Dom Billa Deweya

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

I odprężał się aż do chwili, kiedy usłyszał pukanie do drzwi, takie same jak to, kiedy pukała Złota Perła.

[Andreas D.]

Woj2000

Odruchowo się wzdrygnął, po czym wstał, poprawił zagniecenia na garniturze i podszedł do drzwi, po czym je otworzył.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

A przed drzwiami Billa stoi ta armia Pereł: (poza Czerwoną u Góry i Złotą)

[Andreas D.]

Woj2000

Od takiej ilości Pereł widzoanych aż zakręciło mu się w głowie, przez omdlał i osunął się na podłogę. Po prostu… chyba nie był gotowy na coś takiego.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Łącznie… Dziewięć Pereł. Chyba każdy by zemdlał. Bill powoli się budzi. Widzi nad sobą 11 niewyraźnych sylwetek. To z tymi Perłami to był tylko sen, czy cuda naprawdę się zdarzają?

[Andreas D.]

Woj2000

-Czy… czy ja trafiłem do raju? - mamrocze cicho, próbując zorientować się w sytuacji.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Nie. - Dostał plaskacza w twarz, a następnie zobaczył tłukące się ze sobą sylwetki…

[Andreas D.]

Woj2000

Szybko otrzeźwiał, po czym zaczął rozglądać się po okolicy, by sprawdzić, co się tu w ogóle teraz dzieje.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Wszystkie Perły, wliczając w to Perełkę, tłuką się ze sobą. Chyba poszło o tego plaskacza…

[Andreas D.]

Woj2000

Widząc cały rozgardiasz, postanawia je uspokouć, krzycząc donośnie, na całe gardło.
-SPOKÓJ! WSZYSTKIE!

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Wszystkie Perły razem z Perełką sztywno się ustawiły tam gdzie stały i zrobiły Diamentowy salut w kierunku Deweya.

[Andreas D.]

Woj2000

-Dobra, dobra, te saluty sobie darujmy - powiedział, wstając i otrzepując się - Pamiętajcie, ja jestem waszym wychowawcą i opiekunem, a nie waszym właściecielem. Nie zamierzam się wami wysługiwać, tylko nauczyć was życia na Ziemi, byście mogły sobie spokojnie tutaj żyć. Rozumiecie, co mam na myśli?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Podczas gdy Perełka nie odpowiedziała nic, ponieważ nie musiała, to dwie Perły zaczęły myśleć, jedna powiedziała “Być może”, ta z wyjątkowo długimi nogami się rozpłakała, a reszta się patrzy na siebie nawzajem lub na Deweya. To będzie ciężki kawałek chleba…

[Andreas D.]

Woj2000

To fakt. Dlatego też zaczyna ,szkolenie" od doprowadzenia Pereł do spokoju. Dlatego też pidchodzi bliżej Długowłosej i troskliwie się zapytuje.
-Perełko, co ci się stało? Dlaczego płaczesz? Nie martw się, mi możesz powiedzieć.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Bo… Bo pan na mnie krzyyyyczyyyy! - zaczęła lamentować najwyższa Perła jaką Bill kiedykolwiek widział. Naprawdę, ona ma chyba z dwa metry wzrostu. Nie żeby Bill miał coś przeciwko…

[Andreas D.]

Woj2000

Wręcz przeciwnie, nawet mu się to podoba. W każdym razie, Bill kontynuuje pocieszanie.
-Już, już, Perełko. Nie chciałem ci zrobić przykrości, po prostu… musiałem podnieść głos, by uspokoić was wszystkie. Zrozum, ja nie chcę ci robić żadnej krzywdy.
Po czym odezwał się ponownie, spoglądając się na pozostałą dziesiątkę.
-Żadnej z was nie chcę zrobić krzywdy…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

I tutaj ukazał się zmienny charakter defektywnych Pereł. Wszystkie zebrały się dookoła Billa i go zaczęły z czułością tulić. Bill znalazł się właśnie w miejscu lepszym niż niebo razy tysiąc tysięcy!

[Andreas D.]

Woj2000

Bycie tulonym przez jedenaście Pereł… Tak, Bill jest święcie przekonany, że takich atrakcji to nawet w raju nie mają. Dlatega też oddaje się tym przytulasow całym sobą, milcząc i stojąc w bezruchu, w duchu gratulując sobie za najlepszą decyzję podjętą w swoim życiu.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Oby tylko Perły zawsze były takie miłe i chętne do tulenia swojego ziemskiego opiekuna…
Po jakichś 10 sekundach czystego szczęścia, wszystkie Perły poza Perełką puściły Billa. Zaczęły rozglądać się po całym domu, jedna brawurowo weszła do piwnicy, a ta wysoka położyła się na kanapie, zajmując całą. Złota dobrała się do lodówki, ta Czerwona poszła gdzieś na górę, Niebieska usiadła przy ścianie i zaczęła medytować, a cała reszta po prostu zwiedza okolice.

[Andreas D.]

Woj2000

A tym Bill nadal stoi jak wryty, wciąż nie mogąc się otrząsnać po tym festiwalu czułości. Nawet nie zwraca specjalnej uwagi na to, co robią jego podopieczne.