Dallas
-
Kuba1001 ‐ Do swojej grupy Cię nie wezmę, koleżki też nie. Pracujemy razem już od prawie roku, bez żadnych strat i chcę zachować ten stan rzeczy tak długo jak się da. Ale tam jest inny wypadowiec, który chętnie weźmie świeży narybek. ‐ odparł z perfidnym uśmiechem, wskazując na mężczyznę siedzącego na tarasie domu ranchera, z kapeluszem na twarzy i na bujanym fotelu.
-
-
-
-
samex Bonawentura(Bon)
Kuwa mać*‐zaklnąłem‐ Gdzie do diabła jest Alfred!? Popatrzyłem na Trumpa z pytającymi oczyma jakbym oczekiwał odpowiedzi od owczarka a on odpowie mi głosem Morgana Freemana.
‐Ehhh. Bóg jeden wie ale to jest irytującę. Od 3 godzin go nie ma a ja nie będę czekać w tym hotelu aż przyjdzie po mnie jakiś rabuś. Inna sprawa Klansmeni z którymi w ramach “aryjskiego białego braterstwa” nie miałbym żadnych problemów.‐
Patrzę sie na drzwi z nadzieją że przyjdzie wreszcie mój kamrat niedoli który powiedział mi przed wyjściem że ma pomysł jak wydostać się z miasta Dallas a dalej na północ. Łatwiej byłoby na wschód do Luizjany ale wiesz że w porównaniu do twojego przyjaciela przetrwałbyś ze względu na swoją rasę a on kto wie co by z nim zrobili. Więc zamiast jechać najszybszą drogą planował on kierować się do Chicago a następnie stąd do dawnej stolicy stanów zjednoczonych. Szczerze chcę mu pomóc ale uważam że podróż poza groźnymi warunkami będzię bezowocna i gorzka. Zostawię to jednak dla siebie. -
-
-
-
Kuba1001
Samex:
//Pisz wypowiedzi od myślnika.//
‐ Aż tak dobrze to nie ma, ale za to udało mi się trafić trochę jedzenia, wody i leków, które na pewno się nam przydadzą.
Zohan:
Mogłeś usiąść na schodach, co też zrobiłeś, podobnie jak Twój kompan.
‐ Cierpliwie z Was bestie. ‐ powiedział po kilkunastu minutach mężczyzna na fotelu, który niedawno się przebudził lub też w ogóle nie spał, próbując Was w jakiś sposób przetestować czy coś w tym guście. -
-
-
-
-
-
Kuba1001
Samex:
‐ Brzmi jak plan, zwłaszcza że do zmroku zostało jeszcze trochę czasu. Chyba że wolisz przeczekać do świtu i wyruszyć właśnie wtedy.
Zohan:
‐ Znamy się też na prowadzeniu samochodów i swoje już przeżyliśmy. ‐ uzupełnił Twój kompan.
‐ Dupy nie urywa, ale mięska armatniego potrzeba mi zawsze. W dużym skrócie, to dostaniecie wyposażenie, jeśli swojego nie macie lub jest ch*jowe, pakujecie się z nami do samochodów i jeździcie po okolicy. Zabieramy wszystko, co się da, do ludzi strzelamy, zostawiamy w spokoju lub zapraszamy tutaj, a Zombie wyżynamy że aż miło. Pytania? -
-
-
-
Kuba1001
Udaliście się do niewielkiej szopy, pilnowanej przez dwóch uzbrojonych w obrzyny i rewolwery drabów, gdzie najpewniej znajdował się magazyn zaopatrzenia.
‐ No dobra. Macie jakieś szczególne preferencje czy wystarczy Wam cokolwiek? ‐ zapytał mężczyzna, otwierając drzwi do szopy kluczykiem zawieszonym na łańcuszku na szyi. -
