Milan
-
Milan to miasto duchów, zabudową zbliżone do epoki wiktoriańskiej. Odwiedzający czasem tracą zmysły i zdaje się im, że od zawsze tu mieszkali. Niektórzy szaleją na tyle, by stać się mordercami albo trafić na barkę płynącą do Riv. Czasem jedno i drugie. -
Gulasz
- Ani ja. I mam nadzieje że tak pozostanie.
Leszy nie odezwał się. W końcu wyszli z lasu. LJ spostrzegł most prowadzący na drugą stronę rzeki. Za nim było miasto, przywodzące na myśl wiktoriański Londyn. W małej skali.
-
- Ładna okolica. - stwierdził szczerze - Kiedy powiedziałeś że jest nawiedzone, spodziewałem się ruin.
-
— To bym powiedział, że idziemy do ruin. Idziemy do miasta. Ruiny są jeszcze kawałek przed nami.
Przeciagnął się i przemienił w ludzką formę. Wyglądało to równie dziwnie co odwrotna przemiana. -
Pokręcił głową, starając się o tym nie myśleć. Strasznie to męczące, tak nie myśleć o wielu rzeczach. Toteż by te myśli zająć, skupił się na drodze do Milanu.
-
Likho przeciągnął się i ziewnął.
— Nie zanudzają cię te moje pytania? -
- Nie zadajesz ich aż tyle by w ogóle zaczęły być nudne.
-
Pokiwał głową. Gdy przekroczyli most, zapachniało
powiewem jesieniświeżo mielonymi przyprawami i dymem. Minęło ich kilka osób, spoglądając na nich z niezbyt dużym zainteresowaniem.
— To od czego zaczniemy? -
Zastanowił się przez chwilę, rozglądając się po okolicy.
- Chyba od zakwaterowania. Zaraz powinno się robić ciemno -
— Słusznie. Niech no się rozejrzę. O, tam chyba jest jakiś hotelik.
Wskazał ceglany budynek w pobliżu. Miał on szyld “Pod Złamanym Obcasem”. -
Spojrzał się na szyld, zastanawiając się jakiego rodzaju jest to hotelik. Ochoczo wszedł do środka.
-
Był to dość zwyczajny hotel. Likho wszedł tuż za LJem. Jeśli LJ szukał czegoś innego, powinien był wyjaśnić to leszemu albo pójść na poszukiwania sam.
-
Skądże. Tak tylko się zastanowił nad ciekawym szyldem. Podszedł do recepcji tego zupełnie zwykłego hotelu.
-
Za ladą stał facet, który obrzucił ich zaciekawionym spojrzeniem.
— Co tu panów do nas sprowadza? -
- Karty, jak większość podróżnych w Krainie. - skomentował
-
— Ach tak. To chcą panowie pokój?
-
- Tak. - zastanowił się przez chwilę - Ale dwuosobowy. Taki z dwoma łóżkami.
-
Facet zastanowił się przez chwilę, po czym podał mu kluczyk.
-
- Dziękuję. - wziął od niego kluczyk - Wie pan może u kogo w okolicy mogę znaleźć Kartę?
-
— Niezbyt. Jestem tu od niedawna.
