Dwór Srebrnej Maski
-
Dobrze było się umyć, zwłaszcza po tak długiej podróży i przebywaniu wśród tubylców. Nie miałeś jednak zbytnio okazji zwiedzić okolicy, wciąż odnoszono się do ciebie nieufnie, więc mogłeś tylko wrócić do swojej kwatery. Na szczęście po tych wszystkich przeżyciach zasnąłeś, nim zacząłeś się porządnie nudzić, budząc się krótko po świcie.
-
— Możesz się odczepić, słonko? — Burknął, odwracając się od wpadających do wnętrza oknem promieni światła. — Daj mi jeszcze pięć minut…
Naciągnął na siebie pierzynę i ponownie zatopił głowę w poduszkę. Nie musiał się martwić o to, że ktoś go najdzie w momencie gdy jest pozbawiony iluzji, nie musiał się martwić o brak miedziaków w kieszeni. Dajcie pół-człowiekowi spać… -
Nikt cię nie budził, widocznie każdy wiedział, co ma zrobić i ile ma na to czasu, więc wiedział, kiedy wstać, a kiedy dłużej pospać, więc teoretycznie wciąż możesz się wylegiwać, ale pytanie, czy na twoim nowym zwierzchniku wywoła to odpowiednie wrażenie.
-
Ta… Otworzył oczy i westchnął.
“Wyśpisz się po śmierci James, co?”
— Nie inaczej, kurde felek. — Odpowiedział samemu sobie, po czym zsunął się z łózka, by narzucić na siebie ubrania.
Ubrany i przypominający żywego pół-człowieka, opuścił swą kwaterę tak jak cień opuszcza miasteczko porankiem. -
Opuściłeś ją, ale pytanie, gdzie udasz się teraz, nie znając zbytnio topografii okolicy?
-
Choć James jej nie znał, to rezydenci z dłuższym stażem w tej okolicy powinni. Postanowił zapytać najbliższego “tubylca” o to, gdzie powinien się udać, więc rozejrzał się za nim.
-
//Z racji na wzmiankę o rzeczywistych tubylcach w opisie tematu zapytam dla pewności: Chodzi ci o jednego z rewolwerowców Srebrnej Maski?//
-
// Obojętne mi to, a raczej Jamesowi. Może być tubylec, może być rewolwerowiec.
-
Wielu ludzi Maski kręciło się po okolicy, patrolując zabudowę, rozmawiając lub będąc zajętymi innymi sprawami, jak naprawa płotu czy rąbanie drwa na opał.
-
Podszedł do najbliższego z patrolujących.
— Moje uszanowanie, czy wiecie może gdzie powinienem się zgłosić po, hmm, nazwijmy to przydział obowiązków? Jeżeli on istnieje, oczywiście. -
Dwaj zagadnięci rewolwerowcy popatrzyli po sobie niepewnie, albo nie wiedząc, o co ci chodzi, albo obawiając się odpowiadania nowemu, co do którego nie mieli zaufania. Jednak w końcu jeden z nich wskazał ci drogę, pokazując na odpowiedni budynek.
-
— Mam tam się udać? Oczywiście, że tak, już tam pędzę. Dziękuję za poradę, panowie! — Nie zważając na reakcję tamtych skinął im kapeluszem, po czym odwrócił się na pięcie i marszem poszedł do wskazanego budynku.
-
Było to małe pomieszczenie, jednoizbowe mieszkanie, które łączyło w sobie jakby biuro czy gabinet, kuchnię i sypialnię. Za biurkiem przy dużym piecu siedział czerstwy staruszek, pilnie zapełniając kolejne kartki papieru kolumnami cyfr i szlaczkami pisma.
-
// Rzecki vibes //
— Dobry. — James podszedł do biurka, przyglądając się pracy staruszka.
-
//Bingo.//
- Bry. - odparł tamten, nawet nie podnosząc na ciebie wzroku. Widocznie tak bardzo absorbowała go praca lub po prostu niewiele go obchodziłeś i liczył na to, że sobie pójdziesz jeśli nie będzie zwracać na ciebie uwagi. -
// W tym układzie Srebrna Maska jest Wokulskim i próbuje zarywać do jakiejś tępej pindy lubiącej tubylców. //
— Jak najbardziej. — Odchrząknął. — Powiedziano mi, że tutaj otrzymujemy przydział obowiązków. Czy wie Pan coś o tym?
-
//Trochę za daleko zabrnąłeś z wnioskami, ale podoba mi się ten tok rozumowania.//
Dopiero teraz zaszczycił cię spojrzeniem, ale nie zauważyłeś w jego oczach ani śladu zdziwienia czy konsternacji, choć przypatrywał ci się długo.
- Tak. Tylko szef daje specjalne zadania, więc z tym do niego. Ale jeśli cię nie wezwał sam, to nie masz co tam szukać i dobrze zrobiłeś, że przyszedłeś do mnie. Mamy tu sporo roboty nawet bez ciągłych strzelanin, więc znajdę ci zajęcie, powiedz tylko na czym się znasz. -
// Nie, słuchaj, to ma sens. Wokulski wysadził zamek w Zasławku, ale nie zginął tam. Nie wyjechał także na wschód, by robić interesy. Zamiast tego wyjechał do doktora Geista i wspólnie z nim prowadził badania naukowe, w wyniku których stworzył przejście wymiarowe na bazie metalu lżejszego od powietrza. Oczywiście przeszedł przez nie, by znaleźć się w równoległym wymiarze Oskad. Niestety podczas przechodzenia Geist coś spieprzył, przez co rąbnęło nie tylko przejście, ale także Wokulski został ranny i o ile przeżył, tak jego twarz została pokryta bliznami, przez co dzisiaj nosi maskę. To by się zgadzało!
Jako genialny biznesmen Stanisław Wokulski dorobił się w Oskad fortuny, za którą wybudował dwór na rzece Mordan. Dzięki swym pieniądzom i ostatecznym oderwaniu od tej kurwy polskiej porzucił romantyczne ideały i podążył w pełni pozytywistyczną karierą. Stworzył bezpieczne miejsce dla tubylców, oswobadza ich z rąk łowców, działa na rzecz poprawy ich sytuacji. Jego Dworek także został zbudowany na modłę pozytywizmu, łącząc zapamiętany z Warszawy neoklasycyzm z niezbędną użytkowością dnia codziennego, okolicznymi uprawami żywności itp. Nawet znalazł sobie równoległego Rzeckiego!
Wybacz Kubuś, rozgryzłem twój plan. //— Na czym ja się znam? Dobre pytanie, przyjacielu. — James popadł w krótkie zamyślenie. —Potrafię strzelać, jeździć i oszukiwać w Pokera. Czasami robię też za ludzkie lustro.
-
// Kurwa, to ma sens. //
-
//To nie jest i nie był mój plan, ale nie ukrywam, że jest o wiele lepszy od tego, co chciałem zrobić.//
Pozorna obojętność wobec twojej osoby i zdolności minęła, gdy wspomniałeś o ostatniej umiejętności. Dopiero wtedy mężczyzna podniósł na ciebie wzrok, ciekaw zapewne, co miałeś na myśli.
