Nowe Gilgasz
-
Jeśli spodziewałeś się tam finałowej pułapki, to sporo się zawiodłeś, był tam jedynie on sam, a wraz z nim garstka najwytrwalszych i najwierniejszych sług, choćby Goblin, który nasłał na Was Ketama czy skrytobójca, który wcześniej zdołał Ci się wywinąć. Nieco dalej było małe, drewniane nadbrzeże, a przy nim niewielka łódź wiosłowa z małym żaglem, w sam raz do skrytego przechowywania i szybkiej ucieczki, Nowe Gilgasz to w końcu miasto na wodzie.
- Ze wszystkich uzurpatorów Ty dotarłeś najdalej. - powiedział Vigo, o dziwo bez śladu strachu w głosie. - Jestem pod wrażeniem. A nawet nie znam Twojego imienia… Przedstaw mi je, a później swoje żądania, skończmy tę farsę i wracajmy do swoich zajęć. - dodał, pewien że zdoła Cię przekupić, najwidoczniej nie spodziewał się, jakie rzeczywiście żądania wobec niego wysuniesz. -
Poszła zobaczyć, dokąd te ślady prowadzą.
-
Urywały się na zakolu rzeki, ale niedaleko była niewielka, przybrzeżna polanka nieopodal lasu, którą mogłabyś przeszukać.
-
//Kurdebolek, znowu zapomniałam o tym tygrysie, którego posiada ta postać. Ale możemy uznać, że on ciągle za nią chodzi?//
Poszła na tą polanę, żeby się rozejrzeć. -
//Wychodzi na to, że ja też zapomniałem. Cóż, niech będzie.//
Znalazłaś tam ślady małych ognisk oraz obgryzione kości. Wszystko wskazywało na zwykły postój i posilenie się małą zwierzyną, dopóki nie znalazłaś się na skraju lasu, gdzie odkryłaś obgryzione prawie do cna, szkielety ludzkich dzieci w wieku od niemowlęcia do kilkuletniego szkraba. -
Krzyknęła i równocześnie odskoczyła do tyłu ze strachu. Ten widok spowodował, że oczy jej zaszły łzami.
-
- Co się stało? - zapytał Haldrin, towarzyszący Ci najemnik, kładąc dłoń na rękojeści miecza, gotów wyszarpnąć go w każdej chwili, gdyby pojawiło się zagrożenie. - Znalazłaś coś?
-
-Tak jakby… - Wytarła oczy i wskazała na szczątki.
-
- Chociaż wiemy, że to na pewno Murloki. - odparł, oceniając trupy. - Zostały obgryzione do samych kości, do tego chyba na surowo, co pasuje do tych małych prymitywów. Szukajmy dalej, o ile jesteś w stanie.
-
-Jasne, że jestem w stanie. Może ja rozejrzę się po lesie na moim tygrysie?
-
- Tygrys? - zapytał, unosząc brew i rozglądając się wokół. - No cóż, lepsze takie wsparcie, niż żadne, więc idź.
-
Zawołała swojego tygrysa, po czym wskoczyła na niego i rozkazała mu, aby obiegł ten las.
-
Nie był zbyt wielki, ale jeśli były to rzeczywiście Murloki, to raczej nie masz co szukać ich tutaj, tak jak zaginionych ludzi, prędzej będą gdzieś nad rzeką, okolicznym jeziorem czy czymś w tym guście.
-
Xavier Waasi
-Co to za czasy nastały, że martwi wydają żywym rozkazy. - Ściągnął łuk z pleców, następnie jeszcze raz przeliczył swoich wrogów. Wbrew pozorom jako pierwszy cel obrał Goblina, gdyż jego akurat strzały mogły dosięgnąć, a dodatkowych potworów nie potrzebował. -
- Doceniam Twój upór i stanowczość, ale to chyba dobry moment, aby skończyć. - mruknął Vigo, któremu zaczęła kończyć się cierpliwość. Poza nim i Goblinem doliczyłeś się kilku jego ochroniarzy, ludzi o orczych gabarytach i, zapewne, inteligencji, którzy powinni walczyć dla swego szefa do końca, uzbrojonych w maczugi, buławy, młoty i topory. Gdyby się na Was rzucili, mogłoby być kiepsko.
-
Wróciła więc do swojego kompana.
-W lesie nie ma żadnych śladów, więc pozostaje nam spróbować wywabić Murloki z ich kryjówki… -
- Też wątpiłem, żeby poszły do lasu, te stworzenia żyją nad wodą, muszą regularnie nawilżać nią skórę, aby przeżyć. Tylko, że ich kryjówka może być równie dobrze kilka lub więcej kilometrów stąd.
-
-Masz pomysł, co moglibyśmy zrobić?
-
- Zapewne iść dalej. Twój tygrys nie może ich, nie wiem, wytropić czy coś w tym guście? To znacznie ułatwiłoby sprawę.
-
-Chyba powinien być w stanie. - Rozkazała tygrysowi wytropić kryjówkę Murloków, oczywiście cały czas na nim jechała, bo nie mogła się od niego za bardzo oddalać.
