żartobliwie, chcąc jeszcze bardziej rozluźnić już i tak spokojną atmosferę. W końcu chciał sprawić Perełce przyjemność, prawda?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła wstała, podeszła do Billa i go przytuliła, jednocześnie go podnosząc razem z niepasującą do tej sytuacji biografią Abrahama Lincolna.

[Andreas D.]

Woj2000

Kij tam z ksiażką, ważne, że Perełka go znowu faktycznie kocha! Na tyle, na ile mógł, również próbował ją objąć.

Swoją drogą, do tej pory nadal nie przyzwyczaił się do siły swojej słu… ukochanej Perły. Tak, chyba lepiej zmienić to stare określenie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Najlepiej będzie brzmieć po prostu “podopieczna”. Wszystko się w tej sprawie zgadza. Perełka dalej tuli, ale teraz już trochę mniej, chyba sobie przypomniałs o kruchości ludzi…