Poszarpana Grań

[Kubeł1001]

Ether

Zostawiłem Golema i wszedłem. Wiedziałem i bez piktogramu, że służba nie jada z panem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Karczma, jak to karczma, odznaczała się surowością, ale równie dobrze mógłbyś uznać ją też za przytulną. Była niewielka, a podłoga, sufit, ściany i meble w postaci szafek, stołów, krzeseł i kontuaru wykonane zostały z tego samego minerału, co cały budynek, a więc ze skały. Poza Tobą i barmanem w środku było tylko trzech innych Twych krajanów i, oczywiście, żadnego przedstawiciela innej rasy.

[Kubeł1001]

Ether

Podszedłem do nich i dosiadłem się.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Było to o tyle trudne, że musiałbyś wybrać jednego z nich, bowiem siedzieli samotnie, każdy we własnym stoliku, jakby nie biorąc pod uwagę myśli, że mogliby zasiąść razem do jednego.

[Kubeł1001]

Ether

Wybrałem siedzącego najbliżej.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zignorował on Twoje przybycie, jak zachowałby się każdy inny Pirkh na jego miejscu, jedynie w dalszym ciągu żuł swoją potrawę, złożoną z mięsa i jakichś ciemnych grzybów, przy okazji popijając korzenne piwo. Poza tym okiem na Ciebie nie rzucił. Owszem, okiem, bo miał jedno, drugie zasłaniała czarna, skórzana przepaska.