Karty Postaci

[Kubeł1001]

Żeby tylko tego, wywaliłem też wszystko o broni palnej i naprawianiu pojazdów inne niż motocykle żebyś mi to w końcu uznał.

[theslowestfootintheeast]

Imię: Seweryn
Nazwisko: Petlura
Pseudonim: Szakal - rzadko kiedy korzysta ze swojego prawdziwego imienia, przedstawiając się zazwyczaj swoim pseudonimem; jego podwładni zwracają się do niego per Szef.
Wiek: 39 lat
Płeć: Mężczyzna.
Narodowość: Ukraińska
Historia: Seweryn Petlura, przyszły Szakal, urodził się w dniu 9 kwietnia 1996 roku w Połtawie - pomimo zbieżności nazwisk, jego rodzina nie była jakkolwiek powiązana z ukraińskim bohaterem narodowym, Symonem Petlurą. Młodość Seweryna nie była szczególnie interesująca, choć czymś, co należy zaznaczyć, było jego zainteresowanie militariami - od czasów szkoły podstawowej Seweryn miał marzenie, aby zostać żołnierzem. Nic dziwnego, że gdy ukończył 22 lata, Seweryn zaciągnął się do Sił Zbrojnych Ukrainy. Choć przeszedł szkolenie wojskowe, tak sam nie spodziewał się, że dwa lata później weźmie udział w tak wielkim konflikcie, jakim była III wojna światowa.

Oddział Seweryna został przerzucony na front w obwodzie donieckim, gdzie odbywały się ciężkie walki między wojskami ukraińskimi i wojskami rosyjskim - właściwie można było to uznać jako bilet w jedną stronę, gdzie jedynie najwięksi szczęśliwcy wracali żywi z owego frontu. Nikt jednak nie spodziewał się, jak szybkie będą postępy Rosjan w zdobywaniu ukraińskich terytoriów - oddział Seweryna musiał co jakiś czas wycofywać się, aż wreszcie rozpoczął się wyścig do granicy z Polską, gdzie wycofujący się oddział miał dołączyć do innych jednostek ukraińskich, a wraz z nimi miał współpracować z polskimi wojskami, licząc na wsparcie Amerykanów. Nie zdążyli, a zamiast tego zmuszeni byli podjąć się działań partyzanckich, gdzie pomimo wyzwolenia kilku mało istotnych ukraińskich wiosek i miasteczek, Szakal i jego towarzysze broni byli de facto skazani na porażkę. Gdy ta miała nadejść podczas zaciekłej obrony pewnego ukraińskiego miasteczka, wydarzyło się coś, czego nikt się nie spodziewał - zmasowany atak sił amerykańskich na pozycje rosyjskie w ramach operacji “Nowa Nadzieja”. To przyniosło wielki wzrost morale pośród ukraińskich żołnierzy, którzy z odnowionym zapałem przeszli do kontrofensywy z ich amerykańskimi sojusznikami. Gdy wydawało się, że wojska ukraińsko-amerykańskie wkroczą na tereny rosyjskie po wyzwoleniu terytoriów ukraińskich, by wkrótce pojawić się pod Moskwą, nastąpiło coś, na co nikt nie był przygotowany.

W dniu, kiedy ogień nuklearny pochłonął świat, oddział Seweryna walczył u boku Amerykanów pod Rostowem nad Donem. Wszyscy żołnierze tymczasowo przestali być wrogami, by zjednoczyć się w panice z racji na zbliżającą się śmierć. Tego dnia, niewielu żołnierzy przetrwało, skutecznie ukrywając się na dworcu kolejowym Rostow-Gławnyj. Gdy apokalipsa zakończyła się, przebywający na dworcu żołnierze amerykańscy, rosyjscy i ukraińscy mieli już rzucać się sobie do gardeł, lecz pomimo swojej antypatii, zdecydowali się na tymczasową współpracę. Choć Seweryn początkowo podchodził do tej współpracy z bardzo mocnym uprzedzeniem, nadal pamiętając zbrodnie rosyjskie w obwodzie donieckim, tak współpraca przyniosła później korzyści, chociażby poprzez nauczenie się języka rosyjskiego czy angielskiego od Amerykanów. Po kilku miesiącach współpracy, niewielka grupa Ukraińców pod dowództwem Seweryna - od momentu opuszczenia Rostowu nad Donem zwanego Szakalem - opuściła miasto, a do grupy dołączył również jeden z żołnierzy armii amerykańskiej, który z racji na pochodzenie zdobył przydomek Jankes.

Początki grupy nie były łatwe - ciężko było znaleźć jakiekolwiek ślady cywilizacji poza Rostowem nad Donem, a
Charakter: W grze.
Przynależność: Składająca się z 25 ludzi, w tym z niego samego, grupa Szakala, nieoficjalnie znana jako Orły czy też pogardliwie określana przez niektórych jako Sępy ze względu na odznakę noszoną przez członków grupy, nie podlega jakiejkolwiek frakcji. Choć nie jest to liczna grupa, członkowie grupy to dobrze uzbrojeni i doświadczeni w boju ludzie, posiadający przy sobie głównie karabinki SIG SG 552 Commando, pistolety Colt M1911, krótkofalówki i noże bojowe NR-40. Oprócz Szakala, jedynymi osobami, które posiadają odmienny ekwipunek od większości grupy, są niejacy Leszy oraz Jankes. Leszy określa siebie mianem “myśliwego nowych czasów” - oprócz obecnej przy każdym z najemników krótkofalówki, na jego uzbrojenie przypada karabin wyborowy WSS Wintoriez, pistolet Makarowa z tłumikiem, siekiera, nóż rzeźnicki. Sam Leszy jest niejako zastępcą Szakala, kiedy ten nie jest obecny przy swoich najemnikach. To bardzo dobry strzelec wyborowy, posiadający wysoką wiedzę na temat flory i fauny postapokaliptycznej Ukrainy, będący w stanie niemalże bezproblemowo oprawić ze skóry takie zmutowane zwierzęta jak Dziki Staszkiewicza, Szczury Cliftona, Szperacze czy nawet Wargi. I właściwie tyle o nim wiadomo, bo sam Leszy nigdy nie kwapił się ujawnić swojej faktycznej tożsamości - spekuluje się nawet, że może być to jedyna kobieta pośród Orłów, lecz dopóki jego prawdziwa tożsamość nie zostanie odkryta (co prędko nie nastąpi, patrząc na to, jak bardzo sekretny jest ów najemnik), są to jedynie spekulacje. O Jankesie można natomiast powiedzieć nieco więcej - jest on byłym amerykańskim żołnierzem, jednym z wielu, którzy wzięli oddział w operacji “Nowa Nadzieja”. Zarówno jego oddział, jak i oddział Szakala, w chwili dnia apokalipsy szturmowali Rostów nad Donem, walcząc przeciwko wojskom rosyjskim. W przeciwieństwie do wielu członków grupy, w tym jej przywódcy, Jankes nie wykazuje awersji do Rosjan, lecz trudno też mówić tu o jakiejkolwiek sympatii do Rosjan - odczuwa on raczej obojętność do osób tej narodowości. Ma także raczej optymistyczne podejście do życia, starając się utrzymać wysokie morale wśród swoich kompanów. Zna się na materiałach wybuchowych oraz na karabinach maszynowych, korzystając w boju z karabinu maszynowego M249, Colta 1911 oraz nóż bojowy Ka-Bar.
Mutacje: Nie posiada jakichkolwiek mutacji.
Zalety: Jako były członek Sił Zbrojnych Ukrainy, Szakal jest dobrze obeznany w obsłudze broni palnej - faworyzuje przede wszystkim karabiny szturmowe i strzelby, a z racji na lata działań na pustkowiach, zdolności strzeleckie rozwinęły się jeszcze bardziej. Do tego jest silny i wytrzymały, potrafi dobrze walczyć przy pomocy noży czy maczet, a także mimo swoich gabarytów, jest całkiem dobry w skradaniu - swoje gabaryty zresztą wykorzystuje skutecznie przy zastraszaniu słabszych od siebie. Zna i biegle posługuje się językami: ukraińskim, białoruskim i rosyjskim; potrafi również posługiwać się, choć w mniejszym stopniu, językiem angielskim.
Wady: Przez doświadczenia w wojnie, Szakal ma sporą awersję do osób narodowości rosyjskiej, przez co o wiele trudniej jest mu przystać na współpracę z osobami owej narodowości. Znajomość ładunków wybuchowych kończy się na korzystaniu z granatów ręcznych; nie potrafi również skutecznie obsługiwać wszelakiej maści karabinów maszynowych czy karabinami snajperskimi. Nawet jeśli jest dobry w skradaniu, tak z racji na swoje gabaryty, łatwo go zauważyć, przez co przykładowo o wiele trudniej jest mu wtopić się w tłum. Z racji na swoje działania w regionie Ukrainy, Szakal stał się jednym z wrogów CzWR, a on sam personalnie nie przepada za Bandytami, będąc raczej negatywnie nastawiony do współpracy z nimi, choć zdarzało się jemu i jego poplecznikom brać zlecenia od Bandytów, jeśli te były dobrze płatne.
Wzrost: 191 cm
Waga: 88 kg
Wygląd:

Karta jest w trakcie tworzenia.

[Luther]

Imię: Dmytro

Nazwisko: Szewczenko

Pseudonim: Szewa, Człowiek Lasu

Wiek: 18 lat

Płeć: Mężczyzna

Narodowość: Ukrainiec

Historia: Dmytro urodził się w 2017 roku w Kijowie. A przynajmniej tak uważa, ponieważ nigdy tak naprawdę nie poznał swojej dokładnej daty urodzin, tak samo jak nigdy nie poznał prawdziwych rodziców. Pomimo urodzenia się jeszcze przed światową wojną i atomową zagładą, tak naprawdę jakiekolwiek wspomnienia jak i świadomość uzyskał już w trakcie życia w postapokaliptycznej rzeczywistości. Według starszych członków Wspólnoty Reaktora, Dmytro został opuszczony przez swoich rodziców i trafił do sierocińca, gdzie spędził pierwsze trzy lata życia, a po rozpoczęciu wojny mieszkańców sierocińca przed niechybną śmiercią uratowali ich partyzanci i eks-żołnierze ukraińscy, którzy pięć lat później zostają jednymi z pierwotnych członków Czarnobylskiej Wspólnoty Reaktora 4. Cóż, od małego Dmytro w związku z brakiem rodziców był traktowany przez członków wspólnoty jako ich wspólne dziecko, więc dzięki temu od małego Dmytro był powszechnie lubiany a samemu nabył poprzez to wiele cennych relacji. “Szewie”, jak mówią na niego bliscy przyjaciele, od razu gdy uzyskał zdolności komunikacyjne wpajano i indoktrynowano mu idealną wizję świata, a więc kult Reaktora, wyświęcanie mutacji jak i humanitarne podejście w stosunku do mutantów. Takim o to sposobem, gdy od małego jest się atakowanym ogromem informacji i nauk, Dmytro stał się fanatycznie oddany CzWR a jego zapałowi mało kto potrafił dorównać. Dmytro ze względów na na rzeczywistość w jakiej się znajdował, to nie miał zbytnio czasu na bycie dzieckiem, dlatego w wieku 13 lat już zaczął udawać się na polowania na pomniejsze zwierzęta po tym jak sztuki polowania nauczyli go zaprzyjaźnieni Wyznawcy. Młodemu Dmytrowi nie przypadła do gustu strzeleckiego jakakolwiek broń palna - uważał, że skaża ono mięso, a także, że więzi ona duszę zabitego zwierzęcia na Ziemi. Sytuacja się zmieniła, kiedy po jednej wyprawie Wyznawcy sprezentowali młodemu Ukraińcowi kuszę i łuk, w których ten się zakochał i zaczął je regularnie naprzemiennie używać. Ciężko harował dla Wspólnoty przynosząc co większe zwierzyny, ale nigdy nie zabijał ich za dużo ponad limit. Dmytro oprócz religijnego fanatyzmu Reaktora żył również ideą spirytualizmu który rozszerzał również o zwierzęta. Dlatego też podczas jednego z polowań, kiedy napotkał przerośniętego od mutacji grzechotnika nie zlikwidował go. Zamiast tego, Dmytro podzielił się z nim upolowanym wcześniej mięsem zajęcym. Przez kilka następnych dni napotykał węża w tym samym miejscu i dzielił się codziennie z nim pokarmem do momentu gdy grzechotnik pewnego dnia się nie pojawił a zamiast tego poczuł na tyle swojej głowy zimną lufę pistoletu bandyckiego drania. W momencie gdy Dmytro już się żegnał z życiem, to bandyta nagle wydał z siebie głośny okrzyk bólu a Dmytro poczuł jak lufa osunęła się z jego czaszki. W tym momencie natychmiastowo Dmytro się obrócił i wymierzył bandycie sprawiedliwość, podrzynając mu gardło i zabijając na miejscu. Szewa po chwili bycia w szoku w związku z zaistniałą sytuacją rozejrzał się wokół siebie, po czym dostrzegł grzechotnika, który najwidoczniej uratował mu życie kąsając bandytę. Dmytro w podzięce udomowił grzechotnika nadając mu imię Kieł. Lata mijały, a Dmytro dorastał. Ze względu na to, że całe swoje świadome życie spędził w Wspólnocie, to tak naprawdę nigdy nie był Fanatykiem, a od razu wraz z resztą bardziej utalentowanych nastolatków z sierocińca - zostali Wyznawcami. Wspólnota spośród nich utworzyła specjalny oddział, którego liderem wyznaczyła Dmytro. Ze względu na olbrzymie więzy pomiędzy członkami Wspólnota nie przydziela nowych członków - za to jest odpowiedzialny Szewa, który nie zamyka się tylko na dzieci i nastolatków z eks-sierocińca, ale również na innych młodszych lub starszych przyjaciół których uzna za wartościowych. Pomimo tego, że świat wymógł na Dmytrze dojrzałość już od wczesnych lat, to dalej cierpi on przyjemność w momencie kiedy może się chociaż na chwilę odprężyć i bawić się z wężem, spotykać ze znajomymi czy grać w karty. Ogólnie rzecz ujmując, gdyby pominąć fanatyzm, kilka głów na koncie i to, że jego najlepszym kompanem jest przerośnięty grzechotnik, to Dmytro to całkiem normalny chłopak…A przynajmniej do czasu. Po jednej z wypraw mającej na celu rozbicie jednej z pomniejszych placówek bandytów, Szewa zaczął w swoich snach widzieć różne dziwne rzeczy. Od zdeformowanych mutantów z uśmiechem wyciągających do niego rękę, zwierząt z którym potrafił normalnie rozmawiać, po…wizje przyszłości i przeszłości? Dmytro nie wie jak to zinterpretować i samemu jest mocno skonfundowany tą sytuacją…

Charakter: W grze

Przynależność: Czarnobylska Wspólnota Reaktora 4

Dmytro stoi na czele jednego z oddziałów Wspólnoty Reaktora, zwanym nieoficjalnie “Sierotami Lasu” bądź “Zielonymi Ludźmi”. Grupa liczy aktualnie wraz z Dmytro 13 osób w zakresie wiekowym od 14 do 21 lat. Oddział nie używa kompletnie broni palnej - większość członków jest albo tego samego przekonania co Dmytro albo po prostu tak czy siak nie umią się posługiwać pistoletami czy karabinami. Oddział uzbrojony jest m. in w łuki, kusze, proce, maczety, dmuchawki, oszczepy, noże i topory do rzucania. Sam oddział jest znany z wyśmienitych zdolności łowieckich, co przydaje im się zarówno w tropieniu zwierzyny dla Wspólnoty jak i odszukiwaniu wrogów Czarnobyla. Większość członków oddziału jest również naznaczona różnymi pozytywnymi mutacjami.

Dmytro posiada zmutowanego i udomowionego, dochodzącego prawie do 8 metrów długości grzechotnika, zwanego “Kieł”. Relacja między tą dwójką, ze względu na specyfikę Dmytra do zwierząt i duszy jest bardziej “ludzka” i “braterska” niż można byłoby się spodziewać. Zarówno Dmytro nie traktuje grzechotnika jako do końca zwierzęcia, tak samo jak Kieł nie traktuje Dmytro jak swojego pana. Dwójka utożsamia się ze sobą i jest związana niesamowitą więzią. Kieł posiada oprócz gargantuicznych rozmiarów także jad, który jest o wiele bardziej jadowity niż u normalnych grzechotników, a sam Dmytro korzysta z niego czasami przy zatruwaniu strzał i broni białej.

Mutacje:

Przerośnięta plamka żółta w obu oczach Dmytro. Sam nie zdaje sobie sprawy z tej mutacji, ale odpowiada ona u niego za powiększoną ostrość wzroku, co powoduje, że nic nie jest przed nim umknąć. I to zarówno ślad w lesie, jak i minimalny ruch w ciemności. Ma to również przełożenie na celność.

Retro- i prekognicja. Sam Dmytro nie do końca jeszcze wie co się z nim w tym aspekcie dzieje, ale wychodzi na to, że Dmytro doznaje objawień i wizji czegoś, co może się wydarzyć w przyszłości lub czegoś co się wydarzyło już kiedyś w historii. Na razie to wszystko jest niezrozumiałe dla niego ale z czasem, cóż…
(Jest w stanie widzieć jedynie wydarzenia, nie jest w stanie na nie wpływać podczas wizji. Co innego po obudzeniu.)

Zalety:
Doskonały myśliwy z niego. Jest mistrzem w swoim fachu. Potrafi świetnie tropić zwierzynę (lub wroga), potrafi skórować upolowanego zwierza, rozstawiać pułapki na nie, itp.

Jest bardzo zwinny i szybki.

Ze względu na bronie którymi posługuje się on i jego ludzie, wymagane od niego było poruszanie się najciszej i najmniej zauważalnie jak się da, co również jest jego atutem.

Ma wielu, wielu przyjaciół w Wspólnocie

Świetnie posługuje się łukiem i kuszą, a w walce w zwarciu lub na bliższym dystansie jego najlepszą bronią są długie noże do rzucania.

Wady:
Ze względu na brak typowej edukacji, Dmytro potrafi posługiwać się jedynie ukraińskim i rosyjskim

Dmytro nie potrafi używać broni palnej i nigdy niezmuszony jej nie użyje

Przez fanatyczne oddanie Wspólnocie Reaktora 4 to niektórych rzeczy nie jest w stanie zaakceptować, jeśli nie pokrywają się one z linią głoszoną przez Kapłanów

Żadnych materiałów wybuchowych, granatów i innej tego typu broni również nie potrafi używać i także jej nie użyje

Nigdy w życiu nie kierował również żadnym pojazdem i również i do tego jest sceptycznie nastawiony

Jest niesamowicie oddany swojemu oddziałowi, tak samo jak oni mu, co może go wpędzić w kłopoty. Jeśli któryś członek oddziału zostanie zraniony w walce, ten byłby w stanie oddać własne życie, byleby go uratować. Tak samo zawsze stanie murem za przyjaciółmi, którzy z jakiegoś powodu mogliby podpaść Wspólnocie

Żeby walczyć wręcz potrzebuje jakiejkolwiek broni, w walce na pięści nie miałby większych szans

Nie potrafi pływać

Wzrost: 171cm

Waga: 59kg

Wygląd:
Na co dzień używa kominiarki zasłaniającą całą twarz poza otworami na usta, oczy i dziurki w nosie. Pod maską Dmytro jest blondynem z ściętymi na krótko włosami. Na oczach ma heterochromię - nie jest to pokłosie pobytu w Czarnobylu a raczej jest to przekazane genetycznie. Lewe jest zielone, natomiast prawe niebieskie.

[TheCrusade_er]

@Luther Akcept, pisz ekwipunek

[Kubeł1001]

A moje karty kiedy przejrzysz?

[TheCrusade_er]

@Kubeł1001 Przy Kazanieckim już ci powiedziałem że masz doprecyzować ilość ludzi w Czarnej Kompanii. Co do Arsipowa, nadal się zastanawiam czy chcę go przepuścić. Najbardziej nie podoba mi się jego telepatia, szczególnie prekognicja, oraz lewitacja.

[Kubeł1001]

A ilu ludzi mogę w niej mieć, żeby przeszło? Co do drugiej postaci to mogę wywalić lewitację, z tych wszystkich cech, które ma, ta jest moim zdaniem najmniej ważna, służy bardziej jako mutacja pokazowa niż mająca rzeczywiste zastosowanie.

[TheCrusade_er]

10 do 50. Co do drugiej postaci, lewitacja to szczerze najmniejszy problem a skupiłeś się na nim jakby jej usunięcie uratowało kartę. Szczególnie że Luther, który też robił kogoś z umiejętnościami prekognicji wcześniej zapytał się mnie jak bardzo by to przeszło, i odpowiedziałem mu że “Może być, ale nie może wpływać nią na świat”. Dodatkowo, u Luthera jest to główna cecha postaci na obecną chwilę, a u ciebie jest otoczona innymi pozytywnymi mutacjami. Dochodzi to do punktu że Asirpov nie musi walczyć żeby wygrać jakiekolwiek starcie. Otacza się ludźmi i mutantami, może kontrolować przeciwników, może lewitować, jest uodporniony na walkę wręcz, etc. etc.

[Kubeł1001]

Miałem wrażenie, że bycie Kapłanem polega na tym, żeby otaczać się ludźmi, mutantami i nie musieć walczyć, więc moim zdaniem samo założenie jest słuszne. Ale powiedz co usunąć to mam nadzieję, że się dogadamy.

[TheCrusade_er]

@Kubeł1001 Sam problem nie leży w fakcie, że ta postać ma umiejętności wspierające i pomagające jej przeżyć, bardziej w fakcie tego, ile ich jest, i że część nadal pomaga ci w zasięgu, gdzie powinieneś być najsłabszy. Na dobry początek, ma on bardzo dużo opcji wpływania na walkę. Fakt że może używać jednej na raz to dobry początek, ogranicz to po prostu do telepatii. Kontrola umysłów mi się bardzo nie podoba, szczególnie z możliwością przewidywania ruchów. Jeśli bardzo chcesz, limit to dwa, nie tuzin, i musisz wywalić przewidywanie ruchów. Jeśli wybierasz kontrolę umysłów, to odporność na coś podobnego przejdzie, ale jeśli decydujesz się na telepatię, to ją ścinasz. Giętkie kości i tkanki albo idą do kosza na rzecz silniejszych umiejętności ofensywnych, albo osłabiasz ofensywę na rzecz posiadania defensywy. Same zalety są okej, ale do Wad dodałbym coś więcej, co bardziej wpływa na niego w polu, ewentualnie jakąś negatywną mutację.

[TheCrusade_er]

No i czekam na ilość ludzi w Czarnej Kompanii

[Kubeł1001]

Uzupełniłem ilość ludzi w Czarnej Kompanii, a Suzerenowi dodałem jedną wadę, trochę negatywnych mutacji i osłabiłem lub usunąłem część zalet.

[TheCrusade_er]

@Kubeł1001 Tutaj akcept, Suzerena zaraz znowu przejrzę

[TheCrusade_er]

@Kubeł1001 Teraz karta jest dużo bardziej zbalansowana oraz ciekawa i mi się podoba. Akcept.