Your browser does not seem to support JavaScript. As a result, your viewing experience will be diminished, and you have been placed in read-only mode.
Please download a browser that supports JavaScript, or enable it if it's disabled (i.e. NoScript).
Ta istota wydała z siebie dziwne mruknięcie i powoli zaczyna przechodzić obok Serpentyn. Powoli. Wszyscy pozostali w okolicy tak jak Serpentyn, są chyba zmuszeni do patrzenia się na niego i do bezruchu.
-* Oddaj mi kontrolę nad ciałem, Demonie! * - pomyślała w gniewnym przestrachu.
Serpentyn się przewróciła, chociaż nikt jej nawet nie dotknął fizycznie. Dalej to coś poszło do przodu szybko i w miarę zwinnie.
-* Czym to jest? I czemu się mną zainteresowało?! * - myśli wypełniona strachem i trwogą.
Najpierw ten mistyk, teraz to coś… Serpentyn ewidentnie jest w jakiś sposób bardzo interesująca dla wyżej postawionych osób w załodze Thanosa.
Aż Serpentyn zaczęła się zastanawiać, czy wszyscy z nich mają ten… no… jak to istoty organiczne nazywały… fetysz do wężowych samic czy coś takiego.
Ale żeby aż dwóch naraz? I czemu nie mogliby sobie sprowadzić wcześniej kogoś podobnego do Serpentyn?
Skąd Serpentyn ma to wiedzieć? Może jest jedną z niewielu wężowych kobiet w galaktyce? I to pomimo faktu, że technicznie nie jest organiczną samicą…
No nie ma nawet narządów płciowych samicy jakiegokolwiek organicznego gatunku!
Dokładnie! Jednakże Serpentyn przestaje rozwodzić nad tego typu sprawami i leżąc na ziemi, obserwuje, jak Demon się do niej zbliża.
Przeszedł obok niej szybko, ale w kulminacyjnym momencie poczuła, jakby ktoś jej roztrzaskał klejnot, mimo że wciąż żyje.
Poczuła to, i to bardzo silnie. Gdyby nie fakt, że jest cała sparaliżowana, a pewno by krzyknęła z agonalnego bólu.
Ktokolwiek lub cokolwiek to jest, na pewno służy do “tresowania” załogi Thanosa.
Treser, nie treser, Serpnetyn jest pewna jednej rzeczy. Chce się stąd najszybciej wydostać. Sprawdziła, czy może już spokojnie się podnieść.
Tak, nareszcie może się swobodnie ruszyć. Idzie dalej?
Wychodzi ze stołówki najszybciej, jak to możliwe.
Tą drogą którą przyszła, czy tą którą teraz szła?
Tą, którą teraz szła. Nie po to wytrzymała spotkanie z tym… czymś, by teraz zawrócić.
Dalej jest sieć korytarzy. Minęła kilka pomieszczeń z otwartymi drzwiami. Były w nich albo jakieś urządzenia albo kwatery.
Serpentyn przechadza się, jednocześnie zapamiętując układ korytarzy. Nie chciała się tu przecież zgubić.
