Gwieździsta Puszcza

[Kubeł1001]

Kuba1001

Kebab:
Woda jest przejrzysta, ale mimo to nie wypatrzyłeś żadnych większych sztuk przy brzegu.
Jurek:
‐ Obu łączy nieokiełznana potęga i mroczna moc, która spowija tak jego, jak i ten przeklęty przedmiot. ‐ wyjaśnił najstarszy duch, podczas gdy inne zaczęły się powoli rozmywać.

[Kubeł1001]

KebabowyLaptop

Gdybym miał dtnamit, to byłoby łatwiej. A miże zejdę na dno i zacznę udawać zwłoki?

[Kubeł1001]

JurekBzdurek

‐Co to za moc? Chłopak jest mordercą? Czy możesz zaprowadzić mnie do miejsca w którym on teraz przebywa‐ spytał szybko, starając się podtrzymywać zaklęcie. Bał się, że niedługo duchy odejdą na stałe

[Kubeł1001]

Kuba1001

Kebab:
Niby dobry plan, ale trochę brakuje Ci mięska, na które skusiłyby się ryby.
Jurek:
‐ Znajdziesz go szybciej i bliżej niż myślisz. ‐ odparł i zniknął, a gdy się rozmył, Ty zobaczyłeś na ścianie jaskini za nim jakiś napis, którego wcześniej nie zauważyłeś. Po chwili stało się jasne dlaczego: Wyrył go jeden z duchów. Nie był to tyle napis, co pojedyncze słowo, a i tak napawające lękiem: Sfora.

[Kubeł1001]

KebabowyLaptop

Wrócił sobie do tego truchła dzika. Daleka droga, ale może znajdzie tam choć skrawek mięsa.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało Ci odnaleźć to, co zostało z truchła, do którego dobrali się padlinożercy. Niewiele, ale wnętrzności, których nikt nie tknął, mogą się jeszcze do czegoś przydać.

[Kubeł1001]

KebabowyLaptop

Idealnie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Mając wszystko gotowe, nie zostało nic, jak tylko zabrać się do pracy.

[Kubeł1001]

JurekBzdurek

Zaklął pod nosem, a jego kark przeszedł nagly lodowaty dreszcz. Wstał, opuszczając jaskinię, by przy dziennym świetle lepiej obejrzeć amulet

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zawieszony na rzemieniu, raczej niewielki, z jakiegoś czarnego minerału, okrągły i bez szczególnych zdobień, były tam jedynie jakieś zawiłe wzory, choć wątpliwe, żeby miały one jakiekolwiek większe znaczenie.

[Kubeł1001]

JurekBzdurek

Schował medalion przy pasku i biegiem ruszył do swojej wioski, mając nadzieję, że zdąży

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zależy, przed czym chciałeś zdążyć, ale dostałeś się na miejsce po kilkunastu minutach szaleńczej gonitwy przez las.

[Kubeł1001]

JurekBzdurek

Tego nie wiedział, po prostu przeczucie… Ruszył do domu niebezpiecznego chłopaka, nie zwalniając tempa

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jego chata wyglądała tak zwyczajnie, jak każda inna, choć teraz rzeczywiście czułeś, że coś jest z nią nie tak. Gdy zapukałeś, ze środka nikt nie odpowiedział, więc albo budynek był pusty, albo ktoś chciał, żebyś tak pomyślał i odszedł.

[Kubeł1001]

JurekBzdurek

*‐Za młody jestem, żeby się pieprzyć w takie zabawy‐ *Pomyślał i spróbował wywarzyć drzwi barkiem lub kopniakiem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało Ci się wpaść do środka, gdzie nie zastałeś absolutnie nikogo, a brak prowiantu na drogę czy wielu ważnych sprzętów uświadomił Ci, że ktoś opuścił to miejsce w wielkim pośpiechu.

[Kubeł1001]

Radio:
Po dość długiej podróży trafiłeś wreszcie na skraj Gwieździstej Puszczy, największego lasu w całej kolonii, jednego z ostatnich bastionów tubylców, w głównej mierze wciąż niezbadanego przez ludzi.

[Radiotelegrafista]

Jutro przyjdzie mu zapuścić się w las, ale dzisiaj… Dzisiaj jeszcze wolał pozostać tu. Mimo, że połowa jego pochodzenia swoje korzenie miała właśnie tutaj, to ten świat był dla niego nieznany i niepokojący. Podjął decyzję, ale bał się jej realizacji. Odszukał miejsca, które, czy to przez teren, czy przez roślinność, było osłonięte przed otoczeniem i tutaj rozbił swój obóz, w którym miał zamiar spędzić noc.

[Kubeł1001]

Odnalazłeś polankę nieopodal małego strumyka, miejsce bardzo urokliwe, nawet gdy ma się świadomość, że w okolicy mogą czaić się żądni krwi tubylcy, dzikie zwierzęta czy istoty, o których Ci się nawet nie śniło.

[Radiotelegrafista]

Przybył tutaj właśnie dla tubylców, śmierć była czymś, z czym liczył się, wyruszając tutaj. Wodopój wbrew pozorom nie był aż tak dobrym miejscem, wspomniane zwierzęta mogły do niego ściągać. Dlatego też postanowił nie ryzykować aż tak obscenicznie. Wspiął się na któreś z pobliskich drzew o wystarczająco szerokich gałęziach, po czym zrzucił z siebie iluzję. Tam postanowił zasnąć.