Porte Isla

[bulorwas]

- Nie bez powodu spieprzyłem do Afryki na tyle lat.

[Abbey]

— Nie widać tego po tobie. Co tam robiłeś, mieszkałeś w baobabie?

[bulorwas]

- Walczyłem. Dużo, z dużą ilością ludzi i długo.

[Abbey]

— Ech, nuda. Baobaby są ciekawsze. Wspaniale nadają się na leża.

[bulorwas]

- Pachną staruchami.

[Abbey]

— Nie jeśli przed użyciem dobrze je wypalisz.

[bulorwas]

- W sumie racja. Gdzie na co dzień mieszkasz?

[Abbey]

— Mam leże blisko rosyjsko-mongolskiej granicy. Wygląda ciekawiej niż tamta, którą zostawiliśmy.

[bulorwas]

- Może być. Mongołowie śmiesznie śpiewają.

[Abbey]

— Twoi też śmiesznie śpiewają. Chyba mają własny gatunek muzyczny, nie?

[bulorwas]

- Nawet mi nie mów o kipopie.

[Abbey]

— A co, aż tak ci wstyd?

[bulorwas]

- Nie wstyd, ale nie chciałbym ten mówić o kolejarstwie. Po prostu mnie to ni cholery nie interesuje.

[Abbey]

— A co cię wobec tego interesuje?

[bulorwas]

- Zawsze lubiłem rzeczy praktyczne. Znasz magię?

[Abbey]

— A co ma magia do praktyki, co?

[bulorwas]

- Można jej używać

[Abbey]

— Nuży mnie ta rozmowa. Coś nie wydaje mi się, bym cokolwiek z niej miał mieć. Niedobrze.

[bulorwas]

- To zadaj jakieś ciekawe pytanie, odpowiedzialność za dobro rozmowy leży po obu stronach.

[Abbey]

Smok pokręcił głową i zrzucił Dokję ze swoich pleców. I leciał sobie w dół.