Ruiny Sokovii [ZIEMIA]

[Andreas D.]

korobov

-A teraz to ja nie wiem, gdzi biegnie twoje strumieni myśli.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Są Diamenty w sensie naszych przywódczyń oraz diamenty - surowce.

[Andreas D.]

korobov

-Wiem, domyśliłam się.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Te pierwsze są unikatowe, te drugie już nie.

[Andreas D.]

korobov

-To dasz mi holopad, bym coś napisała?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-A, tak. - odpowiedziała Lapis, a następnie podała Felice holopad.

[Andreas D.]

korobov

No to wzięła Hllopad, coś tam zanuciła i zaczęła pisać tekst “Panzerlied”.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Lapis przygląda się temu z dużym zainteresowaniem.

[Andreas D.]

korobov

I skończyła wkrótce pisać “… Und wird unser Panzer ein ehnerhres Grab!”
-No, gotowe.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-…Nic z tego nie rozumiem.

[Andreas D.]

korobov

-A i widzisz. Czyli bie znasz alfabetu. A w ogóle jakim cudem rozumiesz mniw, jak mówię. To jest ten sam język, co piszę.

[Andreas D.]

Historyjka

//Coś o czołgach tam było chyba. Wincyj nie zrozumiałam z tego xd

[Andreas D.]

korobov

//“I nasz czołg stanie się żelaznym grobem”.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Tak prawdę mówiąc, nie wiem. Inne istoty po prostu rozumieją co mówią Klejnoty.

[Andreas D.]

korobov

-W każdym razie. Od początku. "Czy burza lub śnieg,
Czy słońce do nas uśmiecha się.
Dzień upalny,
Lub mroźna noc.
Nasze twarze są brudne,
Lecz radosny jest nasz duch.
Tak, nasz duch.
Huczy nasz czołg,
I jak huragan mknie. (x 2)

Z grzmiącym silnikiem,
Szybcy jak błyskawica.
Na przeciw wrogom,
Chronieni pancerzem.
Przed naszymi kolegami,
Sami stajemy do walki.
Stajemy sami.
Wbijamy się głęboko,
We wrogie szeregi. (x 2)

Kiedy przed nami obca,
Armia pojawi się.
Wrzucając pełny gaz,
Rozprawiamy się z wrogiem!
Czym jest nasze życie,
Dla armii Rzeszy niemieckiej?
Tak, armii niemieckiej Rzeszy.
Umrzeć za Niemcy,
Jest naszym najwyższym honorem. (x 2)

Przeszkodami i minami,
Przeciwnik chce zatrzymać nas.
My śmiejemy się z tego,
I nie zważając na to jedziemy dalej.
Zagraża nam artyleria,
Okopana w żółtym piasku.
W żółtym piasku.
Szukamy własnych sposobów,
Których jeszcze nikt nie znalazł. (x 2)

A kiedy da przytczka i opuści nas,
To wierne szczęście.
I nie dane nam będzie już nigdy więcej,
Powrócić do Ojczyzny.
Trafi nas śmiertelny pocisk,
Zawezwie nas los przeznaczenia.
Tak, przeznaczenia los.
Wtedy nasz czołg stanie się,
Honorowym grobem. (x 2)
"

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Aha…

[Andreas D.]

korobov

-No co? Pieśni wojskowe podnoszą morale żołnierzy.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Ja nawet nie jestem żołnierzem.

[Andreas D.]

korobov

-Nie wyglądasz, od razu mi się to rzuciło w oczy. Nie wyglądasz też na personel techniczny ani na naukowy.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Aktualnie, jestem badaczem gatunku ludzkiego.