Miasto Kasuss

[Kubeł1001]

maxmaxi123

W końcu. Pora więc się tego pozbyć. Jest ranek, nie? Czyli raczej zbiórka będzie.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Zaczęła dłubać w paznokciach. *Wtrącają się tam, gdzue ich nie trzeba. *

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐No to czym prędzej powinniśmy się tam znaleźć.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Max:
Nie ranek, ale wieczór, bo do wieczora miałeś mieć to na twarzy.
Taczka:
Pokiwał głową i skierował swe kroki po moście nad rzeką, aby chwilę później wstąpić do lokalu wyglądającego jak niezwykle obskurna speluna.
Abby:
‐ Masz świadomość, że teraz pozabijają nas wszystkich, prawda?
‐ Dramatyzujesz, Dethan, jak zwykle. Przecież wiesz, że zawsze znajdę wyjście z nieciekawej sytuacji, nawet jeśli siedzę w gównie po zęby trzonowe.
‐ Tym razem siedzisz w gównie po czubek głowy.
‐ Nieważne, wiesz, co miałem na myśli. A teraz zbieraj się. Wychodzimy.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

*A teraz starsi panowie niech wypieprzają na dwór, bawić się w wojny z Drowami. Ja mam dzieciarnię do wykarmienia. *

[Kubeł1001]

maxmaxi123

No to zaczął zdejmować. Bo co innego miał robić?

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐To nie wygląda jak bezpieczna kryjówka… ‐ Mruknęła.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Taczka:
‐ Bo nie musi. ‐ odrzekł i podszedł do drzwi, aby wejść do środka. ‐ Zostań tu. ‐ dodał jeszcze na odchodnym, nim zamknął je za sobą.
Abby:
Dłoń to bez dwóch zdań słowny facet, bo jak powiedział, tak zrobił, i wyszedł po chwili, wykonując dziwny gest, a mianowicie kładąc Ci dłoń na ramieniu, aby później odejść i wykrzyczeć coś do Bolga.
‐ Idziesz z nami? ‐ spytał Dethan, powoli wstając i zbierając ekwipunek.
Max:
W sumie nic, więc skupiłeś się na tej czynności i twarz miałeś wolną od maści, a dalsze oględziny pozwoliły stwierdzić, że także od wszelkich śladów poparzeń. Tak, ten facet bez dwóch zdań wiedział, co robi.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Teraz odpowiednio się ubrał. Jest tutaj jakaś stołówka, czy trzeba w karczmie?

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Podsumujmy… przed chwilą byłeś umierający, a u boku masz dupka z przydupasem wielkości swojego ega. Idziecie się ponapi**dalać, a w praktyce umrzeć w durnej potyczce, której powodów nie zna nikt. Odpowiedź chyba jest logiczna.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

//Czyli, że została na zewnątrz?//
Oparła się o ścianę i powoli się po niej zsunęła tak, żeby usiąść na ziemi oparta o nią.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Taczka:
//Yup.//
‐ Psssyt! Hej Ty! Tak, Ty! ‐ usłyszałaś nagle szept z Twojej prawej, który z pewnością był skierowany do Ciebie.
Abby:
‐ Więc pakuj manatki i idziemy. ‐ odrzekł ironicznie Dethan i wyszedł, zamykając za sobą drzwi.
Max:
Jest stołówka, ale można też w karczmie, masz wybór, bo za stołówkowe nie płacisz, ale dobre nie jest, w wypadku karczemnego jadła jest już odwrotnie.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

*Czy on naprawdę jest na tyle głupi czy po prostu niebo mu spadlo na głowę? *
Jako, że została uwolniona od tego przykrzącego się obowiązku, uwaliła się i leżała tam gdzie Dethan leżał wcześniej.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Może stołówkowe nie być jadalne, ale bardziej wartościowe. Czy nie?

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

Spojrzała się prawo, żeby zobaczyć kto ją woła.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Abby:
Posłanie śmierdziało tymi wszystkimi medykamentami, którymi uraczył Dethana Dłoń, choć po tylu trudach dzisiejszego dnia wydawało się miękkie niczym łoże z baldachimem.
Taczka:
Mężczyzna w średnim wieku, z zarostem na twarzy, w długim i czarnym płaszczu ze skóry. Widząc, że na niego patrzysz, jeszcze raz przywołał Cię do siebie, tym razem gestem.
Max:
Czy jedzenie stołówkowe było bogate w substancje odżywcze? Jeszcze jak, w końcu musieliście rosnąć na dużych i silnych, nieprawdaż?

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Gówno mnie to wszystko obchodzi.
Postanowiła wziąć krótką drzemkę.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

Podeszła do faceta zaciekawiona tym, co może powiedzieć.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

No to udał się tam.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Max:
Stołówka zapełniona była tłumnie jedzącymi, pijącymi i rozmawiającymi strażnikami, którzy mieli teraz wolne, przerwę, kończyli służbę lub ją zaczynali. Szczęśliwie w tłumie nie wyłapałeś żadnej znajomej mordy z patrolu, choć lepiej zachować ostrożność.
Taczka:
‐ Hmmm… ‐ mruknął pod nosem i ocenił Cię wzrokiem. ‐ Kojarzysz tego Norda co tam wszedł? ‐ spytał potem, wskazując na drzwi, w których zniknął Twój obecny opiekun.
Abby:
Nie do końca, gdyż w połowie drogi do łóżka zaczęły upominać się o siebie dzieci, które zamknęłaś w obawie przed rozróbą jaka niedawno miała tu miejsce.