Karczma Złotojad
-
Darra
- Coś konkretnego? - zapytał minotaur bardziej sam siebie i zamyślił się na chwilę, po czym udzielił wyczerpującej odpowiedzi dla centaurzycy. - Możesz kupić pieczonego kurczaka z ziemniakami i wodę. - oznajmił, co wyglądało na skromny posiłek bez żadnych udziwnień w postaci drogich alkoholi. Reszta towarzystwa, czyli dwójka satyrów, mu przytaknęła.Klaus & Jurko
Dwójka bohaterów raczyła się w miarę tanim piwem i słodkim sokiem z mandragory, dopóki do ich stolika nie podszedł młody mężczyzna krótkimi, związanymi rudymi włosami oraz zielonymi oczami. Był ubrany w futra i skóry zwierząt, a przez plecy miał przewieszony garłacz.
- Przypadkiem słyszałem rozmowę waszej dwójki. Może moglibyśmy się dogadać. Tak się składa, że ten troll zrobił coś mojej rodzinie… - powiedział, wyrzucił prosto z mostu, o co mu od razu chodzi. Bez zbędnych ceregieli.Hans
Krasnolud był na tyle niski, że nie dostrzegł zniszczeń przez wzgląd na sylwetkę Ojca Grisha.
- Życzę smacznego. - powiedział z nikłym uśmiechem, a następnie wręczył jadło, odwrócił się na pięcie i opuścił mrocznego rycerza, który stanął przed zagadką. Tak wiele pytań odnośnie mimika z czeluści, a tak mało odpowiedzi. Co on tutaj robił? Kto go zostawił? Czego chronił? Dlaczego aktywowała go modlitwa? -
Hans Grish
Hans odebrawszy jedzenie od Krasnoluda zamknął drzwi za sobą po czym, podszedł do stolika zostawiając na nim tacę. Następnie ukląkł i podniósł list który wypadł z Mimika. Być może zawartość listu, lub nawet jego pieczęć będzie miała jakieś wskazówki? Wpierw dokładnie obejrzał pieczęć listu, po czym spróbował go otworzyć i przeczytać. -
Jurko
Gdy do stolika podszedł mężczyzna z garłaczem, Jurko przestał pić sok z mandragory, odkładając kufel z napojem na stół i spoglądając na mężczyznę. Nie towarzyszył mu typowy dla niego uśmiech, szczególnie po wzmiance o tym, że troll ma na pieńku z rozmówcą za zbrodnię lub zbrodnie przeciwko jego rodzinie - byłoby to nieadekwatne i sygnalizowałoby jedynie brak empatii.
-- Co konkretnie zrobił? - zapytał. Raczej planował wykonać to zlecenie tylko z Klausem, ale być może dojdzie tu do jakiegoś porozumienia, o czym wspomniał mężczyzna.
-
Darra
- Czyli kurczak i ziemniaki, i woda? – przytaknęła. Podniosła swoje końskie cielsko i podeszła do szynkwasu. -
Klaus Il Spazzio
— I czego od nas oczekujesz? — Klaus spytał nieufnie, łypiąc na przybysza jedynym sprawnym okiem.
Nie przepadał za byciem traktowanym jak chłopiec na posyłki. Był w końcu arystokratą, członkiem dynastii… Nawet jeżeli formalnie nie liczyło się to tutaj i teraz. Jednak nie będzie pozwalał na bycie traktowanym jak pospolity najemnik.
-
(piechur, zapomniałeś o mnie
-
//to się wyklepie//
-
// A jak się nie wyklepie, to weźmiemy z mojego odpisu i przełożymy do twojej postaci //
-
//takiego odpisu już nie dostanę.//
-
// Czemu się kurwa rwiecie na to, co nie wasze? //
-
//Crusaderze nie denerwuj się//
-
Valentin
Karczmarka nieco stała się nie nieśmiała na zasłyszany komplement.
- Smocze Wino kosztuje czterdzieści srebrników. - odpowiedziała nieco machając przy tym wzrokiem i starając się uniknąć kontaktu z Valentinem.Hans
Na kartce widniało pismo dziwnie sporządzone, a głosiło następująco:
“Wiadomy przeżył katastrofę w Midgardzie. Wiadomy był w Wanaheimie gdzie odwiedził Arcyksięstwo Wampirów. Wiadomy opuścił Wanaheim i udał się do Złotej Doliny. Wiadomy odwiedził stary tartak w Lesie Klonowym. Wiadomy wynajął pokój z numerem dziewięć w karczmie Złotojad. Wiadomy mnie obserwuje. Muszę być uważny. Zabezpieczyć notatki… Coś za mną chodzi. Wiadomy? Nieznane…”Darra
Karczmarka była zajęta obsługiwaniem niezwykle przystojnego szlachcica, jednak chwilę dla Ciebie znalazł karczmarz krasnolud.
- Czego potrzeba, złociutka? I wybacz mi ciekawość, ale nie daje mi to spokoju odkąd weszłaś do karczmy. - oznajmił nieco zmieszany, po czym głośno przełknął ślinę. Cokolwiek chciał powiedzieć musiało mu leżeć gdzieś na ciele, ale nie tak bardzo, żeby bał się to wypowiedzieć.
- Proste pytanie… Czy centaury jedzą koninę? - zapytał ze śmiertelnie poważnym tonem głosu i równie niewzruszonym wyrazem twarzy.Jurko & Klaus
Nieznajomy dosiadł się do wolnego miejsca przy stole i zaczął bezpośrednio.
- Miecz rodowy. Ten troll napadł na karawanę, która przewoziła mój miecz rodowy dawno zaginiony i niedawno przeze mnie odnaleziony. - oznajmił, po czym uchylił wina z rogu zwierzęcego, który trzymał w dłoni, a na którego wcześniej uwagi nie zwrócili obaj mężczyźni.
- Sprawa jest prosta. Wy chcecie zabić trolla, ja chcę odzyskać miecz rodowy. Czy mnie ze sobą weźmiecie, czy chcecie być wynajęci i mieć dodatkowe złoto to mnie to wisi. - powiedział zwięźle przedstawiając sytuację, po czym ponownie napił się wina i zaskoczył dwójkę poszukiwaczy przygód. - Nie jesteście pierwszymi chętnymi, z którymi rozmawiam. Ten troll nieco ubił śmiałków z tego co się orientuję, skoro żaden nie wrócił z moim mieczem, a karawany dalej są napadane… -
Hans Grish
Hans zmarszczył brwi, po czym schował list w swojej torbie. Brzmiało to coś jak jakiś raport czy coś…jakiegoś szpiega? Ktokolwiek ten list pisał musiał podążać za tym całym Wiadomym, ten Wiadomy nawet miał pokój wynajęty w tej Karczmie…Hans będzie się musiał o to zapytać karczmarki. W międzyczasie podniósł medalion z kwadratową czaszką i przyjrzał mu się dokładnie. Obracając przedmiot w swoich palcach. Może jak przyjrzy się temu z bliska to może rozpozna symbol? -
Klaus Il Spazzio
— To znaczy, że wysłali przeciwko niemu samych żółtodziobów. — Klaus burknął stanowczo, zaciskając trzymaną pod stołem pięść. Niespodziewany gość może i trochę przekonał księcia do siebie słowami o mieczu rodowym, ale nie widział sensu w jego czczej gadce o tym ile ofiar już ma na swoim koncie troll. — Jak wygląda mecz, którego mielibyśmy szukać? — Szybko zmienił temat, chcąc uspokoić się po uniesieniu.
-
Valentin
-Niech będzie.
Wyciągnął z sakwy jedną złotą monetę i dał karczmarce, po czym schował resztę do sakiewki i przypiął ją do pasa, biorąc wino gdy je otrzymał i rozglądając się po karczmie na innych w niej obecnych, szukając jakiejś interesującej osoby do której mógłby się przysiąść bez zaproszenia
-
Jurko
Nie skomentował ani wypowiedzi mężczyzny, ani wypowiedzi swojego towarzysza, obserwując raczej dyskusję między nimi. Musiał jednak przyznać Klausowi rację w tym, że szlachetka mógł sobie darować wzmiankę o tym, ilu śmiałków zginęło w walce z trollem, podobnie zresztą jak z dalszymi napadami na karawany. Jeśli to miało być coś motywującego, to mężczyzna zapewne jest marnym oratorem, który zapewniłby efekt przeciwny od zamierzonego.
-
Darra
Zdziwiła się, kiedy Krasnolud zadał jej to pytanie. Szybko jej twarz obiegł rumieniec, ale nie ten miłości, lecz zawstydzenia, zszokowania i lekkiej złości. Co jak co, ale Krasnolud takie pytanie mógłby zadać męskiemu osobnikowi rasy Centaurów, a nie damie. Chociaż i tak Darra na damę z wyższych sfer nie wyglądała… Ale, no do licha! Jakiś Savoir-vivre mimo wszystko powinien obowiązywać!
Kiedy przeszła jej pierwsza fala gniewu na fakt niezaznajomienia się Kransoluda z jakimiś podstawami dobrych manier, prychnęła.
-- Nie. Proszę mi uwierzyć, że konina to ostatnia rzecz, którą Centaur by zjadł. Może i podobnie jak wy i ludzie jesteśmy wszystkożercami, tak mimo wszystko moja rasa woli potrawy oparte na roślinach niż mięsie. -
Ten post został usunięty!
-
Hans Grish
Kiedy dotknąłeś medalion poczułeś nieznaną ci dotąd energię magiczną o neutralnym zabarwieniu, a cały przedmiot zaświecił się na czerwono. Amulet świecił na tyle mocno, że jego poświata raziła aż w oczy.Klaus & Jurko
Mężczyzna ponownie uchylił nieco wina ze swego rogu, po czym usłyszawszy zainteresowanie mieczem rodowym ze strony Klausa uśmiechnął się, a następnie walnął pieścią w stół.
- Koniec rękojeści zdobiony jest oplecionym wężem, który pożera szafir. Klinga wykuta jest z mieszanki stali i zielonego meteorytu przez co ma ciemnoszary kolor, a oprócz tego pokryta jest niebieskimi runami. Jak wam się uda to omówimy nagrode. Żadnych zaliczek nie daję, ani nie obiecuję niczego z góry. - powiedział rzeczowo poważnyn tonem głosu.Valentin
Valentin zauważył trójkę mężczyzn, a z tego co udało się zasłyszeć szlachcicowi to najpierw dwójka rozmawiała o zabiciu trolla, później natomiast dosiadł się trzeci, zaś temat dialogu zakręcił się wokół miecza rodowego nordyjskiego mężczyzny. Wyglądają na całkiem ciekawe towarzystwo.Darra
Krasnolud wyglądał na nieco zmieszanego zaistnieniałym tematem, a Darra mogła być pewna, że niski brodacz żałował zadanego pytania. Niemniej zaspokoił ciekawość pewnym kosztem, więc mógł przejść dalej.
- Czym mogę służyć? - zapytał, jak gdyby nigdy nic się nie wydarzyło. -
Klaus Il Spazzio
— Toteż niczego od Ciebie nie oczekujemy. — Odpowiedział, mrużąc oczy. — Chcesz iść z nami czy nie?
