Miasto Ur
-
-
-
-
Kuba1001 Vader:
‐ Że trzech jeszcze przeżyło?
Max:
//Nie, ale skoro kazał Ci odejść, to lepiej odejść, w końcu i tak dostaniesz kilku ludzi do pomocy, oni będą wiedzieć.//
Zohan:
‐ Miło, że znalazł się ktoś, kto zapytał, ale nie, ja handluję tylko tutaj, to do mnie przyjeżdżają, żeby sprzedać towary, a ja również je sprzedaję, tylko że drożej, niż kupiłem. -
-
-
-
-
Kuba1001
Taczka:
‐ Nie interesowało mnie to, bardziej liczy się to, jaka jesteś teraz i jaka będziesz.
Zohan:
‐ Popytaj kupców na targu, jeśli jesteś porządnym najemnikiem to znajdziesz pracę w niej niż kwadrans.
Max:
Najwidoczniej mieli oni zadanie kontrolować tylko tych, którzy wchodzą, a nie wychodzą, bo zwyczajnie mieli Cię gdzieś.
Vader:
Rozejrzał się nerwowo wokół, co i tak niewiele by dało, w końcu jest niemalże bezbronny przez tyle ran. -
-
-
-
Kuba1001
Vader:
Lub mogłeś pomylić się w swoich rachunkach czy też nie dostrzec trupów.
Ork zaprzeczył ruchem głowy i sam wstał, opierając się ciężko na swojej broni, jaką był dwuręczny topór.
‐ Też idę.
Max:
Po chwili dołączyli do Ciebie pozostali Lichwiarze, ludzie w charakterystycznym odzieniu Gildii, uzbrojeni w noże do rzucania, jednoręczne miecze i sztylety. Spojrzeli na siebie, później na Ciebie i bez słowa ruszyli dalej, najpewniej w kierunku domu Waszego celu.
Zohan:
Dobrych najemników nigdy nie dość, więc w końcu znalazłeś pracę u pulchnego handlarza, który chciał przetransportować swoje dywany, ceramikę i inne luksusy do Verden, w czym potrzebował licznej obstawy, bo i karawana była spora, tak więc mimo wynajęcia już tuzina chętnych, wciąż szukał następnych. -
-
maxmaxi123Cóż, nieco się obawiał tego, że zbyt będą rzucać się w oczy, ale cóż, skoro się tak ubrali, to najpewniej nie ma się czego obawiać. Ruszył więc za nimi.
//Tu chcę wiedzieć, jak to zazwyczaj załatwiają. Przychodzą i otwarcie mówią, że przyszli po niego, czy jednak bardziej po cichu? Bo stawiałem na to drugie, ale teraz jednak jestem za tym pierwszym. Albo najlepiej, jakbyś przedstawił pokrótce taką typową akcję, bądź dał linka (jeżeli pamiętasz) do fabuły kogoś, kto też został Lichwiarzem? -
-
Kuba1001
Vader:
Niestety, albo sam je zamknął za sobą, gdy biegł do Smoka, albo zrobił to za niego ktoś inny.
Max:
//Nie było nikogo takiego.
Pierwszy wariant, ergo “Pan pójdzie z nami” jest używany, gdy ma się do czynienia z kimś, kogo trzeba nastraszyć, ale nie zabić, aby spłacił długi.
Drugi, czyli cicha akcja, stosowana jest, gdy ktoś ma zginać, a więc w takiej sytuacji.
Niby jak mieli się ubrać, przecież to ich regulaminowy stój, a i gość powinien zdawać sobie sprawę z tego, że ma pętle na szyi, więc nijak zdziwi go ich widok.//
‐ Znasz plan? ‐ zagadnął jeden z Lichwiarzy, gdy zagłębialiście się powoli w tę dzielnicę miasta, w której znajdowała się kuźnia Waszego celu.
Zohan:
‐ Pięćdziesiąt sztuk złota na łeb każdemu najemnikowi, jeśli poginiecie po drodze, to trochę dorzucę, ci którzy najbardziej wykażą się podczas misji też mogą liczyć na premię. -
-
-
