Diabelski Kanion

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A pewnie, że tak. ‐ odparł z uśmiechem, choć lufa jego broni nie drgnęła nawet o milimetr. ‐ Prosić zawsze wolno, synek.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

— Dobrze wiedzieć. — Mruknął, podirytowany, po czym spojrzał pytającym wzrokiem na Ran’a. Nie spuszczając z niego spojrzenia, zrobił mały krok w lewo.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jego broń i wzrok podążyły za Tobą.
‐ Skoro wiesz już wszystko, to po kiego jeszcze tu sterczysz? Nie chcesz iść i szukać swoich zaginionych?

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

— A chcę. — Mówiąc to, zrobił kilka kolejnych kroków.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ No to wypi***alaj ich szukać, bo to ostatnie ostrzeżenie. Mi jeden trup w te czy wewte nie wadzi, a skoro o mnie słyszałeś, to powinieneś wiedzieć, że mówię poważnie.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Już nie mówiąc nic, odszedł do swojego konia. Nie ma co, nieprzyjemny typ z tego Rana.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ale za to skuteczny. Koń na szczęście stał tam, gdzie go zostawiłeś, nie miał ochoty uciec, a nic nie miało zamiaru go pożreć.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Znów wskoczył na konia i ruszył w kierunku, gdzie ostatnio widział smugę dymu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jechałeś dalej bez kolejnych przeszkód, aż usłyszałeś podniesione głosy dochodzące z jednego z bocznych odgałęzień kanionu. Co ciekawe, ale nie takie niespodziewane, nie należały one do ludzi, a przynajmniej nie mówiły w ludzkiej mowie, choć wychodzi na jedno…

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Tam może być cel jego poszukiwań, warto sprawdzić to odgałęzienie. Zszedł z konia i uwiązał go w bezpiecznym miejscu, a sam zbliżył się do odgałęzienia piszo, stawiając ostrożne, ciche kroki. Przyległ do ściany kanionu i wychylił się, chcąc dojrzeć co tubylcy robią w odgałęzieniu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ciężko powiedzieć, bo było dłuższe od innych ślepych uliczek, do których już zaglądałeś, więc widziałeś tylko dwóch milczących wartowników, Amaksjan wspartych o swoje włócznie i maczugi, którzy milczeli. Właściciele głosów byli o wiele dalej.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Oho… Trzeba będzie się między nimi przekraść… Albo można zrobić to inaczej. Zrzucił z siebie iluzję człowieka, a przybrał wygląd Amaksjanina, podobnego do tych stojących na warcie. Zadbał o to, by iluzja zakryła jego ubrania i wyposażenie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Wielkie Równiny?//
Teraz przynajmniej nie zabiją Cię od razu, ale i tak musisz uważać, ze względu na wrodzony temperament tej rasy.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

// Po tym co zrobiłeś z Patricią miałem taką przybitkę, że przez kilka dni nie umiałem się zmusić do napisania czegokolwiek na PBFach, a teraz się dopiero ogarnąłem na tyle, żeby pisać w innych tematach. Za jakieś pół roku powinienem tam odpisać. //

Zawsze to jakieś zabezpieczenie, nie tak rychło podnosi się dłoń na własnego pobratymca. Wyjrzał jeszcze raz. Czy jest jakaś szansa, może półka skalna gdzieś na górze, która mogłaby pozwolić na niezauważone przejście koło straży? Lepiej nie narażać się, jeżeli to niepotrzebne.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Może było tak jak na Twoje standardy, Amaksjanie pod tym względem różnili się od wszystkich innych ras i tutaj bijatyki i walki na śmierć i życie nie były czymś niespotykanym, można powiedzieć, że wręcz przeciwnie.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Nie jest to pocieszająca perspektywa, dlatego uważnie przyjrzał się zboczom odgałęzienia. Może znalazłaby się jakaś droga pozwalająca ominąć strażników? Niestrzeżona półka skalna?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie, bo właśnie o to mieli zadbać, więc pozostaje jedynie bezpośrednia konfrontacja, na której możesz wyjść lepiej, gdybyś zamiast tego został zaskoczony przez nich podczas wspinania się na taką półkę skalną, bo nie dość, że to groźniejsza sytuacja, to jeszcze mogliby uznać Cię za jakiegoś idiotę i wtedy nawet przykrywka poszłaby z dymem. Tak czy siak, pozostaje ruszyć wartownikom na przeciw i spróbować w tym swojego krasomówstwa czy zwyczajnego szczęścia.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Szczęście, dobrze mówić, trudniej na nie liczyć. Tak czy siak, James teraz nie miał niczego innego. Spiął poślady i wyszedł zza załomu, chcą jak najnormalniej przejść między wartownikami.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Toczyli między sobą jakąś dłuższą dyskusję, aż jeden warknął coś i wskazał ruchem głowy w Twoim kierunku, unosząc włócznię, której grot wycelował w Ciebie. Jego kompan zrobił podobnie, szykując się do wzięcia zamachu drewnianą maczugą nabijaną krzemieniami, kawałkami kości, kłami i pazurami.
‐ Czego? ‐ fuknął jeden z wartowników, przypatrując Ci się równie nieufnie, co z wściekłością w oczach.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

James starał się odpowiedzieć najbardziej przekonywująco jak potrafiłem:
— Widziałem grupę ludzi, chcę to powiedzieć. — Mówiąc ostatnie słowa wskazał w głąb odnogi kanionu.