Dom Maheswarenów

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Nie musiał wchodzić do swojego ciała, ponieważ już w nim był. Kiedy sen przestał się “formować” Doug zobaczył, że stoi w pokoju przypominającym trochę pokój Connie, ale bardziej futurystyczny i pasujący do motywu statku kosmicznego. Wszystkie ściany, podłoga oraz sufit są pomarańczowe, a wszystko oświetla jakaś dziwna lampa w kształcie kuli, umiejscowiona na środku pomieszczenia. Jest też pasujące kolorystycznie do wszystkiego biurko, kanapa, pluszak przedstawiający jakieś dziwne, bliżej nieznane Dougowi zwierzę przypominające dinozaura, ale nim nie będące. Na środku stoi dywan, na którym układa puzzle ta dziewczynka:

[Andreas D.]

Woj2000

Jest to dla Douga dość… ciekawe. Nie spodziewał się w swoim śnie pojawienia się kosmicznej, uroczej dziewczynki. Ale… chyba od tego są sny, co nie? By pokazywać niespodziewane, zaskakujące rzeczy. Mając to na względzie, podszedł bliżej niej, po czym odezwał sie ładodnym tonem:
-Witaj, mała. Co tam ciekawego robisz?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Dziewczynka nie odpowiedziała, lecz obejrzała się dookoła zdezorientowana, jakby usłyszała z okolic jakiś podejrzany dźwięk. Następnie z trochę przestraszoną miną wróciła do układania puzzli przedstawiających z tego co widać jakieś pole bitwy.

[Andreas D.]

Woj2000

Ach, czyli Doug domyśla się, że w tym śnie może być jakimś duchem czy czymś w tym rodzaju. Mając to w świadomości, postanawia przysiąść się koło tej dziewczynki i… najzwyczajniej w świecie popatrzeć, jak się bawi i układa te, jego zdaniem nieco nieodpowiednie dla dziecka, puzzle.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Może i te puzzle są nieodpowiednie dla kogoś w tym wieku, ale widać, że dziewczynka spokojnie je układa jak każde inne. Przy tym co chwilę spogląda na wiszący za nią, na ścianie przedstawiający oraz… Jej ojca? Kogoś innego z rodziny?

[Andreas D.]

Woj2000

Dougowi jednak wydaje się, że może to być ktoś z dalszej rodziny. Bądź co bądź, nie są do siebie zbytnio podobni, jeśli chodzi o rysy twarzy. Dodatkowo, kolor skóry znacząco się różni.
-*Hmm, a co jeśli… * - rozpoczął swoje przypuszczenia - * Co jeśli to ktoś na kształt jej… przybranego ojca? Lub kogoś innego w tym rodzaju? *

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Innymi słowy, bez problemu można zauważyć diametralne różnice w wielu cechach zewnętrznego wyglądu tej dwójki. Teoria o przybranym ojcu wydaje się całkiem prawdopodobna. Dziewczynka wstała od ułożonych do końca puzzli ukazujących pole jakiejś bitwy kosmitów, a następnie podeszła do drzwi i się rozejrzała po korytarzu, a następnie powoli wykradła z pomieszczenia. Co ona planuje?

[Andreas D.]

Woj2000

Zaciekawiony jej dalszymi poczynaniami, Doug również wstaje i spokojnie zaczyna za nią podążać, z ochroniarskiego przyzwyczajenia zachowując pewną odległość względem ,śledzonego celu".

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

A mała dziewczynka nucąc sobie jakąś pioseneczkę, idzie wzdłuż dość szerokich, futurystycznych korytarzy, co chwilkę rozglądając się czujnie dookoła. Doug czuje, jak powoli odchodzi z sennej krainy…

[Andreas D.]

Woj2000

A tymczasem Doug nadal porusza się za dziewczynką ze snu, jednocześnie starając się zwalczyć chęć powrotu na jawę.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Podczas gdy Dougowi jeszcze przez chwilę udało się podążać za dziewczynką, to po chwili “obraz” stał się ogromnie rozmazany… A Doug się obudził i zobaczył, że budzi go delikatnie jego żona.

[Andreas D.]

Woj2000

Czując, że jest systematycznie wybudzany, zamrugał kilkakrotnie i powoli rozejrzał się po na prawo i lewo, po czym z lekka sennie się odezwał.
-Och, skarbie… Coś się stało?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Priyanka czułym tonem odpowiedziała:
-Zbudziłam Cię do pracy skarbie, żebyś się nie spóźnił. - a następnie pogłaskała swojego męża po policzku.

[Andreas D.]

Woj2000

-Łoł… - odpowiedział nieco zdziwiony, próbując jednocześnie wstać - To dość długo spałem, trzeba przyznać…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Nogi Douga trochę ścierpły, ale udało mu się wstać.
-Tak… Dość długo. Mam nadzieję, że nic Ci się nie stanie w pracy.

[Andreas D.]

Woj2000

-O, kochanie… - odezwał się zadowolony z tego, że jego żona się o niego troszczy oraz martwi - Dzięki za troskę, ale… naprawdę nie ma się czym przejmować. Nie dość, że na siebie uważam, to jeszcze rzadko kiedy dzieje się coś poważnego. W każdym razie - ja idę się przygotować.
Po czym delikatnie pocałował Priyankę w policzek i z uśmiechem na ustach poszedł się przygotować.
-Jakby coś, to będę w oficynie, dobrze?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Ależ oczywiście… Po prostu się martwię, że ta praca Cię kiedyś wykończy. No nic… Kiedy będziesz już wychodził, to krzyknij. Ja jeszcze trochę tutaj poleżę, nie czuję się na siłach po… Tym wszystkim co się stało w dniu dzisiejszym. - odpowiedziała Priyanka rzeczywiście zmęczona tak jak to sama dosłownie przed chwilą stwierdziła.

[Andreas D.]

Woj2000

-Tak zrobię, spokojnie. - dodał jeszcze na odchodne, po czym udał się do swojej oficyny. Kiedy już tam dotarł, rozpoczął przygotowania samego siebie do kolejnego, zwyczajnego dnia, a raczej nocy, jako ochroniarz. W tym celu zmienił swój pas na ten używany w jego firmie, do którego przytroczył pałkę teleskopową, latarkę, kaburę z własnym pistoletem i firmową krótkofalówkę. Następnie poszukał za swoją charakterystyczną kurtką, którą energicznie założył, by zaraz po tym wsadzić do jej kieszeni notes oraz firmowy identyfikator. Tak przygotowany, mógł spokojnie udać się do budynku firmy, by tam odebrać służbowe auto i pojechać na miejsce kolejnego patrolu.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Wszystko poszło szybko i sprawnie, procedurowo wręcz. To wszystko dzięki temu, że Doug zawsze trzyma swój służbowy sprzęt na miejscu. A więc… Pora krzyknąć, że się wychodzi i można już się udać w drogę.

[Andreas D.]

Woj2000

W takim wypadku przygotowany wyszedł ze swojego ,biura" i głośno krzyknął:
-To ja wychodzę!
Po czym spokojnie udał się w stronę drzwi wejściowych, schodząc po schodach. Przedtem jednak postanowił dyskretnie i na bardzo króką chwilę zajrzeć do salonu, by sprawdzić, czy wciąż zawiedziona nim Connie siedzi tam wraz z Padparadżą.