Londyn
- 
- 
 Kuba1001 Kuba1001Antek: 
 ‐ Yhym, do dobra… A skąd w ogóle wiesz o tym miejscu? To tylko szczęśliwy strzał czy ktoś Ci się wygadał?
 Kucu:
 Kolejna knajpa lub jakiś porzucony kontener, masz tu niewielki wybór, na poszukiwania czegoś lepszego musiałbyś udać się gdzieś indziej, poza port.
 Vader:
 Komandosi i większość żołnierzy włączyła się do niej wraz ze wszystkimi obecnymi w okolicy Bandytami, w tym tempie prędzej obie strony zaczną walkę wręcz niż się powystrzelają… Może by tak znaleźć inne wyjście z tej sytuacji?
- 
- 
- 
- 
- 
 Kuba1001 Kuba1001Antek: 
 ‐ Bandyci to podstępne bestie, równie dobrze mogliby tu podesłać małego dzieciaka, a gdy my otworzylibyśmy przed nim serca i drzwi, do środka wpadłyby te sku*wysyny. Ostrożności nigdy dość, zwłaszcza, gdy większym zagrożeniem od Zombie i Mutantów są inni ludzie.
 Vader:
 Nie widziałeś nic, słyszałeś za to nerwowe kroki tych kilku idiotów, którzy się nabrali, choć po ostrej reprymendzie pozostałych wrócili najpewniej na swoje miejsca.
- 
- 
- 
- 
- 
- 
- 
- 
 Kuba1001 Kuba1001Antek: 
 Przez niewielką szparę w drzwiach wypadł pojedynczy magazynek.
 //Nie będę bawić się tu w realizm na takim poziomie, aby doszukiwać się odpowiedniej amunicji do Twojej broni, co powinno być Ci na rękę.//
 Kucu:
 Typowo brytyjskie chmury zasłaniające niebo utrudniały określenie pory dnia, ale grunt, że nie lały się z niego strugi rzęsistego deszczu. Mimo to, na pewno jest już popołudnie.
- 
- 
- 
- 
 Kuba1001 Kuba1001Antek: 
 ‐ Nie bądź taki pewien, że znów będziemy tacy ugodowi. ‐ mruknął mężczyzna zza obwarowanego okna, nim odszedłeś. Idąc na wschód, natykałeś się na coraz więcej Zombie, z czasem pojedynczych Szwendaczy zasiliły ich większe grupki wzbogacone o Pełzaczy, Sprinterów, Świeżych i innych.
 Vader:
 Tym razem granat eksplodował, przynajmniej jeden Bandyta został ranny lub martwy, sądząc po jego agonalnych jękach. Za to kilku innych wychyliło się zza węgła i zaczęło strzelać na ślepo. Niby mało skuteczne, ale przynajmniej przybiło Was do ziemi, jak na huraganowy ogień zaporowy przystało.
 Kucu:
 Szedłeś spokojnie przez… No właśnie, przez co? Otaczające Cię betonowe budynki, często zrujnowane w mniejszym lub większym stopniu, to wciąż tylko budynki, a to, co czyni je miastem, to żyjący w nich mieszkańcy. których nie widzisz, jeśli nie liczyć kilku anemicznych Szwendaczy… Po chwili ciszę i spokój przerwała Ci gwałtowna strzelanina, całkiem blisko, w kierunku której ruszyły zaciekawione Zombie, ignorując Cię zupełnie.
- 
 

 
  
 