Porte Isla
- 
Rzut 
- 
//Jak łatwy to weszło. 
- 
Udału mu się cudem złapać szablę w ręce. 
- 
Podziękował ukłonem. - Mimo wszystko będę dalej zbierał karty. Nie lubię siedzieć na dupie 
- 
— A to prawda. To mam ogólnie sprawę. Może dostaniesz za to kartę. 
- 
- A to mów. 
- 
— Widzisz, mam problem z moim bratem. Zakochał się w pewnej syrenie. Zabij ją. 
- 
- Syreny przypadkiem nie żyją na dnie morza? Jak niby mam jako ssak lądy to zrobić? 
- 
— Och, to nie jest takie trudne, kilka z nich trzyma się wybrzeża i wygrzewa się na skałach w słoneczne dni. 
- 
- A jak rozpoznam, że to akurat ta? No i czy da pozyskać coś ciekawego z trupa syreny? Ich płetwy mają jakąś wartość? - 
- 
— Wydaje mi się, że tak. Ja jakoś na nie nie polowałam. Jest ruda i ma zielony ogon, raczej wyróżnia się pośród innych jędz. 
- 
- Skoro są samice to są i samce Syren. Groźne są? 
- 
— Nie wyłażą na brzeg, nie powinieneś mieć z nimi problemu. 
- 
- A sama syrena? Jaka specyfikacja? Łatwowierna? Umie walczyć? - 
- 
— Walczyć umie. Co masz na myśli z łatwowiernością? 
- 
- Jeśli powiem, że mam wiadomość od twojego synka, uwierzy mi? 
- 
— Nie wiem. To zależy, czy będziesz przekonywujący. 
- 
- Ja mógłbym nie być? - 
- 
Wzruszyła ramionami i stwierdziła, że ją to wali. 
- 
- Karta i szabla to trochę mało za zabójstwo. 
 

