Gwieździsta Puszcza

[Kubeł1001]

KebabowyLaptop

No to teraz jak to cielsko wytaszczyć z lasu? Rękami, jak niczym innym.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Dzik ważył swoje, a Ty do najsilniejszych istot nie należałeś, więc może to być co najmniej problematyczne.

[Kubeł1001]

KebabowyLaptop

No nic. Oskórować, zebrać kły i wziąć tyle mięsa, by można było jako tako chodzić.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało Ci się, resztę musisz niestety pozostawić na pastwę drapieżników czy też innych padlinożerców.

[Kubeł1001]

KebabowyLaptop

Tak bywa. Ruszył sobie do wioski.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wróciłeś, ponownie obładowany łupami z polowania. Mimo to dalej nikt nie witał Cię jak bohatera, może poza Twoim zleceniodawcą, który już czekał z bardzo zadowoloną miną.
‐ Wspaniale, naprawdę… Niestety, innym zaczyna przeszkadzać już Twoja obecność, a więc co Ty na to, żebym Cię odprawił już teraz? Oczywiście, z odpowiednią zapłatą.

[Kubeł1001]

KebabowyLaptop

‐ Może zamiast waluty dasz mi jakiś łuk i strzały? Trochę zmęczyło mi się ganianie z siekierą po lesie.

[Kubeł1001]

JurekBzdurek

Podniósł amulet, by dokładnie go obejrzeć

[Kubeł1001]

Kuba1001

Kebab:
‐ Umawialiśmy się na narzędzia, ale to nie jest problem.
Po kilku chwilach Mivvot wrócił, wręczając Ci łuk z drewna leszczyny, kołczan z wygarbowanej jeleniej skóry, a w nim aż trzydzieści strzał z drewna, o lotkach z ptasich piór i grotach z rogu bądź kości.
Jurek:
Wykonany z metalu o czarnej barwie i połysku, który ukazywał się tylko wtedy, gdy ustawiłeś go do światła pod odpowiednim kątem. Zawierał na sobie dziwne nacięcia, choć nie wiesz, czy były one jakimś tajemnym kodem, starożytnym pismem czy może zwykłym elementem ozdobnym w postaci zawiłego wzoru.

[Kubeł1001]

KebabowyLaptop

‐ Hmm… niezłe wykonanie. To ja już lepiej pójdę. Bywaj. ‐ Pożegnał się i wyszedł z wioski.

[Kubeł1001]

JurekBzdurek

Wziął amulet i usiadł wygodnie, że skrzyżowanymi nogami. Spróbował wezwać duchy, by się ich poradzić. Nie szukał nikogo konkretnego, bardziej starał się zaprosić wszystko, co chciało przybyć

[Kubeł1001]

Kuba1001

Kebab:
Nikt Cię nie zatrzymywał, więc spokojnie opuściłeś skromną zabudowę osady dzikich.
Jurek:
Jak na razie nic nie chciało, choć czułeś wokół siebie czyjąś obecność. Mimo że byłeś Szamanem od dawna, to jednak takie coś nawet Ciebie przyprawiało o dreszcze.

[Kubeł1001]

JurekBzdurek

Postanowił zignorować ten instynkt i przywołać, pogłębić relację z tym czymś. Potrzebował rady w czymś, co go przerastało, może więc takiej samej potrzebował pomocy

[Kubeł1001]

KebabowyLaptop

Poszedł teraz w kierunku swojej siedziby, mając nadzieję na to, że się nie zgubi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jurek:
Jeszcze kilka minut nic się nie działo, jedynie niepokój pogłębiał się. Dopiero wtedy zauważyłeś przycupniętą w kącie jaskini postać, której nie było tu wcześniej. Był nim młody mężczyzna, Mivvot. Po chwili zauważyłeś, że jaskinia wypełnia się kolejnymi duchami: Były wśród nich dwoje dzieci, kobieta i jakiś starzec.
Kebab:
Nie zgubiłeś się i trafiłeś tam bez jakichkolwiek trudności.

[Kubeł1001]

KebabowyLaptop

Na razie poszedł do pobliskiego jeziorka, aby móc zobaczyć ranę, którą mu zadał wilk.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jako Upadły nie musiałeś się tym raczej przejmować, same kości, a nawet nadgryzione dają radę i spełniają swoją powinność.

[Kubeł1001]

KebabowyLaptop

Mogą się jakoś zregenerować? A może poszuka kości i zmieli na mączkę kostną, którą wetrze w swoje uszkodzone?

[Kubeł1001]

JurekBzdurek

‐Witajcie‐ mówił spokojnie, z wprawą w zachowaniu w stosunku do duchów ‐Słyszycie mnie? Kim jesteście?‐

[Kubeł1001]

Kuba1001

Kebab:
Nie możesz się regenerować, takie koleje losu Upadłego: Jesteś martwy, ale można Cię zabić, choć nie jest to zbyt proste. Naprawienie kości może się udać, ale to dość czasochłonne i pracochłonne, więc po co zawracać sobie tym czaszkę, jeśli nie da żadnego efektu, może poza wizualnym?
Jurek:
‐ Ofiarami. ‐ odparł starzec.
‐ Zamordowani. ‐ dodał mężczyzna.
‐ Przez wilka. ‐ uzupełniła kobieta.
‐ Bestię w skórze owcy. ‐ zakończyły chóralnie dzieci.