Domek Stevena

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Steven po tych słowach zaczął wyglądać na trochę bardziej zainteresowanego niż zestresowanego jak jeszcze przed chwilą.
-Jestem zainteresowany, panie Dewey… I… Chwila, Żółta jest w Beach City? U Pana? - zdziwił się dość mocno.

[Andreas D.]

Woj2000

No… czyli wychodzi na to, że nadchodzi chwila wyjawienia ich wspólnych planów Stevenowi.
-Tak… - zaczął nieco niepewnie - Odwiedziła mnie i chciała, abyś ty też ją odwiedził. W końcu… chciałaby zobaczyć swojego siostrzeńca, nie?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-No tak, to ma sens… Chcę się ze mną spotkać… Ale dlaczego jest akurat u Pana zamiast od razu u mnie? - spytał się Steven równie niepewnie co Bill przed chwilą.

[Andreas D.]

Woj2000

-Cóż… jak mówiłem, chciała mnie odwiedzić. Między innymi po to, by mi coś wyznać…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Tak? A co dokładnie chciała panu wyznać, panie Dewey?

[Andreas D.]

Woj2000

Dewey początkowo nie odpowiedział na to, stojąc w milczeniu przez dłuższą chwilę, zastanawiając się, jak by o tym wszystkim powiedzieć w sposób nie budzący większego zdziwienia czy szoku. Rozumiejąc, że chyba nie jest to do uniknięcia, Bill westchnął i odpowiedział niemal bezceremonialnie:
-Że się we mnie zakochała i chciałaby się ze mną związać.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Chyba ton głosu ani sposób wypowiedzenia nie miał dużo znaczenia kiedy chodziło o coś tak szokującego dla Stevena, a nawet do tej pory w pewnym stopniu dla samego Billa.
-ŻEEEEE COOOOOO?! - odkrzyknął z niedowierzaniem Steven.

[Andreas D.]

Woj2000

-Ten… no… - odpowiada zmieszany jego reakcją Dewey, łapiąc się jednocześnie za kark - Po prostu się z Żółtą kochamy…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-ALE CO GDZIE JAK KIEDY, AAAA, ALE ŻE YUY, ŻE OD KIEDY?

[Andreas D.]

Woj2000

-Cóż… ja zauroczyłem się w niej jeszcze w kosmosie, a ona… cóż, po powrocie na Ziemię pomagałem jej, jak potrafiłem, a zwłaszcza przy jej… depresji i wyrzutach sumienia. Ale były też inne rzeczy.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Steven przyjął minę, którą można by opisać jako “twarz pokerzysty”, po czym usiadł na najbliższej kanapie… I tak po prostu siedzi z takim wyrazem twarzy.

[Andreas D.]

Woj2000

Naprawdę zaniepokojony jego zszokowaniem, Bill szybko wszedł do środka i przystanął przy siedzącym Stevenie.
-S… Steven? Wszystko w porządku? - wypowiada niepewnie, będąc świadomym, że po tym, co usłyszał, u tego chłopaka raczej nie jest wszystko dobrze.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Tak. - odpowiedział Steven tak spokojnie, że to aż trochę straszne. Do tego zabrzmiał jakoś tak bardziej… Kobieco. Dosłownie. Pod względem tonu i barwy głosu.

[Andreas D.]

Woj2000

Dewey jest teraz pewien jednego: wbrew temu, co mówi, na pewno nic u niego nie gra. Nawet w najgroźniejszych sytuacjach się tak nie zachowywał, tylko z właściwym sobie uporem starał jakoś przeciwdziałać problemom, jakim zazwyczaj były kosmiczne zagrożenia. A teraz… ten kobiecy ton…
-Ten… - zaczyna naprawdę niepewnie - Szokujące to wszystko, wiem. Nawet dla mnie. Ale… tak już jest i nie zamierzam tego zmieniać…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

To wszystko jest naprawdę aż zbyt podejrzane, żeby uwierzyć w twierdzenie Stevena, że wszystko jest w porządku. Chyba nawet głupi by w to nie uwierzył, znając okoliczności tej sytuacji oraz znając samego Stevena.
-Umm… Gdzie ja jestem… - spytał się Steven tym samym głosem co wcześniej, rozglądając się pół przytomnie.

[Andreas D.]

Woj2000

No… i to jest ostateczny dowód, że coś jest nie tak. Ten zanik pamięci i powrót do normalnego głosu… zupełnie tak, jakby ktoś na chwilę kontrolował Stevena…
-Jesteś u siebie w domu, chłopcze. Pamiętasz w ogóle, co się stało i o czym mówiliśmy?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Chłopcze? Ale że co… - odpowiedział, po czym spojrzał się na swoje ręce oraz tułów i zaczął panicznie krzyczeć, rozglądając się gwałtownie dookoła siebie.

[Andreas D.]

Woj2000

Widząc, że to wszystko zaczyna wymykać się spod wszelkiej kontroli, Bill przytrzymał go za ręcę i zapytał stanowczo:
-Steven! Co się z tobą dzieje?!

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Po chwili Bill otrzymał dość szybką, ale jednocześnie PO PROSTU KU*WA STRASZNĄ ODPOWIEDŹ CO SIĘ DZIEJE ZE STEVENEM.

Po chwili przed Billem była na czworaka… Najprawdopodobniej mama Stevena.

[Andreas D.]

Woj2000

Nie… nie, nie nie, nie! To się nie dzieje naprawdę! Billowi do tych wszystkich kosmicznych przygód, bycia klejnotowym terapeutą, strachu o bezpieczeństwo Perełek i w końcu szczęścia w postaci miłości Żółtej brakuje jeszcze TEGO. Stevena zmieniającego się w straszny sposób… W NIĄ. W osobę odpowiedzialną za całe zło, jakie zapanowało u Klejnotów, a zwłaszcza u Diamentów.
Najzwyczajniej tym wszystkim przerażony Dewey postąpił wbrem swojemu człowieczemu odrychowi, nakazującemu pomóc jej jakoś wstać, i szybkim susem odsunął się od niej, nie mogąc wykrztusić z siebie nic więcej poza:
-Ste… Ste… Ste… …ven.