Porte Isla

[bulorwas]

- Co?

[Abbey]

— Nie mamy żadnej pani.

[bulorwas]

- A Pani Kapitan?

[Abbey]

— Aaaaa… my zaprowadzimy do siostrzyczki!

[bulorwas]

- Na to czekam

[Abbey]

Dwóch starszych chłopców zaprowadziło Dokję na górny pokład, gdzie przy sterze stała wysoka, smukła dziewczyna w pirackim stroju. Wyglądała, jakby się za czymś rozglądała. Była nieco podobna do Holendra.
— W czym mogę pomóc, szczurze lądowy?

[bulorwas]

- Szukam broni i kart, myszo wodna. -

[Abbey]

— A na cholerę ci broń? Masz jakiś problem?

[bulorwas]

- Nie, ale z moim stylem życia i usposobieniem, zakładam, że prędzej czy później będę go miał. A wtedy wolę nie płynąć przez pół świata tą by dostać od ciebie szabelkę.

[Abbey]

— To może nie zbieraj kart, tylko od razu spuszczaj wpierdol? Chcesz ją, to sobie ją złap.
Podrzuciła szablę.

//rzuć na reakcje

[bulorwas]

Rzut

[bulorwas]

//Jak łatwy to weszło.

[Abbey]

Udału mu się cudem złapać szablę w ręce.

[bulorwas]

Podziękował ukłonem. - Mimo wszystko będę dalej zbierał karty. Nie lubię siedzieć na dupie

[Abbey]

— A to prawda. To mam ogólnie sprawę. Może dostaniesz za to kartę.

[bulorwas]

- A to mów.

[Abbey]

— Widzisz, mam problem z moim bratem. Zakochał się w pewnej syrenie. Zabij ją.

[bulorwas]

- Syreny przypadkiem nie żyją na dnie morza? Jak niby mam jako ssak lądy to zrobić?

[Abbey]

— Och, to nie jest takie trudne, kilka z nich trzyma się wybrzeża i wygrzewa się na skałach w słoneczne dni.

[bulorwas]

- A jak rozpoznam, że to akurat ta? No i czy da pozyskać coś ciekawego z trupa syreny? Ich płetwy mają jakąś wartość? -