Miasto Kasuss
- 
- 
- 
 Kuba1001 Kuba1001Taczka: 
 ‐ Bo nie musi. ‐ odrzekł i podszedł do drzwi, aby wejść do środka. ‐ Zostań tu. ‐ dodał jeszcze na odchodnym, nim zamknął je za sobą.
 Abby:
 Dłoń to bez dwóch zdań słowny facet, bo jak powiedział, tak zrobił, i wyszedł po chwili, wykonując dziwny gest, a mianowicie kładąc Ci dłoń na ramieniu, aby później odejść i wykrzyczeć coś do Bolga.
 ‐ Idziesz z nami? ‐ spytał Dethan, powoli wstając i zbierając ekwipunek.
 Max:
 W sumie nic, więc skupiłeś się na tej czynności i twarz miałeś wolną od maści, a dalsze oględziny pozwoliły stwierdzić, że także od wszelkich śladów poparzeń. Tak, ten facet bez dwóch zdań wiedział, co robi.
- 
- 
- 
- 
 Kuba1001 Kuba1001Taczka: 
 //Yup.//
 ‐ Psssyt! Hej Ty! Tak, Ty! ‐ usłyszałaś nagle szept z Twojej prawej, który z pewnością był skierowany do Ciebie.
 Abby:
 ‐ Więc pakuj manatki i idziemy. ‐ odrzekł ironicznie Dethan i wyszedł, zamykając za sobą drzwi.
 Max:
 Jest stołówka, ale można też w karczmie, masz wybór, bo za stołówkowe nie płacisz, ale dobre nie jest, w wypadku karczemnego jadła jest już odwrotnie.
- 
- 
- 
- 
 Kuba1001 Kuba1001Abby: 
 Posłanie śmierdziało tymi wszystkimi medykamentami, którymi uraczył Dethana Dłoń, choć po tylu trudach dzisiejszego dnia wydawało się miękkie niczym łoże z baldachimem.
 Taczka:
 Mężczyzna w średnim wieku, z zarostem na twarzy, w długim i czarnym płaszczu ze skóry. Widząc, że na niego patrzysz, jeszcze raz przywołał Cię do siebie, tym razem gestem.
 Max:
 Czy jedzenie stołówkowe było bogate w substancje odżywcze? Jeszcze jak, w końcu musieliście rosnąć na dużych i silnych, nieprawdaż?
- 
- 
- 
- 
 Kuba1001 Kuba1001Max: 
 Stołówka zapełniona była tłumnie jedzącymi, pijącymi i rozmawiającymi strażnikami, którzy mieli teraz wolne, przerwę, kończyli służbę lub ją zaczynali. Szczęśliwie w tłumie nie wyłapałeś żadnej znajomej mordy z patrolu, choć lepiej zachować ostrożność.
 Taczka:
 ‐ Hmmm… ‐ mruknął pod nosem i ocenił Cię wzrokiem. ‐ Kojarzysz tego Norda co tam wszedł? ‐ spytał potem, wskazując na drzwi, w których zniknął Twój obecny opiekun.
 Abby:
 Nie do końca, gdyż w połowie drogi do łóżka zaczęły upominać się o siebie dzieci, które zamknęłaś w obawie przed rozróbą jaka niedawno miała tu miejsce.
- 
- 
- 
- 
 Kuba1001 Kuba1001Abby: 
 //Pochrzaniło mi się coś.//
 No nie, bo zaraz została zasypana istną lawiną próśb, pytań i skarg.
 Taczka:
 ‐ Złoto. ‐ odrzekł i potarł dwa palce, co jest dość wymownym gestem. ‐ Wisi złoto mi i całej Gildii Lichwiarskiej. Więc lepiej mu przekaż, że powinien się pospieszyć. No, chyba że sama potrzebujesz nieco grosza…
 Max:
 Właściwie to, co zawsze, czyli różne zupy, dania drugie, owoce i napoje, które może i smaczne nie były, ale syciły i pozwalały zachować siłę na długą pracę i ewentualną walkę.
- 
 

 
  
 