Porte Isla

[Abbey]

— Chyba masz wodorosty zamiast rozumu.

[bulorwas]

- Dlatego piękna syrena zaprosiła mnie na swój statek, choć to dość niefortunne porównanie, patrząc na zadanie jakie otrzymałem.

[Abbey]

— Wypierdalaj do roboty.

[bulorwas]

- Twoje życzenie jest dla mnie rozkazem, a twoja wola, choć dopiero wypowiedziana, może już zostać uznana za spełnioną.

[Abbey]

— Mam ci to kozakiem zobrazować?

[bulorwas]

- Każda szansa na dotyk jest dla mnie błogosławieństwem.

[Abbey]

— Okej. Zrozumiałe.
Zaklaskała lekko.

//rzut na reakcję

[bulorwas]

Rzut

[bulorwas]

//Przerzut?

[Abbey]

//znaj moją dobrą wolę

[bulorwas]

Rzut

[bulorwas]

//Jak łatwy to weszło

[Abbey]

Tuż przed nosem przeleciał mu nóż i to chyba cud, że ściął mu jedynie trochę włosów. Dziewczyna wsunęła ręce w kieszenie i ruszyła do swojej kajuty.

[bulorwas]

Wyjął nóż ze ściany czy co to tam było, już miał dzięki temu trzy. Ruszył na zatokę, szukać rudej syreny.

[Abbey]

//no to rzucik na kognicję

[bulorwas]

Rzut

[Abbey]

Dokja widział wodę, kamienie i trochę piachu. Co teraz?

[Abbey]

@bulorwas
Gdy tak przez dłuższą chwilę gapił się tępo w piach, usłyszał kpiący śmiech w pobliżu. Dźwięk odróżniał się od szumu fal, ale przecież Dokja mógł mieć omamy, nie?

[bulorwas]

Spojrzał w tamtym kierunku i podszedł bliżej, szukając źródła dźwięku

[Abbey]

Wypatrzył syrenę skrytą pomiędzy skałami. Wpatrywała się w niego z zaciekawieniem. Nie pasowała do opisu, jednak w pewnym momencie zawołała go po imieniu.