Los Angeles

[Kubeł1001]

Reichtangle

‐ Pomóżcie mi wstać, oprę się na twoim ramieniu. Zaprowadzę was.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zohan:
‐ Nie wyglądamy na Bandytów, więc pewnie tak, ale dla pewności to postaraj się ich nie drażnić ani prowokować.
Reich:
‐ No chyba Cię pojeło, nas jest tylko trójka i wysłali nas na zwiad, nie będziemy uganiali się za bandą jedzących ludzi popieoleńców. Zabierzemy Cię do bazy, opatrzymy i wyślemy porządny oddział, który ich wystrzela.

[Kubeł1001]

Reichtangle

‐ Przecież macie broń. Poradzicie sobie z nimi. A jeśli teraz odpuście na pewno zwieją. Może już nas zauważyli i wiedzą co się święci. ‐ Rozejrzał się wokół siebie. ‐ Jeśli pozwolicie im uciec, nadal będą jeść ludzi. Chcecie mieć ich na sumieniu?

[Kubeł1001]

Zohan666

– Mhm.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Reich:
Jak widać, Twój płaczliwy ton uderzył do każdego z członków patrolu, poza tym kusznikiem, z którym dalej rozmawiałeś, wydawał się on też przywódcą grupy.
‐ Na Twoim miejscu mówiłbym to samo… No dobra, sprawdzimy to, ale zaczekamy na chociaż jeszcze jeden patrol, bo we trójkę prędzej skończymy jak Ty niż ich wybijemy.
Zohan:
Mężczyzna miał rację i po wstępnej weryfikacji, przepuszczono Was za barykadę, gdzie rozciągało się śródmieście, kontrolowane już niemalże w całości przez Milicję, Z‐Com i Armię Światową.

[Kubeł1001]

Reichtangle

‐ Jasne. Kiedy oni przyjdą? Wezwiecie ich przez radio?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A wyglądamy, jakbyśmy je mieli? Pewnie niedługo, za jakąś godzinę lub mniej mamy zbiórkę w okolicy, a pewnie wszyscy skończą dużo szybciej.

[Kubeł1001]

Reichtangle

‐Taaak… tylko wiesz, wciąż martwi mnie czy oni nam nie uciekną. Przybyli tu dopiero dzisiaj i nie rozłożyli się tu na dobre, więc mogą w każdej chwili zabrać dobytek i zwiać. Może już mnie szukają i gdyby zauważyli mnie razem z Milicją…‐ obejrzał się za siebie, jakby wypatrując kanibali, a tak naprawdę oceniając odległość stąd do kryjówki członków oddziału.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ To…? ‐ zapytał, najwyraźniej nie wiedząc, do czego zmierzasz, skoro w jego mniemaniu byłeś teraz bezpieczny i tamci mogliby Ci co najwyżej naskoczyć.

[Kubeł1001]

Zohan666

– A po Grenlandii co dalej? – zapytał Richarda. – Macie chociaż pewność, że nas tam wpuszczą?

[Kubeł1001]

Reichtangle

Reichtangle pisze:oceniając odległość stąd do kryjówki członków oddziału.

‐ To zrozumieją, że już wam o nich powiedziałem i uciekną zanim zdążycie się zgrupować.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zohan:
‐ Wpuszczają wszystkich zdrowych ocalałych, którzy mogą się tam na coś przydać.
Reich:
‐ Więc dorwiemy ich prędzej niż później, bo wokół są już głównie nasze tereny.

[Kubeł1001]

Zohan666

– Skąd wiecie, że możecie im się jakoś przydać? Prędzej wezmą jakiegoś doktora albo inżyniera niż zwykłego człowieka.

[Kubeł1001]

Reichtangle

Odwrócił się, oceniając odległość stąd do kryjówki członków oddziału.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zohan:
‐ Weź pod uwagę, ilu ludzi zostało, a teraz odejmij od tego tych wszystkich, którzy z Z‐Com i resztą ich wesołej ekipy walczą. Ile Ci wyszło? No właśnie.
Reich:
Przynajmniej osiem metrów, może więcej, zależnie od tego, jaką trasą spróbujesz się tam udać.

[Kubeł1001]

Reichtangle

Pora na plan B. Żeby tylko bracia wykazali się rozumem i przeszli ten kawałek drogi.
Skinął głową na obszar za milicjantami.
‐Czy ci tam, to wasze wsparcie o którym mówiliście? ‐ zapytał. Czekał na moment gdy się odwrócą.

[Kubeł1001]

Zohan666

– Biorą każdego jak leci czy robią jakieś przesłuchania?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Reich:
Odwrócili się wszyscy poza mężczyzną z pistoletem, ale to i tak nieźle, a chyba nie ma co liczyć, że uda Ci się nabrać wszystkich drugi raz.
Zohan:
‐ Tego nie wiem dokładnie, ale na pewno jest jakaś selekcja.

[Kubeł1001]

Reichtangle

Wyszarpnął pistolet i strzelił do faceta, który się nie odwrócił.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Z takiej odległości nie mogłeś chybić, a on nie miał szans przeżyć, więc zwalił się trupem na chodnik. Kobieta wpatrywała się z niedowierzaniem to w zwłoki swego kompana, to na Ciebie, a kusznik od razu wycelował w Ciebie broń i zapewne by strzelił, gdyby nie pojawili się pozostali Fanatycy.
‐ Uciekaj! ‐ krzyknął Milicjant do swojej towarzyszki, a te bez słowa sprzeciwu zerwała się do biegu, on zaś wycelował i wystrzelił do najbliższego wroga, trafiając Toma, który z jękiem osunął się na ziemię. Pozostali od razu otworzyli ogień, a Milicjant padł martwy, z ciałem podziurawionym jak sito.