Moskwa

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Popem, Sługą Bożym. Człowiekiem. ‐ odparł, powoli wstając z klęczek. ‐ Kreaturą. Potworem. Mordercą. Te stwory… Z dzwonnicy… One mnie zaraziły, a ja zabiłem jego! ‐ powiedział, wskazując najpierw na jedne z drzwi, a później na zwłoki.

[Kubeł1001]

konrafal12

‐Stwory? Co masz na myśli?‐ powiedział zatrzymując się.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie odpowiedział, był w zbyt wielkim szoku po tym, co się wydarzyło.
‐ One… One dalej tu są, prawda? ‐ zapytał, ale nie wiedziałeś, czy aby na pewno Ciebie. ‐ Oby tamte potwory ich nie dopadły…
Po chwili nagle zerwał się z podłogi i rzucił ku drzwiom, tym samym, które wskazał wcześniej palcem, mówiąc o “stworach z dzwonnicy”.

[Kubeł1001]

konrafal12

Obserwował całe zdarzenie, dalej w pełnej gotowości, na wypadek gdyby “stwory” postanowiły zejść na dół.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Sądząc po tym, że usłyszałeś krzyk pogryzionego i zarażonego duchownego, a zaraz potem ryki dobiegające zza drzwi to tak, na pewno zejdą na dół.

[Kubeł1001]

konrafal12

‐Kur*a! ‐ krzyknął i jak najszybciej wybiegł z budynku zatrzaskując za sobą drzwi. Wolał nie kusić losu, więc oddalił się od cerkwi na bezpieczną odległość.

[Kubeł1001]

Kuba1001

I tym samym pozostawiłeś na łasce tych potworów, czymkolwiek były, jakieś osoby, o których wspominał oszalały pop tuż przed swoją śmiercią.

[Kubeł1001]

konrafal12

Wolał nie ryzykować swojego życia, dla osób których nawet nie znał i nie wiedział gdzie są. Gdyby bezinteresownie pomagał każdemu kogo spotkał już dawno byłby martwy. Po chwili przypomniał sobie dlaczego w ogóle wszedł do cerkwi i sprawdził pozycję słońca na niebie, aby ustalić ile ma czasu na znalezienie schronienia zanim zapadnie zmrok.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ledwie godzinę, może mniej.

[Kubeł1001]

konrafal12

Dalej szukał budynku nadającego się na schronienie, jednak czasu miał mało więc budowla bez dziur w ścianach na tyle dużych, by zmieścił się w nich Zombie lub człowiek i jakimikolwiek drzwiami mu wystarczy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Najbliższym budynkiem spełniającym te standardy wydaje się pobliski sklep monopolowy.

[Kubeł1001]

konrafal12

Nie miał czasu na dalsze poszukiwania, więc z nożem w ręku wszedł do budynku i go przeszukał, by upewnić się, że jest bezpieczny.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jedno wejście, brak zaplecza, dwa okna, niewielka powierzchnia… Tak, jest dość bezpieczny. I niestety suchy, to najpewniej od takich przybytków zaczął się w Rosji szaber, gdy władza zaczęła staczać się powoli w odmęty chaosu.

[Kubeł1001]

konrafal12

By uczynić go jeszcze bezpieczniejszym, przepchnął regał lub jakikolwiek inny mebel pod drzwi. Okna również spróbował zabezpieczyć w ten sam sposób.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Mebli było tu niewiele, więc zabarykadowałeś jedynie drzwi, ale okna już wcześniej miały zamontowane kraty, więc to powinno wystarczyć.

[Kubeł1001]

konrafal12

Teraz kiedy miał pewność, że nic go nie dopadnie w nocy, położył się za ladą i spróbował zasnąć.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nawet po przeżyciach tego dnia ciężko było Ci zasnąć na ziemnej i twardej posadzce, także szykuje się dłuuuga noc.

[Kubeł1001]

konrafal12

By było chociaż trochę wygodniej zdjął bluzę i podłożył ją sobie pod głowę. Później wziął łyka wódki i znowu się położył.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Alkohol przyjemnie grzał i ułatwił sen, więc na chwilę odpłynąłeś. Owszem, na chwilę, bo w środku nocy obudziły Cię Zombie próbujące dostać się do środka, które najwidoczniej jakoś zauważyły, że tu jesteś i nabrały ochoty na nocną przekąskę.

[Kubeł1001]

konrafal12

‐ Jeb**e zdechlaki, jakbym nie miał wystarczająco dużo problemów… ‐ wymruczał pod nosem niechętnie wstając, by upewnić się, że barykada i kraty wytrzymają.