Centurioński Statek Wojenny

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Naprawdę? Co takiego jest we mnie wyjątkowego?

[Andreas D.]

Woj2000

-No wiesz, nie tylko posiadasz wielką wiedzę i tajemnicze moce, ale również wstawiłeś się za mną, uwolniłeś mnie i traktujesz jak przyjaciółkę, co już samo w sobie jest interesujące, zaważywszy na towarzystwo, w jakim się teraz obracamy. Do tego masz tajemniczą przeszłość.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Moja przeszłość wcale nie była taka ciekawa w przeciwieństwie do twojej. Ja byłem tylko najpierw szpiegiem, a potem “czarodziejem” na tym statku. Ty natomiast? Arystokratka w największym kosmicznym imperium, spotkałaś tyle ciekawych osób…

[Andreas D.]

Woj2000

-Wydaje mi się, że bycie szpiegem jest bardziej interesujące od bycia szlachcianką, Mistyku. Oczywiście z całym szacunkiem dla tego, co ci się potem stało.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Przecież posiadanie zdolności kilku Klejnotów nie jest takie ciekawe…

[Andreas D.]

Woj2000

-Co masz na myśli?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Co jest takiego ciekawego w posiadaniu lekko osłabionych zdolności kilku Klejnotów pierwszej ery? Posiadanie czterech rąk i ogona jest dużo ciekawsze!

[Andreas D.]

Woj2000

-Nie przesadzajmy - odpowiedziała, siląc się na udawaną skromność - Przecież to samo może mieć dowolna fuzja.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Ale ty jesteś taka niezwykła nawet bez bycia fuzją! I do tego jaka niezwykła kombinacja- Klejnot wzorowany na “istocie organicznej”!

[Andreas D.]

Woj2000

-To prawda. Jestem dość niezwykła. Choć nie obraziłabym się, gdyby była zwykłym Klejnotem. Nie zostałabym wtedy wygnana…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Ale wtedy nigdy przenigdy byś mnie nie poznała tak jak mnie poznałaś teraz, nieprawdaż?

[Andreas D.]

Woj2000

-Prawda. I pewnie bym tego żałowała. Ale wiesz, czasami… po prostu tęskni się za zwyczajnym życie na Homeworld. Miałam tam posiadłość, ładne rzeźby, kilka uroczo nieporadnych Rubinów jako ochronę oraz możliwośc brylowania na salonach towarzyskich… Ech, to były czasy… - powiedziała nostalgicznie, przypominając sobie ,młodość" wraz z całą jej słodyczą. Zabawy, rauty, spotykanie innych arystokratek, plotkowanie, obmowy, wspomaganie karierowiczowskich Agatów i Szafirów w ich pałacowych intrygach oraz, co najbardziej interesujące, jej dawną znajomość z Panią Admirał. O tak, ta Szmaragd to dopiero była zawodniczką!

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Niestety, jeśli Diamenty nagle nie dokonają jakiejś niezwykłej amnestii, to Serpentyn do tego nigdy nie wróci. A nie ma powodów, żeby Diamenty tak zrobiły… Zwłaszcza po tym całym szmuglowaniu i założeniu organizacji przestępczej. Nie ma mowy, Diamenty nie mogły tak nagle zmięknąć z tyranek do świeżych bułeczek.

[Andreas D.]

Woj2000

//*Serpentyn. Wypowiedź o zawodniczce dotyczy Pani Admirał.//

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

// Przepraszam, poplątało mi się.

[Andreas D.]

Woj2000

Faktycznie, jest to niemożliwe. Choć nigdy nic nie wiadomo. Serpentyn też uważała za niemożliwą możliwość udanego porwania. Kto wie, może z tej zgryzoty Diamenty na tyle postradały rozumy, że schowały swój konserwatyzm do swoich gigantycznych kieszeni (w których, jak plotki głosiły, przechowują swoje służki ) i odnalazły więź porozumienia z jakąś istotą organiczną, która nauczy ich empatii, czy jak tam organiczni to nazywają.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Akurat na takie dziwactwo szanse są dużo mniejsze niż na to, że Serpentyn zostanie porwana. Bo o ile Serpentyn nie raz była porywana, to Diamenty raczej nigdy nie były empatyczne wobec “niższych” Klejnotów.

[Andreas D.]

Woj2000

Ale wciąż jest możliwe, mimo ogólnego bezsensu.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Fakt… To, że jest bezsensowne, nie znaczy, że jest niemożliwe.

[Andreas D.]

Woj2000

Dokładnie, Lecz Serpentyn nie myślała już o tym. Zamiast tego odezwała się po długim milczeniu.
-Wybacz. Zamyśliłam się o czasach minionych…